Loading AI tools
historyk, nauczycielka, harcmistrzyni Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krystyna Cecylia Chowaniec (ur. 22 listopada 1953 w Czarnej) – polska nauczycielka, historyk, wizytator, harcmistrzyni, instruktorka harcerska, działaczka społeczna.
.jpg) Krystyna Chowaniec (2015) | |
| Data i miejsce urodzenia |
22 listopada 1953 |
|---|---|
| Stopień harcerski | |
| Organizacja harcerska | |
| Komendantka Hufca ZHP Ziemi Sanockiej | |
| Okres sprawowania |
od 7 marca 1992 |
| Poprzednik |
Marek Zgódko |
| Następca |
Ryszard Stojowski |
| Komendantka Hufca ZHP Ziemi Sanockiej im. ks. hm. Zdzisława Peszkowskiego | |
| Okres sprawowania |
od 20 października 2011 |
| Poprzednik |
Ryszard Stojowski |
| Następca |
Maria Kurkarewicz |
| Odznaczenia | |
          | |
Krystyna Chowaniec urodziła się 22 listopada 1953 w Czarnej[1][2]. Jest córką pochodzących z Krystynopola Franciszka Flaka (żołnierz Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich) i Janiny z domu Wilczek (przedwojenna harcerka, pracowniczka poczty), wskutek umowy o zmianie granic z 1951 przesiedlonych jesienią tego roku wraz z dwojgiem dzieci do Czarnej Dolnej w Bieszczadach[3][4][5][6][7][8][9].
W Czarnej uczyła się w szkole podstawowej i wówczas wstąpiła do harcerstwa[3][4]. Następnie kształciła się w Liceum Ogólnokształcącym w Ustrzykach Dolnych[10]. W 1972 podjęła studia historyczne na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, które ukończyła na podstawie pracy magisterskiej dotyczącej starożytnego Rzymu[4][1][9].
Po studiach przez cztery lata pracowała jako nauczycielka historii w Łętowni[4]. Następnie powierzono jej zadanie zorganizowania przedszkola, którego została dyrektorką[4]. Potem była zatrudniona w szkole w Tyrawie Solnej[4]. Stamtąd przeszła do pracy w Szkole Podstawowej nr 7 w Sanoku[11][4][1][9]. Od 1996 była zatrudniona w kuratorium oświaty[1], objęła stanowisko wizytatora KO w Krośnie oraz KO w Rzeszowie[2][12]. Od początku 1996 do 1 stycznia 1999 sprawowała funkcję przewodniczącej Komisji Pamięci Narodowej, działającej pod auspicjami Kuratorium Oświaty w Krośnie[13]. W styczniu 2001 została powołana Ministerstwo Edukacji Narodowej na funkcję eksperta do prac w komisjach oceniających nauczycieli starających się o awans zawodowy na terenie województwa podkarpackiego[14]. W Kuratorium Oświaty w Rzeszowie pracowała w ramach Zespołu Wychowania Patriotycznego od 2006 do 2010[13], pracowała na stanowisku starszego wizytatora w Wydziale Ewaluacji[15] i pełniła funkcję zastępcy rzecznika dyscyplinarnego[16][17]. W 2013 przeszła na emeryturę[18][1].
W trakcie nauki w szkole podstawowej w Czarnej wstąpiła do harcerstwa[9]. Podczas pracy nauczycielskiej była inicjatorką powstania 54 Drużyny Harcerskiej (założona w 1986, od 3 marca 1988 im. Kurierów Beskidzkich ZWZ-AK w Sanoku) i została jej drużynową[19][20][21][22][2]. 7 marca 1992 została wybrany komendantką Hufca ZHP Ziemi Sanockiej (funkcję w stopniu podharcmistrzyni objęła społecznie)[23][24][22] i pełniła ją do 17 listopada 2007 po raz pierwszy[25][26]. Wcześniej została powołana do składu Rady Naczelnej ZHP, w której zasiadała od września 2007 do grudnia 2013[25][12][27][28][13] (od 5 grudnia 2010 pełniąc funkcję przewodniczącej Komisji Zewnętrznych Warunków Funkcjonowania Organizacji)[27]. Została instruktorką harcerską Związku Harcerstwa Polskiego w stopniu harcmistrzyni. Po ustąpienia ze stanowiska komendantki sanockiego hufca od listopada 2007 przez cztery lata była skarbnikiem w komendzie[25][29]. Ponownie wybrana na funkcję komendantki Hufca Ziemi Sanockiej im. ks. hm. Zdzisława Peszkowskiego 20 października 2011[30][12] i 21 listopada 2015[31][32][33]. Pełniła ją przez dwie kolejne kadencje do 16 listopada 2019[34]. Po wyborze nowych władz nie została powołana do składu zarządu[29]. Współpracowała przy redagowaniu pism „Harcerz Sanocki Mały. Harcerskie Pismo Młodych”'[35], „Materiały Historyczne Hufca ZHP Ziemi Sanockiej”[36]. W strukturze Chorągwi Podkarpackiej ZHP podjęła działalność w 1997[9], pełniła funkcję zastępczyni komendanta chorągwi ds. kształcenia i pracy z kadrą (2000–2010) oraz została szefem Zespołu Kadry Kształcącej[37][27][12][13][1]. Od 7 grudnia 2013 członkini Centralnej Komisji Rewizyjnej ZHP[38][39][40][13] (ponownie wybrana 22 września 2018)[41][29].
Podjęła działalność na rzecz organizacji uroczystości patriotycznych, upamiętnień wydarzeń z historii Polski, edukacji patriotycznej[42]. Pełniła funkcję sekretarza Społecznego Komitetu Wydawniczego „San”, którego staraniem w 1992 wydano publikację pt. Kryptonim „San”. Żołnierze sanockiego Obwodu Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej 1939–1944, autorstwa Andrzeja Brygidyna[43].
Objęła funkcję prezesa zarządu Stowarzyszenia Wychowawców „Eleusis” w Sanoku, zarejestrowanego w 2001 i nawiązującego do tradycji ruchu abstynenckiego[44][45][46]. Była organizatorką uroczystości odsłonięcia rzeźby Sokolnika na fasadzie gmachu sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”[13]. Podjęła współpracę ze środowiskami katyńskimi[13], zainicjowała uhonorowanie ofiar zbrodni katyńskiej poprzez ustanowienie pomnika Golgota Wschodu i zasadzenie Dębów Pamięci na Cmentarzu Centralnym w Sanoku, którymi w latach 2009 i 2012 zostało upamiętnionych 26 oficerów i funkcjonariuszy związanych z ziemią sanocką[13][47]. W latach 1988 i 1990 uczestniczyła w Zjazdach Kurierów i Emisariuszy KG ZWZ -AK w Krakowie, a w późniejszych latach została organizatorką Rajdu Szlakiem Kurierów Beskidzkich ZWZ-AK[48][49] (zob. Beskidzka Trasa Kurierska „Jaga–Kora”[50]).
Autorka publikacji i opracowań historycznych, które ukazywały się m.in. na łamach czasopism „Rocznik Sanocki”, „Tygodnik Sanocki”[51], „Góra Przemienienia”[52][13]. Była przewodniczącą kolegium redakcyjnego czasopisma Edukacja w Regionie, wydawanego przez Regionalne Centrum Edukacji w Sanoku[53]. Została członkiem zwyczajnym Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej[13], a w strukturach tej organizacji została prezesem Koła w Sanok[54] i wiceprezesem Okręgu Krosno[55]. Była inicjatorką powstania Klubu Historycznego im. Armii Krajowej w Sanoku 14 lutego 2010, sygnatariuszką jego aktu założycielskiego i wybrana prezesem[56][57][58][13].
W kadencji Rady Miasta Sanoka 1994–1998 zasiadała w Komisji Oświaty, Kultury, Sportu i Turystyki w charakterze członka spoza Rady[59]. Ubiegała się o mandat radnej Rady Miasta Sanoka w wyborach samorządowych 2010 startując z listy KW Stowarzyszenie Wiara-Tradycja-Rozwój[60]. W wyborach samorządowych w 2024 bez powodzenia ubiegał się o mandat Rady Powiatu Sanockiego, startując z listy KW „Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej”[61].
Ma troje dzieci: córki Roksanę i Katarzynę oraz syna Marka[1].
Związany z Sanokiem poeta Jan Szelc napisał w 2003 wiersz pt. Kwiat goryczki z Berda, zadedykowany Krystynie Chowaniec i wydany w tomiku poezji pt. Odmawiam góry[109].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
