Kopalnia Węgla Kamiennego Miechowice

Kopalnia Węgla Kamiennego Miechowice (do 1945 roku niem. Preussengrube) – kopalnia węgla kamiennego w Bytomiu-Miechowicach, która funkcjonowała jako samodzielny zakład od 1902 do 1996 roku, kiedy to została połączona z Kopalnią Węgla Kamiennego Bobrek.

Kopalnia Węgla Kamiennego Miechowice

Preussengrube

Kopalnia Preussen na pocztówce
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Siedziba	Bytom
Adres	ul. Racjonalizatorów 52
Data założenia	1900
Data likwidacji	1996 (połączenie z KWK Bobrek)
Położenie na mapie Polski Kopalnia Węgla Kamiennego Miechowice
Położenie na mapie województwa śląskiego Kopalnia Węgla Kamiennego Miechowice
Położenie na mapie Bytomia Kopalnia Węgla Kamiennego Miechowice
50°21′08″N 18°50′11″E

Historia

Kopalnia Preussen na pocztówce (około 1913)

Zabudowania szybu Zachodniego (2012)

Zabudowania szybu Ignacy (2019)

Budowę kopalni w Miechowicach rozpoczęto w 1899 roku. Została utworzona w 1900 roku przez połączenie kilku pól górniczych i była własnością Franza Huberta von Tiele-Wincklera (zob. Tiele-Wincklerowie). Wydobycie węgla rozpoczęto w 1902 roku^[1]. Do 1945 roku kopalnia nosiła nazwę Preussen. Od 1945 roku weszła w skład Zabrzańskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego.

Od 27 lipca 1945 roku przy kopalni działał obóz pracy przymusowej, powołany przez polskie komunistyczne władze. Przebywali w nim, pracując niewolniczo jeńcy z armii niemieckiej, uznana za niemiecką miejscowa ludność cywilna oraz więźniowie polityczni^[2][3].

W 1993 roku w kopalni doszło do silnego wstrząsu, w wyniku którego zginęło 6 górników, co upamiętniono pomnikiem. W ramach procesu restrukturyzacji w 1996 roku kopalnia została połączona z kopalnią Bobrek^[4] pod wspólną nazwą Bobrek-Miechowice. W 1999 roku kopalnia Bobrek-Miechowice została postawiona w stan likwidacji, a na jej bazie powstał Zakład Górniczy Bytom III. W 2005 roku większość szybów i budynków została zlikwidowana, pozostawiono m.in. szyb Ignacy^[5]. Na pokopalnianym terenie doszło w tym czasie do wypadków, którym uległy osoby zbierające złom^[6].

22 marca 2017 roku budynki szybu Zachodniego zostały wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego^[7].

Przypisy

1. Jerzy Jaros: Słownik historyczny kopalń węgla na ziemiach polskich. Katowice: Śląski Instytut Naukowy, 1984, s. 76. ISBN 83-00-00648-6.
2. Miroszewski Kazimierz: Obozy pracy przymusowej w Bytomskim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego w latach 1945-1949. W: Bytomskie martyrologium powojennych lat 1945-1956. Ofiary komunistycznego terroru i ich pomnik. Jan Drabina (red.). Bytom: Urząd Miejski w Bytomiu, 2009, s. 85. ISBN 978-83-922322-9-2.
3. Lipiec [online], Urząd Miejski w Bytomiu [dostęp 2022-12-27] (pol.).
4. Janusz Marek. Uwarunkowania i przebieg procesu likwidacji kopalń węgla kamiennego. „Studia Ekonomiczne”, s. 277, 2006. Akademia Ekonomiczna w Katowicach. ISSN 2083-8603.
5. Adam Kubacz: Kopalnia „Preussengrube” (potem kopalnia „Miechowice”). [w:] Historia Miechowic (gazetamiechowic.pl) [on-line]. [dostęp 2019-07-16].
6. Życie Bytomskie: Kradli złom, zginęli na miejscu. [dostęp 2008-08-28]. (pol.).
7. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 25 [dostęp 2017-08-28].

Bibliografia

• Jerzy Jaros: Słownik historyczny kopalń węgla na ziemiach polskich. Katowice: Śląski Instytut Naukowy, 1984. ISBN 83-00-00648-6. Brak numerów stron w książce
• Kompania Węglowa S.A.: Oddział KWK "Bobrek-Centrum" Ruch "Bobrek". [dostęp 2008-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 stycznia 2012)]. (pol.).

Kontrola autorytatywna (kopalnia węgla kamiennego):

• VIAF: 1267156858530349780009