Konstancja Kolumba Sanguszkowa z Denhoffów herbu Dzik (ur. w 1716 - zm. w 1791 w Warszawie) – marszałkowa nadworna litewska.
._Канстанцыя_Сангушка_(Дэнгаф)_(L._Silvestre,_1742).jpg) portret pędzla Louisa de Silvestre'a z ok. 1742 | |
 herb Denhoff | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Joanna Katarzyna Denhoffówna |
| Mąż |
Janusz Aleksander Sanguszko |
Była córką Stanisława Ernesta Denhoffa hetmana polnego litewskiego i Joanny Katarzyny z Denhoffów, córki Ernesta, wojewody malborskiego. Trzy lata przebywała na dworze macochy Marii Zofii z Sieniawskich, otrzymując tam raczej powierzchowne wykształcenie.
W 1731 Maria Zofia wyraziła zgodę na małżeństwo Konstancji z Januszem Aleksandrem Sanguszką. Ślub odbył się 8 sierpnia 1731, jednak w kilka tygodni później mąż, jak się okazało homoseksualista, opuścił żonę. Kilka podjętych przez Pawła Karola Sanguszkę, teścia Konstancji, prób nakłonienia Janusza Aleksandra do powrotu do żony nie powiodło się. W 1751, po śmierci ojca Janusz Aleksander wystąpił o unieważnienie małżeństwa. Sprawa była tak głośna, a wina księcia tak oczywista, że mimo hojnych donacji i łapówek rozwodu nie udzielono.
Sanguszkowa zamieszkała w Gdańsku; w czasach konfederacji barskiej odegrała ważną rolę w przygotowaniach konfederackich w Gdańsku. W jej pałacu odbywały się narady sympatyków. Zaniepokojony magistrat gdański zarządził nawet inwigilację domu księżnej. 4 kwietnia 1780 w Gdańsku wyszła powtórnie za mąż za dużo od niej młodszego hulakę i utracjusza Józefa Rogalińskiego, syna Konstantego[1]. Rogaliński zdołał doprowadzić do podpisania intercyzy, w której Konstancja dziedziczka ogromnej fortuny, powierzyła mu nad nią zarząd i całość uprawnień finansowych. Rogaliński namówił ją do przeniesienia się najpierw do dóbr w Sandomierskiem, a następnie osadził ją w pałacu w Warszawie, przyznając jej bardzo skromne uposażenie. Sam szybko roztrwonił jej majątek. W 1784 Sanguszkowa podjęła próby przeciwstawienia się Rogalińskiemu, wnosząc w październiku i grudniu manifesty do akt Metryki Koronnej. Zarzucała mężowi nadużycie plenipotencji, zagrabienie i roztrwonienie majątku, zabranie sreber, klejnotów, kosztownych numizmatów, mebli i innych ruchomości oraz usuwanie dokumentów z archiwum rodzinnego. By zapobiec całkowitej ruinie dóbr, rozesłała listy do ekonomów, aby nie spełniali poleceń Rogalińskiego, a klucz tetyjowski w województwie bracławskim, na którym miała dożywocie, przekazała swym krewnym Franciszkowi Antoniemu Ledóchowskiemu i jego żonie Ludwice z Denhoffów.
Zmarła w Warszawie w 1791, zupełnie osamotniona i zrujnowana. Józef Rogaliński został kapitanem w armii Księstwa Warszawskiego, a w maju 1807 komendantem zakładu pułkowego w Rogoźnie.
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
