Kind of Blue
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kind of Blue – album muzyczny Milesa Davisa wydany w 1959 roku. Zapoczątkował epokę jazzu modalnego.
Wykonawca albumu studyjnego | ||||
Miles Davis | ||||
Wydany |
17 sierpnia 1959 | |||
---|---|---|---|---|
Nagrywany |
2 marca, 22 kwietnia 1959 | |||
Gatunek |
cool jazz, jazz modalny | |||
Długość |
55:16 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent |
Irving Townsend | |||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
|
W 2003 album został sklasyfikowany na 12. miejscu listy 500 albumów wszech czasów dwutygodnika „Rolling Stone”[2]. Na liście 100 najlepszych albumów jazzowych został sklasyfikowany na 1. miejscu.
Jak to miał w zwyczaju, Davis zwołał wszystkich członków zespołu do studia nagraniowego. Nie mieli oni pojęcia, co będą nagrywać. Sam Davis miał zaledwie kilka akordów i pomysłów na melodię. Muzycy rozstawili instrumenty, Davis dał wszystkim wskazówki dotyczące każdego z utworów i zaczęli nagrywać. Ta praktyka przyjęła się również podczas nagrywania albumu Bitches Brew. Davis uważał, że dawanie wskazówek i robienie niewielkiej próby, albo rezygnowanie z niej kazało muzykom skupić się bardziej na utworach i innych członkach zespołu. I chociaż rezultaty były imponujące, legenda, jakoby cały album został nagrany za jednym podejściem, jest nieprawdziwa. Tylko „Flamenco Sketches” udało się nagrać w całości za pierwszym razem.
Album ten jest jednym z najdoskonalszych przykładów zbiorowej improwizacji utrzymanej jeszcze w ramach tonalności.
Album Kind of Blue nagrany został w momencie, kiedy publika oczekiwała zmian. Big bandy gwałtownie traciły popularność. Wydawało się, że bebop się skończył. Album Davisa został wydany w tym samym roku, kiedy nagrana została rewolucyjna płyta Ornette’a Colemana The Shape of Jazz to Come, która wyniosła jazz poza bebop.
Kind of Blue stał się najlepiej sprzedającym albumem w karierze Milesa Davisa. W 2009 roku z okazji pięćdziesiątej rocznicy powstania płyty pojawiło się jubileuszowe wznowienie: „Kind of Blue: 50th Anniversary Collector’s Edition”.
W 2023 nagrania w Polsce uzyskały status dwukrotnie platynowej płyty[3].
1. | "So What" | 9:22 |
2. | "Freddie Freeloader" | 9:46 |
3. | "Blue in Green" | 5:37 |
4. | "All Blues" | 11:33 |
5. | "Flamenco Sketches" | 9:26 |
6. | "Flamenco Sketches (alternatywna wersja)" (brak na oryginalnym longplayu) | 9:32 |
|
55:16 | |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.