Kijewo (Szczecin)
Prawobrzeżne osiedle Szczecina Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prawobrzeżne osiedle Szczecina Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kijewo (niem. Rosengarten) – część miasta i osiedle administracyjne Szczecina, położone w dzielnicy Prawobrzeże przy węźle autostrady z Berlina i drogi ekspresowej S3 z drogą krajową nr 10. W granice Kijewa wchodzi także część Parku Leśnego Dąbie.
jednostka pomocnicza Szczecina | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
Dzielnica | |
W granicach Szczecina |
1 maja 1948[1] |
SIMC |
0978220 |
Powierzchnia |
4[2] km² |
Populacja (2013) • liczba ludności |
|
• gęstość |
829 os./km² |
Strefa numeracyjna |
91 |
Tablice rejestracyjne |
ZS |
Położenie na mapie Szczecina | |
53°22′45,48″N 14°41′34,08″E |
Założone na mocy kontraktu z miastem Dąbie 29 grudnia 1752.
Do 1937 Kijewo wchodziło w skład powiatu Randow, następnie (do 1939) jako dzielnica miasta Dąbie, dzielnica Wielkiego Szczecina (podczas II wojny światowej), od 1945 wieś w powiecie gryfińskim. W 1948 ponownie w granicach Szczecina.
Nazwa osiedla pochodzi od pruskiego generała kawalerii von Kyowa. Do lat 60. lub 70. XX wieku czynna była linia kolejowa nr 417 ze Szczecina Dąbia przez Stare Czarnowo do wsi Sobieradz (do 1945 linia Finkenwalde–Neumark–Klein Schönfeld).
Polską nazwę Kijewo wprowadzono oficjalnie na mocy rozporządzenia ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 lipca 1947[3]. Wcześniejszymi, tymczasowymi nazwami były: Czanew, Czanów[4], Osetno i Osetne Pole[5].
Na terytorium Kijewa znaleziono dwa toporki z epoki neolitu (8800–2200 p.n.e.). W epoce brązu (2200–700 p.n.e.) funkcjonowały tu osada i cmentarzysko ciałopalne, z którego wydobyto dwa naczynia gliniane. Z okresu średniowiecza wydobyto osełka datowanego na XII w.
Graniczy od północy z Klęskowem, z Płonią od zachodu, od południa z Wielgowem, i od wschodu z Dąbiem.
Kiedyś do wsi należały Dunikowo (osiedle przemysłowe) oraz Kijewko.
W 1852 Kijewo uległo parcelacji na:
Komunikację z innymi osiedlami Prawobrzeża zapewniają linie autobusowe nr: 54, 72, 73, 79, 84, 93.
Przez osiedle przepływają: rzeczka Niedźwiedzianka, dopływ Płoni tworząca Jeleni Staw, mająca swoje źródło w Puszczy Bukowej oraz rzeczka Trawna (dopływ Niedźwiedzianki). W Kijewie znajdują się także:
Rada Osiedla Kijewo liczy 15 członków. W wyborach do Rady Osiedla Kijewo 20 maja 2007 roku nie odbyło się głosowanie na kandydatów z powodu ich zbyt małej liczby, mimo że przedłużono zgłaszanie o 3 dni. Na podstawie ordynacji wyborczej za wybranych członków rady osiedla miejska komisja wyborcza uznała 15 zarejestrowanych kandydatów[6][7]. W wyborach do rady osiedla 13 kwietnia 2003 udział wzięło 262 głosujących, co stanowiło frekwencję 12,11%[8].
Samorząd osiedla Kijewo utworzono w 2003 roku wskutek podziału ówczesnego osiedla Majowe-Kijewo na osiedle Majowe oraz Kijewo[9].
Świątynia mieści się przy ul. Orlej 12 i należy do parafii pod tym samym wezwaniem. Projektantem kościoła był inż. Marian Rozwarski. Budynek ma kształt litery „L”, przy czym dłuższe ramię stanowi hala kościoła, a w krótszym mieści się mieszkanie proboszcza i biuro parafialne. Budynek wykonany jest z nieotynkowanej cegły i przykryty dwuspadowym, blaszanym dachem. Kościół posiada niewielką wieżę z dobrze widocznym dzwonem. Świątynia została poświęcona 21.12.1997. W listopadzie 2012 roku rozpoczęto budowę nowego Kościoła.
W latach 20. XX wieku w parku przy ul. Zajęczej 5 postawiono pomnik poświęcony poległym w I wojnie światowej mieszkańcom Kijewa. Pomnik zbudowany był z kamieni polnych tworzących kopiec, z centralnie umieszczoną tablicą z nazwiskami poległych mieszkańców Kijewa. Do naszych czasów zachowały się jedynie kamienne stopnie prowadzące do pomnika.
Na początku XX wieku założono cmentarz z kaplicą, pomiędzy ulicami Pawią a Sowią. Powierzchnia cmentarza wynosiła 0,73 ha. Ostatnie pochówki miały miejsce w latach 30. XX wieku. Po wojnie większość nagrobków usunięto oraz rozebrano kaplicę cmentarną. Do naszych zachowały się: część alei brzozowej, główny ciąg komunikacyjny cmentarza, betonowe schody kaplicy oraz 3 pomniki nagrobkowe. Do 2008 schody oraz nagrobki leżały zniszczone i zaniedbane, były dostępne dla każdego, później je zabrano.
Cafe Landhaus – ul. Lisia 15 Właścicielem lokalu był Albert Hacbart. Po wojnie w miejscu kawiarni zbudowano nowy budynek mieszkalny.
Gasthof Rosengarten – ul. Zwierzyniecka 31 Restauracja i kręgielnia. Właścicielem był Wilhelm Lutze. Pozostałością restauracji jest pompa. Obecnie mieści się w tym miejscu komis samochodowy.
Gesellschaftshaus Rosengarten – ul. Zwierzyniecka 10. Właścicielami byli:
Szkoła w Kijewie znajdowała się przy ul. Niedźwiedziej 14, powstała na początku XX. W latach 30. z powodu wzrastającej liczby dzieci do starego budynku dobudowano nowe trójkondygnacyjne skrzydło. Obecnie budynek nie istnieje. W miejscu szkoły znajduje się przystanek autobusowy oraz teren przy nowo budowanym bloku mieszkalnym.
Na wschodnim odcinku ul. Zwierzynieckiej 16 znajdowała się leśniczówka w Kijewie. Obecnie budynek nie istnieje, a mieści się tam teraz wjazd na autostradę.
Dom dziecka znajdował się na końcu ul. Zajęczej 5 przy drodze do Dunikowa. Został wybudowany na początku XX wieku. Właścicielem był F.Kostner. Po wojnie rozebrany.
Kijewo można podzielić na 4 rejony:
Stare Kijewo obejmuje tereny od ulicy Zwierzynieckiej na wschód do ulicy Kurzej. Nowe Kijewo obejmuje obszar od ulicy Zwierzynieckiej na zachód do ulicy Sowiej. Bloki obejmują ulice od Niedźwiedziej na północ do Tarpanowej. Dzielnica przemysłowa obejmuje ulice Kalenicką i Olszynki Grochowskiej.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.