Loading AI tools
polski aktor Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Wilamowski, właśc. Kazimierz Antoni Knobelsdorf (ur. 23 marca 1896 w Nowym Dworze na Polesiu, zm. 27 grudnia 1978 w Warszawie) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, reżyser teatralny.
 Kazimierz Wilamowski (1930) | |
| Imię i nazwisko |
Kazimierz Antoni Knobelsdorf |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
23 marca 1896 |
| Data i miejsce śmierci |
27 grudnia 1978 |
| Zawód | |
| Współmałżonek |
1. Maria Seroczyńska, |
| Lata aktywności | |
| Zespół artystyczny | |
| Teatr Polski w Warszawie | |
| Odznaczenia | |
  | |
Urodził się 23 marca 1896 w Nowym Dworze na Polesiu, ówcześnie na terenie Imperium Rosyjskiego, w rodzinie Franciszka Knobelsdorfa, oficjalisty dworskiego, i Felicji ze Szpiganowiczów[1].
W latach 1916–1918 służył w armii carskiej, a od 1918 w Wojsku Polskim. W maju 1920 otrzymał awans na podporucznika. W 1921 kształcił się w Warszawskiej Szkole Dramatycznej, a w 1923 ukończył Oddział Dramatyczny przy Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. W sezonie 1923/24 występował pod nazwiskiem Knobelsdorf w zespole Teatru Reduta. W sezonie 1924/25 występował na scenie Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, w sezonie 1925/26 na scenach Reduty w Wilnie, a w sezonie 1926/27 w Teatrach Miejskich we Lwowie.
W 1927 przeniósł się do Teatru Nowego w Poznaniu, a w sezonie 1928/29 ponownie występował w wileńskiej Reducie. W sezonie 1930/31 – po raz pierwszy pod pseudonimem Wilamowski – występował na deskach Teatru Miejskiego w Lublinie. W maju 1931 – ponownie pod nazwiskiem Knobelsdorf – grał w Teatrze Ateneum w Warszawie, a w lecie tego roku, już jako Wilamowski, na scenie stołecznego Teatru Kometa. Pseudonimu Wilamowski używał już do końca życia.
W latach 1931–1935 występował w Teatrze Miejskim w Bydgoszczy, gdzie w 1934 również reżyserował. W sezonie 1935/36 był aktorem warszawskiego zespołu Instytutu Reduty. Do wybuchu II wojny światowej występował na scenach warszawskich: Teatru Polskiego i Teatru Małego. Podczas okupacji grał w teatrach jawnych w Warszawie: „Złoty Ul”, „Nowości” i „Komedia”.
W 1945 był aktorem Teatru Miejskiego w Łodzi oraz wykładowcą Studia Dramatycznego przy tej placówce. Następnie występował w Miejskich Teatrach Dramatycznych w Warszawie (sezon 1946/47) i Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi (1947–1949) oraz na scenach teatrów warszawskich: Współczesnego (1949–1951), Powszechnego (1951–1956) i Ludowego (1956–1958). W latach 1958–1975 należał do zespołu Teatru Polskiego w Warszawie. W 1975 przeszedł na emeryturę, ale w 1976 występował jeszcze gościnnie.
Miał w swym dorobku wiele liczących się ról. Uchodził za ucznia Juliusza Osterwy[1]. W Teatrze Reduta zwrócił uwagę recenzentów jako „pełen skupionej powagi i szlachetnego umiaru” (Antoni Słonimski) Mak-Yks w Pierścieniu wielkiej damy Cypriana Kamila Norwida (1936)[1]. W warszawskim Teatrze Polskim grał m.in. Mikołaja Kopernika w Cezarze i człowieku Adolfa Nowaczyńskiego „dając mu ujmującą prostotę geniuszu” (Tadeusz Boy-Żeleński) i „wiele skupionej powagi i żarliwości” (Antoni Słonimski) oraz Księcia Henryka Edwarda w sztuce Mała Dorrit Karola Dickensa „objawiając się z nieznanej dotąd strony humoru i młodości” (Tadeusz Boy-Żeleński), a także Jerzego Fanninga w Asmodeuszu François Mauriaca „łącząc przyjemną powierzchowność ze staranną interpretacją swej roli” (Jan Parandowski)[1].
Występował również w spektaklach Teatru Telewizji (1959–1977) i słuchowiskach Teatru Polskiego Radia (1949–1973)[1].
Dwukrotnie żonaty. Był mężem aktorki Marii Seroczyńskiej, a pod koniec życia Barbary z Jóźwiaków, 1° v. Leszczewskiej[1].
Zmarł 27 grudnia 1978 w Warszawie, pochowany na cmentarzu Komunalnym Północnym na Wólce Węglowej (kwatera W-V-4-1-3)[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
