Katedra w Güstrowie
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katedra Świętych Marii, Jana Ewangelisty i Cecylii (niem. Dom St. Maria, St. Johannes Evangelista und St. Cäcilia) – luterańska świątynia znajdująca się w niemieckim mieście Güstrow. Do 1552 siedziba kapituły, w latach 1568–1695 kościół dworski książąt Meklemburgii-Güstrowa. Jest jednym z obiektów na trasie Europejskiego Szlaku Gotyku Ceglanego[1].
 Widok z północnego zachodu | |||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kraj związkowy | |||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||
| Imię |
śś. Marii, Jana Ewangelisty i Cecylii | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Niemiec  | |||||||||||||||||
 53°47′27,6″N 12°10′24,0″E | |||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||
Budowę katedry ufundował w roku 1226 umierający książę Henryk Borwin II w celu szerzenia chrześcijaństwa na podbitych ziemiach pogańskich. W 1308 ukończono budowę nawy[2], a świątynię konsekrował w 1335 roku biskup kamieński[1]. Na początku XV wieku dobudowano absydę[2]. W 1552 zlikwidowano kapitułę, a katedra przez 12 lat służyła jako stajnia. W 1568 świątynię przekształcono w kościół dworski i miejsce pochówku książąt Meklemburgii-Güstrowa[1], od wygaśnięcia rodu w 1695 służy jako kościół miejscowej parafii[3]. Kościół wyremontowano w roku 1866, m.in. wzniesiono nowy szczyt południowego ramienia transeptu[2]. W 2003 roku rozpoczęto restaurację, trwającą przez kilka następnych lat[3].
Budowę czteronawowej bazyliki z transeptem rozpoczęto w stylu romańskim i ukończono w stylu gotyckim[1]. Od północy do nawy głównej dostawione są dwie nawy boczne, a od południa – jedna nawa i rząd kaplic. W kondygnacji nad kaplicami urządzono archiwum katedralne[2].
Najstarszym elementem wyposażenia jest wczesnogotycka chrzcielnica. Krzyż tęczowy wykonano w połowie wieku XIV[3]. W prezbiterium ustawiono późnogotycki ołtarz szafiasty z około roku 1500 autorstwa Hinrika Bornemanna z Hamburga. Zdobi go scena Ukrzyżowania Jezusa Chrystusa w otoczeniu klęczących książąt Magnusa i Baltazara oraz rzeźb proroków i świętych[4]. Na zewnętrznej stronie skrzydeł widnieją figury świętych Cecylii, Jana, Marii i Katarzyny[3]. Barokowy nagrobek Günthera von Passowa autorstwa Charles’a Philippe’a Dieussarta pochodzi z 1659 roku[5]. Organy zainstalowano w 1868 roku, pochodzą z warsztatu Friedricha Hermanna Lütkemüllera. We wnętrzu przechowywane są również trzy dzieła Ernsta Barlacha, wykonany przez niego pomnik ofiar I wojny światowej uznano za sztukę wynaturzoną i przetopiono w 1937 roku, w 1953 zawieszono jego replikę[3].
Pięć katedralnych dzwonów zostało zarekwirowanych na cele wojenne, przetrwał jedynie największy dzwon z 1617 roku o wadze 3350 kg. W 1964 na wieży zawieszono instrument z 1726 roku, wykupiony z kościoła św. Mikołaja w Rostocku, o wadze 880 kg. W 1990 zawieszono dwa kolejne dzwony z ludwisarni Rincker w Sinn, o wadze 773 kg i 539 kg[6].
Katedra na rysunku litograficznym z 1844 roku
Widok z wieży kościoła Mariackiego
Widok ze wschodu
Portal główny
Wnętrze
Ołtarz główny
Wczesnogotycka chrzcielnica
Renesansowa chrzcielnica
Ambona
Nagrobek Günthera von Passowa
Empora i organy
.jpg)
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
