Apsyda (architektura)

pomieszczenie na rzucie półkola Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Apsyda (architektura)

Apsyda (lub absyda) – pomieszczenie na rzucie półkola, półelipsy lub wieloboku, dostawione do bryły budynku, często świątyni i otwarte do jej wnętrza. Zazwyczaj zamyka prezbiterium, czasem nawy boczne i ramiona transeptu lub westwerk. Apsyda jest zwykle mniejsza lub równa bryle części budynku, która jest przez nią zamknięta[1]. Występowała już w architekturze rzymskiej, stąd przejęta przez chrześcijaństwo[2].

Thumb
Plan kościoła z zaznaczoną apsydą
Thumb
Apsyda wieloboczna kościoła w Niemczy

Apsydy półkoliste występowały od wczesnego chrześcijaństwa do romanizmu. Gotyk stosował przeważnie wieloboczne zamknięcia naw, które czasem są też określane mianem apsyd.

Mała absyda, dostawiona do większej, zwana jest apsydiolą[2].

Zobacz też

Szybkie fakty
Zamknij
Szybkie fakty
Zamknij

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.