Karol Podonowski
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Podonowski (ur. 17 lipca 1888[uwaga 1] w Radomyślu, zm. po 1 stycznia 1938) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 | |
 pułkownik artylerii | |
| Data i miejsce urodzenia |
17 lipca 1888 |
|---|---|
| Data śmierci |
po 1 stycznia 1938 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1906–1930 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
2 pułk artylerii ciężkiej |
| Stanowiska |
dowódca pułku |
| Główne wojny i bitwy | |
.jpg){kind=small} | |
| Odznaczenia | |
      | |
Urodził się 17 lipca 1888 w Radomyślu, ówczesnym mieście powiatowym guberni kijowskiej, w rodzinie Józefa Mariana, szlachcica, i Urszuli Marii z Rykowskich[1][2][3]. Wychowywał się w domu rodziców. W 1898 został oddany do 3. Korpusu Kadetów w Moskwie[4]. 14 czerwca 1906 wstąpił do Pawłowskiej Szkoły Wojskowej w Petersburgu[5]. 28 czerwca 1908, po ukończeniu szkoły, został mianowany podporucznikiem i wcielony do 18 pułku strzelców w Suwałkach[6].
W sierpniu 1920 został zawieszony w czynnościach służbowych dowódcy 2 pułku artylerii ciężkiej, w związku z wszczęciem dochodzenia sądowego[7].
20 sierpnia 1921 został wyznaczony na stanowisko kierownika Centrum Wyszkolenia Artylerii Dowództwa Okręgu Generalnego Warszawa. 31 stycznia 1922 został mianowany komendantem Szkoły Młodszych Oficerów Artylerii w Toruniu. 24 lutego tego roku został przesunięty na stanowisko kierownika kursów wyszkolenia dowódców artylerii w Szkole Strzelań Artylerii. W styczniu 1923 został przydzielony do Obozu Ćwiczeń Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I na stanowisko dowódcy[8]. W lipcu 1924 został przeniesiony do 1 pułku artylerii górskiej na stanowisko pełniacego obowiązki dowódcy pułku[9]. 3 maja 1926 prezydent RP nadał mu stopień pułkownika ze starszeństwem z dnia 1 lipca 1925 i 3. lokatą w korpusie oficerów artylerii[10]. W sierpniu tego roku został przeniesiony do 8 pułku artylerii ciężkiej w Toruniu na stanowisko dowódcy pułku[11]. W styczniu 1928 został przeniesiony do kadry oficerów artylerii z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Toruń na okres sześciu miesięcy celem odbycia praktyki poborowej[12]. Z dniem 5 maja 1928 został przeniesiony służbowo do Powiatowej Komendy Uzupełnień Wieluń na stanowisko komendanta[13]. W styczniu 1930 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV[14], a z dniem 31 maja tego roku przeniesiony w stan spoczynku[15].
5 sierpnia 1930 został zameldowany w Poznaniu przy ul. Wierzbięcice 24b[3]. Później przeprowadził się na ul. Słowackiego 38[2][16]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[17]. Działał w Polskim Związku Krótkofalowców[18] (znak licencjonowany SP1AY)[19]. 26 stycznia 1935 odmówił przyjęcia funkcji prezesa Zarządu Poznańskiego Klubu Krótkofalowców[20]. Był kawalerem, nie miał dzieci[21].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
