John Lydon
wokalista angielski (Sex Pistols), pseud. Johnny Rotten Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
wokalista angielski (Sex Pistols), pseud. Johnny Rotten Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
John Joseph Lydon[1], ps. Johnny Rotten[1] (ur. 31 stycznia 1956 w Holloway w Londynie) – brytyjski muzyk, lider i wokalista zespołów Sex Pistols[4][5] oraz Public Image Ltd.
 John Lydon (2010) | |
| Imię i nazwisko |
John Joseph Lydon[1] |
|---|---|
| Pseudonim |
Johnny Rotten[1] |
| Data i miejsce urodzenia |
31 stycznia 1956[2] |
| Instrumenty |
skrzypce Stroha, saksofon, perkusja, gitara basowa, skrzypce, gitara, instrumenty klawiszowe |
| Gatunki | |
| Zawód |
wokalista, instrumentalista |
| Aktywność |
od 1975 |
| Współpracownicy | |
| Time Zone | |
| Zespoły | |
| Sex Pistols Public Image Ltd | |
| Strona internetowa | |
Urodził się w Holloway, w dzielnicy Londynu, w gminie London Borough of Islington, w rodzinie robotniczej katolickich[6] imigrantów z Irlandii jako najstarszy z czterech synów Johna Christophera Lydona i Eileen Barry[7]. Dorastał w północnym Londynie wraz z trzema młodszymi braćmi – Jimmym, Bobbym i Martinem[7].
Dzięki protekcji Malcolma McLarena dołączył w sierpniu 1975 jako wokalista do zespołu, który wkrótce przyjął nazwę Sex Pistols i stał się jednym z pionierów muzyki punkrockowej w Wielkiej Brytanii[8]. Lydon, któremu członkowie grupy nadali przydomek Rotten ze względu na stan uzębienia, wyróżniał się ekscentrycznym, dynamicznym zachowaniem na scenie i poza nią[9]. W 1977 roku grupa Sex Pistols opublikowała piosenkę „God Save the Queen”[10], która stała się przebojem, lecz ze względu na kontrowersyjny tekst przysporzyła Rottenowi wiele kłopotów, m.in. był atakowany na ulicy. Odszedł z zespołu w 1978 roku po konflikcie z Malcolmem McLarenem[11].
W 1978 założył zespół Public Image Ltd[12], w którym był wokalistą, klawiszowcem i gitarzystą. Po zaprzestaniu w 1993 roku działalności Public Image Ltd., Lydon na krótko reaktywował Sex Pistols, a także nagrał solowy album Psycho’s Path (1997)[8]. W roku 2009 wznowił działalność Public Image Ltd., z którym w 2012 roku wydał płytę studyjną This Is PiL[12][13], koncertował, m.in. na festiwalu w Glastonbury 2013.
W 1993 roku napisał autobiografię „Rotten: no Irish, no Blacks, no Dogs”[14].
Wystąpił też w filmach. We włoskim dreszczowcu Zły policjant (Copkiller/Order to Death, 1983) jako psychopatyczny przestępca Leo Smith, który podaje się za mordercę policjantów i wciąga w niebezpieczną grę skorumpowanego porucznika policji (Harvey Keitel). Można go było też dostrzec w paradokumentalnej komedii The Independent (2000) z Jerrym i Benem Stillerami, norweskim dramacie Synowie Norwegii (Sønner av Norge, 2011) i filmie dokumentalnym Uwaga! Mr. Baker (Beware of Mr. Baker, 2012)[15].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
