Remove ads
Jerzy Godziszewski (ur. 24 kwietnia 1935 w Wilnie, zm. 4 marca 2016 w Bydgoszczy) – polski pianista i pedagog, profesor zwyczajny Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy.
Urodził się 24 kwietnia 1935 w Wilnie. Pochodził z rodziny o tradycjach muzycznych (matka była pianistką). Uczęszczał do Konserwatorium w Wilnie, gdzie uczył się gry na fortepianie. Podczas II wojny światowej, w 1944 opuścił wraz z rodzicami Wilno w ramach przymusowej repatriacji. Początkowo przebywał w Łodzi, a gdy jego ojciec znalazł pracę na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, osiadł w tym mieście. Kontynuował tutaj edukację muzyczną w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej w klasie prof. Ireny Kurpisz-Stefanowej, dyrektorki szkoły. We wrześniu 1950 wystąpił na koncercie z orkiestrą filharmonii w Krakowie. Jako absolwent szkoły muzycznej wziął udział w przedwstępnych eliminacjach do V Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego, które odbywały się w Katowicach.
W latach 1952–1955 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu pod kierunkiem prof. I. Kurpisz-Stefanowej, a potem u prof. Stanisława Szpinalskiego i prof. Marii Wiłkomirskiej w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Dyplom z odznaczeniem warszawskiej uczelni otrzymał w 1960. W tym samym roku został finalistą, zdobywcą II wyróżnienia i nagrody specjalnej, ufundowanej przez Witolda Małcużyńskiego, na VI Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie. W nagrodę za to osiągnięcie otrzymał stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki we Włoszech. Koncertował w Polsce, we Francji i Włoszech.
Od 1967 do 1978 pracował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu, prowadząc klasę fortepianu, kolejno jako asystent, wykładowca i starszy wykładowca. Od 1978 prowadził klasę fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Bydgoszczy. Tutaj w 1988 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a na stopień profesora zwyczajnego został mianowany w 1991.
Prowadził działalność koncertową w kraju i za granicą, występując między innymi na festiwalach pianistycznych. Uprawiał również kameralistykę, jako pianista-akompaniator występował z solistami-instrumentalistami i wokalistami. Dokonał nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia, a także nagrał płyty dla Polskich Nagrań, Wifonu, Acte Préalable[2], Dux[3] oraz Blütner Records[4]. Polskie Radio wydało jego album zawierający wszystkie solowe utwory fortepianowe Karola Szymanowskiego. Nagranie to zostało uznane przez miesięcznik „Studio” Płytą Roku 1998 oraz otrzymało nagrodę Fundacji im. K. Szymanowskiego i polskiego przemysłu fonograficznego „Fryderyki 1998”.
Uczestniczył w jury konkursów międzynarodowych, m.in. konkursu im. K. Szymanowskiego w Łodzi (1983), im. I.J. Paderewskiego w Bydgoszczy oraz konkursu dla młodych pianistów „Arthur Rubinstein in memoriam” w Bydgoszczy. Był członkiem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, Towarzystwa im. Fryderyka Chopina w Warszawie, Towarzystwa im. K. Szymanowskiego w Zakopanem i Towarzystwa Muzycznego im. I.J. Paderewskiego w Bydgoszczy.
27 listopada 2007 Akademia Muzyczna w Bydgoszczy przyznała mu (pierwszy w swojej historii) tytuł doktora honoris causa.
Jerzy Godziszewski został pochowany na Cmentarzu Nowofarnym w Bydgoszczy. W 2024 nazwano jego imieniem ulicę w okolicy budowanej siedziby Akademii Muzycznej w Bydgoszczy.[5]
Remove ads
- Złoty Krzyż Zasługi (1999),
- Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1998)
- Nagroda rektora Akademii Muzycznej w Bydgoszczy.
- Złota Odznaka Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków[6]
- Medal Kazimierza Wielkiego 22 kwietnia 2015 r.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads