Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Jarocin – stacja kolejowa w Jarocinie. Znajduje się przy ulicy Dworcowej 2. Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca regionalnego[1].
 nr rej. 863/Wlkp/A z 4.06.2012 | |
_Lichen99.jpg) Dworzec kolejowy w Jarocinie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja |
Centrum |
| Data otwarcia |
1875 |
| Poprzednie nazwy |
Jarotschin |
| Dane techniczne | |
| Liczba peronów |
4 |
| Liczba krawędzi peronowych |
6 |
| Kasy |
|
| Linie kolejowe | |
Położenie na mapie Jarocina  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu jarocińskiego  | |
Położenie na mapie gminy Jarocin  | |
 51°58′09″N 17°29′41″E | |
Budynek dworca w Jarocinie został wybudowany w latach 1870-1875, w czasie oddania do eksploatacji linii kolejowej Poznań Główny – Kluczbork. Gmach dworca jest to budynek piętrowy i wykonany z czerwonej cegły licowej, z wielopłaszczyznowym dachem z licznymi facjatami. Wewnątrz zachowane są dekoracje stiukowe. Jego powstanie uwarunkowane było budową linii kolejowych: Poznań Główny – Kluczbork (ukończona w 1875 r.) i Oleśnica – Krotoszyn – Gniezno (1876 r.).
25 października 1919 r. dworzec był widownią spotkania społeczeństwa jarocińskiego z marszałkiem Józefem Piłsudskim.
Dziś zaliczany jest do obiektów zabytkowych PKP. Uchroniło go to przed modernizacją zewnętrzną i nie podzielił losu m.in. neogotyckiego dworca leszczyńskiego.
Przeprowadzona została jedynie modernizacja wnętrza dworca i podzielona została na dwa etapy:
Podczas pierwszego etapu wymieniono stropy drewniane na staloceramiczne, przebudowano pomieszczenia kas biletowych, poczekalnie dla podróżnych, zmodernizowano poddasze i odtworzono pierwotny wystrój wnętrz. Odnowiono również nadokienne zewnętrzne freski.
W roku 2013 przeprowadzono kosztem 4,9 mln zł remont dworca wraz z najbliższym otoczeniem. Prace przebiegały pod okiem konserwatora zabytków[2][3].
| Stacja docelowa | Przewoźnik |
|---|---|
| Bielsko-Biała Główna | PKP Intercity |
| Gdynia Główna | PKP Intercity |
| Gniezno | Koleje Wielkopolskie |
| Jelenia Góra | PKP Intercity |
| Kalisz | Koleje Wielkopolskie |
| Polregio | |
| Katowice | PKP Intercity |
| Kępno | Koleje Wielkopolskie |
| Kluczbork | Polregio |
| Kraków Główny | PKP Intercity |
| Krotoszyn | Koleje Wielkopolskie |
| Łódź Fabryczna | PKP Intercity |
| Łódź Kaliska | Polregio |
| Olsztyn Główny | PKP Intercity |
| Ostrów Wielkopolski | Polregio |
| Piła Główna | Koleje Wielkopolskie |
| Poznań Główny | Koleje Wielkopolskie |
| PKP Intercity | |
| Polregio | |
| Przemyśl Główny | PKP Intercity |
| Rogoźno Wielkopolskie | Koleje Wielkopolskie |
| Słupsk | PKP Intercity |
| Świnoujście | PKP Intercity |
| Wrocław Główny | PKP Intercity |
| Zakopane | PKP Intercity |
| Žilina | PKP Intercity |
W latach 1999–2001 przebadano florę roślin naczyniowych stacji. Ustalono wówczas, że występują tutaj 292 taksony z 47 rodzin. Wśród nich 53,3% to taksony rodzime (apofity), a 46,7% obce (antropofity). Większość antropofitów odnotowanych na terenie kolejowym i w jego bezpośrednim sąsiedztwie to archeofity (21,9% flory ogólnej) i niedawno naturalizowane kenofity (16,2%). Dość liczne są również czasowo występujące efemerofity (8,6%). Większość gatunków to rośliny jednoroczne (48,5%). Wieloletnie stanowią 39,2%. Wykryto nową dla flory Polski Roemeria hybrida oraz dla Wielkopolski: szparzycę promienistą, Choriospora tenella i reż krowią. Ponadto stwierdzono występowanie włóczydła polnego, choć w Wielkopolsce uważane jest za wymarłe[7].
_Travelarz.JPG)
_Travelarz.JPG)
_Travelarz.JPG)
_Travelarz.JPG)
_Travelarz.JPG)
_Travelarz.JPG)
