Remove ads
polski dziennikarz, prezenter radiowy i telewizyjny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Alfred Weiss (ur. 31 maja 1948 w Warszawie, zm. 10 marca 2023[1] tamże[2]) – polski dziennikarz, artysta kabaretowy, prezenter radiowy i telewizyjny, w latach 1990–2013 związany z Radiem Zet, a w latach 2013–2016 z Programem I Polskiego Radia.
Janusz Weiss (2012) | |
Data i miejsce urodzenia |
31 maja 1948 |
---|---|
Data śmierci |
10 marca 2023 |
Zawód, zajęcie |
dziennikarz, prezenter radiowy i telewizyjny |
Odznaczenia | |
Urodził się w rodzinie mieszanej kulturowo, jako syn polskiego Żyda Oskara Weissa (1915–2004), pułkownika Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Janiny z domu Hajduczenii[3] (1923–1990)[4]. Sam określał się przede wszystkim jako Żyd[5][6]. Urodził się i wychował w Warszawie, miał młodszego o cztery lata brata, Leszka[7].
Był dwukrotnie żonaty. W 1974 ożenił się z Grażyną[8], z którą pozostawał w związku małżeńskim do jej śmierci w 2005. Nie mieli dzieci[9]. Z drugą żoną, Maszą, miał dwóch synów: Jana i Maksymiliana[10].
W 1966 ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Klementa Gottwalda w Warszawie[11][12]. Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej, jednak został usunięty ze studiów w 1968[13]. W następnym roku rozpoczął edukację w trzyletniej pomaturalnej Szkole Programowania Maszyn Matematycznych. W kolejnym roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, których nie ukończył[14].
Karierę sceniczną rozpoczął od występowania w kabarecie Abakus, który w 1967 stworzył m.in. z Magdą Umer, Andrzejem Woyciechowskim i Krzysztofem Knittlem[15]. Kilka miesięcy później razem z Jackiem Kleyffem założył grupę kabaretową Salon Niezależnych, w której występował przez kolejne pięć lat[16][17]. W drugiej połowie lat 70. był konferansjerem scenicznym m.in. Ireny Jarockiej i Anny Jantar, a w TVP prowadził program rozrywkowy Telewizyjny Ekran Młodych. W styczniu 1976 podpisał list protestacyjny do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej[18]. W latach 80. prowadził kino objazdowe. Zagrał rolę Pawła w filmie Janusza Kijowskiego Kung-fu (1979).
W 1990 razem z Andrzejem Woyciechowskim współtworzył Radio Zet, werbując do pracy nowe pokolenie dziennikarzy m.in. Wojciecha Jagielskiego, Marzenę Chełminiak i Szymona Majewskiego. W latach 1990–2011 prowadził audycję Dzwonię do Pani, Pana w bardzo nietypowej sprawie, był także gospodarzem programu Wszystkie pytania świata.
29 lutego 1992 poprowadził w Sali Kongresowej w Warszawie Galę Piosenki Popularnej i Chodnikowej. W 1993 nawiązał współpracę z Telewizją Polską, dla której prowadził teleturnieje: Miliard w rozumie (1993–2005), Złoty interes (2003–2005) i 3 na 6. W 2000 wydał w Londynie książkę pt. „Jeden może, drugi nie”. W 2008 odgrywał rolę Ojca Fouras w dwóch polskich edycjach programu TVP2 Fort Boyard. Został odsunięty z pracy w TVP po wystąpieniu w reklamie telewizyjnej.
W latach 2008–2009 występował w charakterze narratora w programie TV Puls Niesamowite historie. W 2013 był komentatorem w programie TVN24 Szkło kontaktowe[19]. 28 czerwca 2013 został zwolniony z pracy w Radiu Zet[20], a we wrześniu tego samego roku rozpoczął pracę w Radiowej Jedynce[21], w której prowadził audycje: Wszystko, co chciałbyś wiedzieć i nie boisz się zapytać, Ene due like fake… o książkach naszego dzieciństwa, Rewizja osobista, Weiss na wakacjach i Twarzą w twarz – próba bilansu. W połowie maja 2016 został zwolniony z pracy w Jedynce[22][23]. W latach 2017–2019 współprowadził program publicystyczny Bez ograniczeń w Superstacji[24].
Zmarł po ciężkiej chorobie 10 marca 2023 roku w wieku 74 lat, 24 marca spoczął na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera G II-tuje-12)[25][26].
W 2010 za audycję Dzwonię do Pani, Pana w bardzo nietypowej sprawie otrzymał nagrodę w plebiscycie MediaTory – Studenckie Nagrody Dziennikarskie w kategorii ReformaTOR, przyznawaną dziennikarzom, którzy zmieniają rzeczywistość z dobrym skutkiem.
W 2011 za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za znaczące osiągnięcia w twórczości artystycznej został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[27].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.