Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Magda Umer
polska piosenkarka, aktorka, dziennikarka, reżyserka, scenarzystka (1949-2025) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Magda Umer, właśc. Małgorzata Magda Umer-Przeradzka (ur. 9 października 1949 w Warszawie, zm. 12 grudnia 2025 tamże[1]) – polska piosenkarka, wykonawczyni poezji śpiewanej, autorka recitali, dziennikarka, reżyserka, scenarzystka i aktorka.
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Urodziła się jako Małgorzata Umer[2] w rodzinie Edwarda (1926−1987), oficera Informacji Wojskowej, i Stanisławy z domu Gol (1929−2012). Jej stryjem był Adam Humer[3]. Ukończyła XIV Liceum Ogólnokształcące im. Klementa Gottwalda w Warszawie (1967)[4] i studia na Wydziale Filologii Polskiej i Słowiańskiej Uniwersytetu Warszawskiego.
Debiutowała pod koniec lat 60. w kabaretach studenckich, występując m.in. w klubie „Stodoła”[5]. W 1969 po pomyślnym występie podczas Zimowej Giełdy Piosenki z utworem „Jeśli myślisz, że ja cię nie kocham, to się mylisz”, została dopuszczona do udziału w konkursie „Debiutów” podczas 7. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Otrzymała wówczas wyróżnienie za wykonanie kompozycji „Jedź na urlop, Romeo”[5]. Miesiąc później z piosenką „Jestem cała w twoich rękach…” zwyciężyła podczas Festiwalu Artystycznego Młodzieży Akademickiej[5]. W 1970 z utworem „Koncert jesienny na dwa świerszcze i wiatr w kominie…” wygrała podczas kolejnej edycji FAMY, a w następnym roku piosenka zapewniła jej nagrodę podczas 9. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[5].
W 1972 wystąpiła podczas 11. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu z utworem „O niebieskim pachnącym groszku”, który początkowo miała wykonać w duecie z Andrzejem Nardellim, jednak ten zmarł tuż przed finałem festiwalu[5]. Współtworzyła scenariusz koncertu „Polska poezja śpiewana”, który odbył się w ramach 12. i 13. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[5].
Na prośbę Adama Hanuszkiewicza przyjęła rolę Racheli w Weselu Stanisława Wyspiańskiego[6]. Premiera sztuki z udziałem artystki odbyła się 11 grudnia 1974 w Teatrze Narodowym w Warszawie. Polska krytyka przyjęła występ Umer z rezerwą, jednak spektakle wystawiane za granicą spotkały się z entuzjastycznymi reakcjami recenzentów[7].
W 1977 wystąpiła z utworem „Widzisz, mały” w koncercie „Nastroje, nas troje” podczas 15. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[5]. W 1984 zaśpiewała piosenki „Szpetni czterdziestoletni” i „Kiedy mnie już nie będzie” podczas Kabaretonu w ramach 21. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[5]. W 1997 wyreżyserowała koncert „Zielono mi”, przygotowany w hołdzie Agnieszce Osieckiej w ramach 34. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[5].
29 kwietnia 2009 w Teatrze „Polonia” w Warszawie odbył się recital Magdy Umer z okazji jubileuszu 40-lecia pracy artystycznej.
W 2015 zrealizowała i poprowadziła koncert „Scenki i obscenki, czyli Jeremiego Przybory piosenki” w ramach 52. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, gdzie dodatkowo otrzymała Grand Prix za „całokształt opolski”[5]. W 2020 otrzymała nagrodę 100-lecia Stowarzyszenia Autorów ZAiKS[8]. Była członkinią Rady Polskiej Fundacji Muzycznej[9].
Remove ads
Życie prywatne
Jej mężem był Andrzej Przeradzki (zm. 29 listopada 2019), z którym miała syna Franciszka (ur. 25 lipca 1985)[2][10]. Z wcześniejszego związku miała także syna Mateusza (ur. 22 grudnia 1977).
Jej bratanicą jest piosenkarka i aktorka Klementyna Umer[11].
W wieku dorosłym przyjęła rzymskokatolicki chrzest, jej rodzicami chrzestnymi byli Kalina Jędrusik i Janusz Kondratiuk[12].
W sierpniu 2025 zdiagnozowano u niej nowotwór złośliwy[13][14]. Pomimo przebytej operacji, artystka zmarła 12 grudnia 2025 w Centralnym Szpitalu Klinicznym w Warszawie[15]. Została pochowana na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie[16].
Remove ads
Teatr
Filmografia
Remove ads
Dyskografia
- Albumy
- Kompilacje
- Albumy koncertowe
- Notowane utwory
Remove ads
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2000)[43]
- Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009)[44][45]
- Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005)[44]
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads
