Jan Peszek

polski aktor Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jan Peszek

Henryk Jan Peszek[3] (ur. 13 lutego 1944 w Szreńsku) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, reżyser teatralny i pedagog.

Szybkie fakty Imię i nazwisko, Data i miejsce urodzenia ...
Jan Peszek
Thumb
Jan Peszek (2019) Foto: Paweł Matyka
Imię i nazwisko

Henryk Jan Peszek

Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1944
Szreńsk

Zawód

aktor, reżyser, pedagog

Współmałżonek

Teresa Peszek (od 1969)

Lata aktywności

od 1966

Zespół artystyczny
Teatr Polski we Wrocławiu
(1966–1975)
Teatr Nowy w Łodzi
(1975–1979)
Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
(1979–1981)
Teatr Polski w Poznaniu
(1981–1982)
Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie
(1986–1992, 2003–2010)
Teatr Narodowy w Warszawie
(1997–1998)
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Zamknij
Thumb
J. Peszek, M. Peszek, M. Nogaś[1]
Thumb
Zespół MW 2 w drodze do Rønne[2]
Thumb
Odcisk dłoni i podpis Peszka w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Urodził się w Szreńsku, ale dzieciństwo i młodość spędził w Andrychowie i Zieluniu[4]. Jest najstarszym dzieckiem Karoliny i Jana Peszków, ma brata (Bartosza lub Bartłomieja) i dwie siostry: Marlenę i Elżbietę[5]. W 1966 ukończył naukę w PWST w Krakowie.

W 1966 zadebiutował jako aktor na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu. W następnych latach pracował m.in. w Teatrze Nowym w Łodzi, Starym Teatrze w Krakowie oraz w teatrach warszawskich: Narodowym i Rozmaitości. W latach 1964–1998 był członkiem awangardowego Zespołu MW 2[6][7]. W swoim dorobku ma role u najsłynniejszych polskich reżyserów teatralnych: Jerzego Krasowskiego, Kazimierza Dejmka, Mikołaja Grabowskiego, Jerzego Jarockiego, Krystiana Lupy, Michała Zadary czy Grzegorza Jarzyny.

Profesor krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego[8].

Laureat Nagrody im. Aleksandra Zelwerowicza – przyznawanej przez redakcję miesięcznika „Teatr” – za sezon 1986/1987, za rolę w Scenariuszu dla trzech aktorów Bogusława Schaeffera w Teatrze STU w Krakowie oraz za rolę Jakuba w przedstawieniu Republika marzeń Brunona Schulza w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie.

W filmie zadebiutował rolą w Znakach na drodze (1969), ale regularnie na ekranach kinowych zaczął się pojawiać dopiero na początku lat 80. Zagrał w kilkudziesięciu polskich filmach, w jego filmografii znajdują się role m.in. w: Był jazz Falka, Trójkącie bermudzkim Wójcika, Ferdydurke Skolimowskiego, Śmierci jak kromka chleba Kutza, Łabędzim śpiewie Glińskiego, Ucieczce z kina „Wolność” Marczewskiego i Darmozjadzie polskim Wylężałka.

W RMF FM czytał kryminalno-polityczne powieści Klary Weritas: W imię Ojca (2007/2008) i Trzy dni Pontona (2008/2009)[9]. W PR3 czytał autobiograficzną książkę noblisty Mario Vargas Llosy Jak ryba w wodzie. Wspomnienia[10].

Jest ojcem aktorki i piosenkarki Marii (wraz z nią i zespołem Voo Voo nagrał płytę Muzyka ze słowami) oraz aktora, Błażeja.

Filmografia

Polski dubbing

Dyskografia

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia

Przypisy

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.