Jakob Wassermann
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jakob Wassermann (ur. 10 marca 1873 w Fürth; zm. 1 stycznia 1934 w Altaussee) – niemiecki pisarz żydowskiego pochodzenia; w psychologicznych powieściach moralitetowych zawarł krytykę społeczną.
.png) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki | |
| Strona internetowa | |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Był synem właściciela sklepu, matkę stracił będąc jeszcze dzieckiem. Wcześnie rozwijał zainteresowania literackie, publikując w kilku małych czasopismach. Ojciec nie popierał literackich ambicji syna, dlatego krótko po szkole Jakob odbył praktykę zawodową u wiedeńskiego biznesmena. Po odbyciu służby wojskowej w Würzburgu osiedlił się w południowych Niemczech, a następnie udał się do Zurychu. W 1894 przeniósł się do Monachium, gdzie pracował jako sekretarz i redaktor w tygodniku Simplicissimus. Poznał tam wówczas innych pisarzy, m.in. Rainera Maria Rilkego, Hugona von Hofmansthal i Tomasza Manna.
W 1896 wydał pierwszą powieść Melusine (nazwisko Wassermann oznacza w j.niemieckim człowieka-wodę, podczas gdy Meluzyna to legendarna postać z europejskiego folkloru, żeński duch wód ze świętych źródeł i rzek).
Od 1898 był krytykiem teatralnym w Wiedniu. W 1901 ożenił się z Julie Speyer, z którą rozwiódł z nią w 1915. 3 lata później ożenił się z Martą Karlweis[1]. Po 1906 podróżował między Wiedniem a Altaussee w Styrii. W 1926 został wybrany członkiem Pruskiej Akademii Sztuki, ale zrezygnował z członkostwa w 1933, uprzedziwszy w ten sposób usunięcie go z Akademii przez nazistów. W tym samym roku znalazł się na liście autorów zakazanych w Niemczech ze względu na żydowskie pochodzenie[1].
Rok później zmarł na atak serca w swoim domu w Altaussee.
Twórczość
Jego dorobek literacki to poezje, eseje, powieści i opowiadania. Za najważniejsze dzieła Wassermanna uznawane są powieść Przypadek Mauriziusa (1928) i autobiografia Moje życie jako Niemiec i Żyd (1921), w której opisuje napiętą relację między swoimi dwiema tożsamościami, niemiecką i żydowską.
- Melusine, 1896
- Die Juden von Zirndorf, 1897
- Geschichte der jungen Renate Fuchs, 1900
- Der Moloch, 1902
- Der niegeküsste Mund, 1903
- Kunst der Erzählung, 1904
- Alexander von Babylon, 1905
- Caspar Hauser oder Die Trägheit des Herzens, 1908
- Der Mann von vierzig Jahren, 1913
- Das Gänsemännchen, 1915
- Christian Wahnschaffe, 1919
- Die Prinzessin Girnara, Weltspiel und Legende, 1919
- Mein Weg als Deutscher und Jude, 1921
- Imaginäre Brücken, 1921
- Laudin und die Seinen, 1925
- Das Gold von Caxamalca, 1928
- Christoph Columbus, Eine Biographie, 1929
- Trylogia:
- Der Fall Maurizius, 1928
- Etzel Andergast, 1931
- Joseph Kerkhovens dritte Existenz, 1934
Utwory przetłumaczone na język polski
- Dziecię Europy, czyli Kacper Hauser (1930)[2]
- Sprawa Mauriziusa (cz. 1–2, 1928–1929)[2]
- Zmierzch aniołów (cz. 1–2, 1932)[2]
- Trzecia egzystencja Józefa Kerkhovena (1934)[2]
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.