Loading AI tools
wojskowy polski, generał Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Wodzicki (ur. ok. 1750, zm. 6 czerwca 1794 pod Szczekocinami.) – oficer w armii saskiej, generał major wojsk koronnych, uczestnik powstania kościuszkowskiego.
Był synem Piotra Wodzickiego herbu Leliwa. W latach 1770–1776 przesłużył 6 lat w armii saskiej, w której doszedł do stopnia porucznika. Po odejściu z armii saskiej przeszedł do wojska polskiego, gdzie został brygadierem w Korpusie Kadetów w Warszawie. Na Sejmie Rozbiorowym w 1775 roku powołany ze stanu rycerskiego do Komisji Wojskowej Koronnej[1]. Był generałem adiutantem króla Stanisława Augusta. Od 1782 w służbie liniowej – doszedł do stanowiska szefa regimentu pieszego koronnego i generała w 1790. W 1788 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[2]. Uczestniczył w wojnie polsko-rosyjskiej 1792 jako szef 2 regimentu pieszego koronnego w kampanii litewskiej. Generał major komenderujący w Dywizji Małopolskiej w 1792 roku[3]. Po zwycięstwie targowiczan pozostał w służbie jako nieformalny dowódca dywizji i komendant garnizonu Kraków. Podał się do dymisji jednak później złożył przysięgę wierności konfederacji targowickiej[4]. Brał czynny udział w przygotowaniach powstańczych w 1794. Był świadkiem przysięgi Tadeusza Kościuszki na rynku krakowskim. Po proklamowaniu przez Tadeusza Kościuszkę powstania natychmiast do niego przystąpił. Poległ w bitwie pod Szczekocinami od kuli armatniej, która urwała mu głowę[5]. Pochowany w kościele Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Krakowie.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.