Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Armia saska
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Armia saska – pierwotnie armia Elektoratu Saksonii (od 1682 zorganizowana pod jednym dowództwem), a następnie w latach 1806–1918 armia Królestwa Saksonii, od 1871 wchodząca w skład Armii Cesarstwa Niemieckiego.



Armia saska w XVIII wieku liczyła średnio około 35 tysięcy żołnierzy. Była dobrze wyszkolona i bitna[potrzebny przypis]. Na początku stulecia żołnierze odziani byli w czerwone mundury – typowe dla wojsk państw protestanckich, jednak gdy nastał August III Sas, wyznający katolicyzm, na dworze zaszły zmiany, w wyniku których zaczęto używać jasnego umundurowania typowego dla państw katolickich.
Remove ads
Działania zbrojne
Żołnierze armii saskiej brali udział w licznych konfliktach zbrojnych. Kwaterując na ziemiach polskich dopuszczali się licznych gwałtów, w związku z tym szlachta wymogła w czasie sejmu w 1699 roku wydalenie saskich jednostek z granic państwa polskiego[1].
Walczyli w wojnie o sukcesję austriacką (1741–1748) po stronie Bawarii i Francji, przeciwko Anglii i Austrii, a podczas wojny siedmioletniej (1756–1763) po stronie Austrii, Francji i Imperium Rosyjskiego, przeciwko Królestwu Prus.
Walczyli podczas wojen napoleońskich – początkowo po stronie Prus, jednak po przegranej bitwie pod Jeną wsparli siły Napoleona. Po przejściu Saksonii na stronę Francji, generalicja saska upodobniła się strojem do swoich kolegów z armii francuskiej. Nosiła praktycznie takie same mundury jak armia francuska.
Żołnierze armii saskiej brali również udział w działaniach zbrojnych I wojny światowej.
Remove ads
Struktura organizacyjna
Podsumowanie
Perspektywa
Piechota Królestwa Saksonii (1806)



Piechota Królestwa Saksonii (1810)
Kawaleria Królestwa Saksonii (1810)
Korpus Saski Wielkiej Armii (1812–1813)
Do wojny 1812 roku Sasi wystawili osobny korpus (VII) pod dowództwem gen. Reyniera. Początkowo liczył on 22 bataliony piechoty, 28 szwadronów jazdy i 50 dział. Korpus wraz z Polakami księcia Poniatowskiego i Westfalczykami gen. Vandamme’a znalazł się w prawoskrzydłowej grupie korpusów pod komendą króla Hieronima Bonapartego.
Po zakończeniu działań związanych z kampanią w Rosji, Sasi stanęli przed problemem czy należy nadal służyć Napoleonowi. VII Korpus został przydzielony do armii Łaby, jednak pod koniec marca, wojska saskie opuściły dywizję Durutte’a i pomaszerowały do Torgau. Brygada ciężkiej jazdy złożona z nienaruszonego pułku Leib Cuirassier Garde i zreorganizowanego pułku Zastrowa należała do 1 Dywizji Kirasjerów I Korpusu Kawalerii.
Kwatera główna VII Korpusu Wielkiej Armii mieściła się w m. Hoyerswerda.
- dowódca – gen. dyw. Jean Louis Ebenezer Reynier (1771–1814), Szwajcar
- szef sztabu – gen. bryg. François Joseph Fidèle Gressot (1770–1848), Szwajcar
- dowódca artylerii – płk Verpeau
- 24 Dywizja Saska – gen. dyw. Edler von Lecoq
- 1 Brygada – płk von Brause
- Grenadierzy gwardii saksońskiej – dow. Tecski
- 1 Pułk Lekkiej Piechoty Saksońskiej
- Pułk von Maximilien – dow. von Könneritz
- Pułk von Rechten – dow. von Hausen
- kompania szaserów saksońskich
- 2 Brygada – gen. A.F. Mellentin
- Grenadierzy saksońscy – dow. Spiegel
- Pułk Fryderyka
- Pułk von Steindel
- 2 baterie piesze, oddział wozów artyleryjskich
- 25 Dywizja Saska – gen. dyw. Carl Ludwig Sahrer von Sahr (1761–1828)
- 1 Brygada – płk von Bose
- Grenadierzy gwardii saksońskiej – dow. Kleist
- 2 Pułk Lekkiej Piechoty Saksońskiej
- Pułk Królewski – dow. Melzradt
- Pułk von Niesmenchel – dow. Troski
- 2 Brygada – płk von Russel
- Pułk von Low
- Pułk d’Antoine
- 32 Dywizja – gen. dyw. Pierre François Joseph Durutte (1767–1827)
- 1 Brygada – gen. Pierre Devaux
- 35 Pułk Piechoty Lekkiej
- 132 Pułk Piechoty Liniowej – płk Paul Augustin Tridoulat
- 2 Brygada – gen. Antoine Anatole Gédéon Jarry (1864–1819)
- 26 Pułk Piechoty Lekkiej – płk Paul Hyppolyte Alexandre Baume
- 131 Pułk Piechoty Liniowej – płk Henry Maury (1763–1813)
- 2 baterie piesze, oddział wozów artyleryjskich
- 3 Brygada
- 133 Pułk Piechoty Liniowej – płk Paul Alexis Joseph Menu de Menil
- Pułk Wurzburga – płk Moser
- 2 baterie piesze, oddział wozów artyleryjskich
- Brygada Lekkiej Kawalerii – płk von Lindenau
- Husarzy saksońscy – mjr von Failtsch (8 szwadronów)
- Lansjerzy saksońscy – płk Thumel (5 szwadronów)
- 2 baterie konne artylerii saksońskiej
- Rezerwa i tabor korpusu – bateria piesza, kompania saperów, oddziały wozów artyleryjskich
Podczas bitwy pod Lipskiem Korpus Saksoński Reynier’a zdradził Francuzów i przeszedł na stronę wroga. Był to olbrzymi cios a gen. Reynier będąc ze swoim Korpusem został natychmiast uwięziony przez swoich podwładnych.
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads