Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hongzhi Zhengjue (chiń. 宏智正覺, pinyin Hóngzhì Zhèngjué; kor. 굉지정각 Kwengji Chŏnggak; jap. Wanshi\Kōji Shōgaku; wiet. Hoằng Trí Chính Giác; ur. 1091, zm. 1157) – chiński mistrz chan ze szkoły caodong. Znany także jako Tiantong Zhengjue (天童正覺).
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
31 października 1157 |
| Szkoła | |
| Nauczyciel | |
| Następca |
Jingyin Kumu, Liaotang Siche, Sizong |
| Zakon | |
| Honorowy tytuł lub imię pośmiertne |
Bezkresna Mądrość |
Urodził się w Xizhou w dzisiejszej prowincji Shanxi w rodzinie Li. Pochodził z rodziny intelektualistów od dawna związanej z chanem. Jego ojciec Congdao i dziadek praktykowali u mistrza chan Huilina Dexuna (zm. 1107 lub 1110), ucznia Huanglonga Huinana, założyciela odłamu szkoły linji – huanglong. Był bardzo zdolny i jeszcze zanim osiągnął wiek 7 lat, zapamiętał tysiące znaków pisma chińskiego.
Mistrz ów rozpoznał wielkie zdolności Zhengjuego i zachęcił jego ojca do oddania chłopca do klasztoru. Ojciec oddał go do klasztoru Jingming, gdy syn miał 11 lat. Ordynację mnisią przyjął od mistrza Zhiqionga w wieku 14 lat w klasztorze Ziyun (Chmura Współczucia). W wieku 18 lat wyruszył w wędrówkę jako yunshui (dosłownie „obłoki i woda”; nowicjusz), po złożeniu przysięgi, że nie powróci, dopóki nie rozwiąże wielkiej sprawy życia i śmierci. Jego pierwszym nauczycielem był słynny uczeń Furonga Daokaia – Kumu Facheng (1071–1128). Klasztor mistrza znajdował się w Ruzheng w prow. Henan. Pod jego kierunkiem Zhengjue osiągnął pierwsze przebudzenie, ale mistrz kazał mu poszukać innego nauczyciela, co pomoże mu w pełnym zrozumieniu. Zhengjue na swojego nowego nauczyciela wybrał Danxię Zichuna (1064–1117).
Zhengjue miał wtedy 23 lata. Piastował następnie kilka klasztornych stanowisk towarzysząc mistrzowi Danxii. Gdy mistrz został opatem w klasztorze na górze Dahong, udał się tam także. Gdy w 1117 r. mistrz Danxia zmarł, opatem w tym klasztorze został Dahong Shanzhi, uczeń mistrza chan Dahonga Bao’ena (1058–1111) i Zhengjue także mu służył. Gdy w 1121 r. opatem został jego brat w Dharmie Huizhao Qingyu (1078–1140) także pracował dla niego.
W tym czasie miał już także swoich uczniów, którzy spodziewali się, że będzie on wielkim mistrzem chan. W ciągu najbliższych 4 lat służył u mistrza Chanti Weizhao w klasztorze Yuantong na górze Lu, a później u Zhenxie Qingliao (1088–1151) na górze Changlu.
W 1124 r. został po raz pierwszy wyznaczony na opata klasztoru Puzhao w Sizhou w dzisiejszej prow. Anhui. W tym okresie mistrz napisał pierwszy zbiór 100 dawnych Koanów z jego wierszowanymi komentarzami.
W tym czasie na skutek rozporządzenia antybuddyjskiego cesarza Huizonga, który zabierał połowę buddyjskiego klasztoru i osadzał w nim taoistów, klasztor Puzhao był w połowie taoistyczny. Gdy w 1126 r. cesarz udał się na inspekcję po południowej części Chin, Zhengjue poprowadził jego mnisią społeczność na przywitanie cesarza. Cesarz był pod takim wrażeniem mistrza i jego mnichów, że nakazał zwrócić resztę klasztoru buddystom.
W 1127 r. Zhengjue został opatem w klasztorze Taiping Xingguo w Shuzhou w południowej części prow. Anhui, przy rzece Jangcy. 10 miesiąca tego samego roku został opatem klasztoru Yuantong na górze Lu. Tutaj poznał uczonych-urzędników Fenga Wenshu i Fana Zongyina (1098–1136), którzy później napisali wstępy do zbioru mów i nauk mistrza.
Następnie był krótko opatem w klasztorze Nengren (w 1128 r.). Po kilku miesiącach jednak, z niewiadomych powodów, opuścił ten klasztor i udał się na górę Yunju, gdzie opatem był słynny mistrz chan szkoły linii Yuanwu Keqin (1063–1135). Wezwał on mistrza do zostania opatem w klasztorze w Changlu, gdzie przedtem był już głównym mnichem. Na podjęcie przez niego decyzji o opuszczeniu Changlu w następnym roku wpływ miało także wkroczenie na południe armii Jin. Opuścił więc ten klasztor i jesienią 1129 r. przybył do Mingzhou (obecnie Ningbo w prow. Zhejiang). Zatrzymał się na noc w klasztorze Jingde na górze Tiantong, a kiedy okazało się, że klasztor nie ma opata, przyjął to stanowisko. Klasztor był mały i podupadły. Pod kierownictwem mistrza rozbudował się i studiowało w nim 1200 mnichów.
Zhengjue pozostał a tym klasztorze przez resztę swojego życia, czyli przez prawie 30 lat, z jedną małą kilkumiesięczną przerwą, gdy był krótko w 1138 r. opatem klasztoru Lingying w stolicy Lin’anie (dzisiejszy Hangzhou). Było to dość niezwykłe, aby mistrz chan tak długo przebywał w jednym klasztorze.
9 miesiąca 1157 r. Hongzhi odwiedził znajome osoby w rejonie klasztoru i pożegnał się z nimi. 7 dnia 10 miesiąca powrócił do klasztoru. Wczesnym rankiem następnego dnia wykąpał się i zmienił szaty. Usiadł w pozycji medytacyjnej i pożegnał się z mnichami. Poprosił służącego o pędzelek i napisał list do swojego przyjaciela mistrza chan Dahui Zonggao ze szkoły linji, w którym prosił go o zajęcie się jego sprawami po śmierci. Następnie napisał wiersz:
|
Odłożył pędzel i zmarł. Stało się to 31 października 1157 r.
Jego ciało, które nie uległo żadnym zmianom, umieszczono po 7 dniach w stupie nazwanej Boskie Światło. Otrzymał pośmiertne imię Bezkresna Mądrość (chiń. Hongzhi).
Obaj mistrzowie dowiedzieli się o sobie jeszcze na początku ich karier. Od 1124 r. Zhengjue obejmował kilkakrotnie stanowisko opatów w różnych klasztorach i Dahui wtedy się o nim dowiedział. Dahui był już szeroko znany nawet zanim osiągnął oświecenie pod kierunkiem Yuanwu Keqina w 1125 r. Latem 1128 r. Zhengjue odwiedził mistrza Keqina na górze Yunju i z jego rekomendacji został opatem na górze Changlu 9 miesiąca tego samego roku. Dahui powrócił do Keqina 10 miesiąca tego roku.
Pod koniec 1129 r. Zhengjue został opatem klasztoru na górze Tiantong. W 1137 r. Dahui został opatem klasztoru na górze Jing. Oba klasztory były klasztorami prestiżowymi. Wydaje się to raczej dziwne, że nie ma żadnych śladów, że się mogli w tym czasie spotkać. Oficjalnie wiadomo, że spotkali się w 1157 r., roku śmierci Zhengjuego.
Być może przyczyną, że spotkali się tak późno, był słynny atak mistrza szkoły linji i zwolennika metody praktyki kanhua, którym był Dahui, na praktykę szkoły caodong zwaną „cichą iluminacją” – mozhao chan, której przedstawicielem, po śmierci Zhenxiego Qingliao w 1151 r. był Zhengjue. Początkowo Dahui atakował właśnie Qingliao, a potem coraz częściej – Zhengjuego.
Jednak, jak wynika z jego zapisanych mów, nie atakował od Zhengjuego personalnie. W mowie wygłoszonej w klasztorze Ayuwang (i w innych także) wyraźnie stwierdza, że Zhengjue jest „mistrzem pierwszej klasy” lub „najwyższym mistrzem”[1].
Przed śmiercią Zhengjue poprosił właśnie mistrza Dahui o zajęcie się jego pogrzebem. Także Dahui napisał jego inskrypcję pośmiertną, w której szczerze wychwalał mistrza.
Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Indiach Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Chinach Bodhidharmy.
Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w innym kraju.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
