Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Healey James Willan[1][2] (ur. 12 października 1880 w Balham, zm. 16 lutego 1968 w Toronto[1][2]) – kanadyjski kompozytor, dyrygent i organista pochodzenia angielskiego.
Imię i nazwisko |
Healey James Willan |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
W latach 1888–1895 kształcił się w zakresie gry na fortepianie i organach, harmonii i kontrapunktu u Waltera Haya Sangstera w St. Saviour’s Choir School w Eastbourne[1][2]. Uczył się też w Londynie u Williama Stevensona Hoyte’a (organy) i Evlyn Howard-Jones (fortepian)[1][2]. W latach 1895–1900 był organistą St. Cecilia Society[2]. Następnie dyrygował Wanstead Choral Society (1904–1905) i Thalian Operatic Society (1906)[2]. Pełnił funkcję organisty w St. Saviour’s Church w St Albans (1898–1900), Christ Church w Wanstead (1900–1903) i St. John the Baptist Church w Kensington (1903–1913)[1][2]. W 1913 roku wyjechał do Toronto, gdzie w latach 1913–1926 był organistą St. Paul’s Anglican Cathedral[1][2]. Od 1921 do 1967 był organistą i kierownikiem muzycznym Anglican Church of St. Mary Magdalene[1][2]. Był wicedyrektorem (1920–1936) oraz organistą (1932–1964) uniwersytetu w Toronto, gdzie do 1937 do 1950 wykładał także kontrapunkt i kompozycję[1][2]. Od 1933 do 1939 roku prowadził założony przez siebie zespół Tudor Singers, z którym wykonywał muzykę renesansową[1][2]. W latach 1922–1923 i 1933–1935 był przewodniczącym Royal Canadian College of Organists, a od 1933 roku członkiem zarządu Canadian Association of Performers and Composers[1]. W 1953 roku skomponował hymn O Lord, Our Governour na uroczystość królewskiej koronacji Elżbiety II[1][2].
Towarzysz (Companion) Orderu Kanady (1967)[1][2]. Doktor honoris causa Queens University (1952), University of Manitoba (1954) i McMaster University (1962)[1]. Otrzymał Lambeth Doctorate nadany przez arcybiskupa Canterbury (1956) i Canada Council Medal (1961)[1]. Opublikował podręczniki The Standard Course of Graded Studies for the Pianoforte (7 tomów, Oakville 1924) i Graded Sight-reading Exercises for Piano (razem z Ernestem MacMillanem, 2 tomy, Oakville 1939)[1].
Zasłynął przede wszystkim jako autor dzieł chóralnych i muzyki organowej[1]. W jego muzyce krzyżują się wpływy Richarda Wagnera (gęsta, schromatyzowana harmonia), chorału gregoriańskiego (melizmatyczne kształtowanie linii melodycznych) oraz muzyki renesansowej (technika kontrapunktyczna)[1]. Początkowo tworzył w idiomie późnoromantycznym, od początku lat 20. XX wieku zaczął tworzyć dzieła religijne o klarownej fakturze, odznaczające się niewielkimi rozmiarami i prostotą środków[1]. Był zwolennikiem anglokatolicyzmu, przykładając wagę do formy i piękna muzyki liturgicznej[2]. Był znawcą chorału gregoriańskiego i muzyki liturgicznej Kościoła wschodniego, propagował wykonywanie chorału w języku angielskim[1].
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.