Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Grzegorz Hałupka

generał brygady Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Remove ads

Grzegorz Hałupka (ur. 28 listopada 1970 w Chorzowie) – generał brygady Wojska Polskiego; dowódca 6 Brygady Powietrznodesantowej w latach 2016–2018; członek Rady ds. Bezpieczeństwa i Obronności przy Prezydencie RP w ramach Narodowej Rady Rozwoju od 15 grudnia 2021 do 26 stycznia 2022.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Lata służby ...
Remove ads
Remove ads

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Wykształcenie

Jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych (1993), Uniwersytetu Opolskiego, w którym uzyskał tytuł magistra oraz ukończył studia podyplomowe. Studia podyplomowe z zakresu mobilizacji i pokojowego uzupełnienia wojsk w Akademii Obrony Narodowej, podyplomowe studia polityki obronnej w AON oraz szkolenie spadochronowo-desantowe[1][2][3].

Służba wojskowa

Służbę zawodową rozpoczął w Opolu w 1993 na stanowisku dowódcy plutonu czołgów w 102 pułku zmechanizowanym, a od 1994 w 5 Brygadzie Pancernej, gdzie dowodził kompanią czołgów. Od 1996 służył w jednostkach Żandarmerii Wojskowej, w których zajmował stanowiska: oficera operacyjnego, specjalisty i szefa wydziału. Jednocześnie w ramach tej formacji pełnił służbę w ramach PKW w Iraku podczas IV zmiany[4]. W 2005 w Oddziale Specjalnym ŻW w Gliwicach pełnił obowiązki szefa wydziału oraz szefa sztabu[5], a następnie objął stanowisko zastępcy komendanta[1]. W okresie tym brał udział między innymi w przygotowaniu żołnierzy do służby poza granicami kraju, były to misje w Iraku, Afganistanie i Libanie oraz zaangażowany był w tworzeniu kontyngentu w Republice Konga, w Czadzie i Republice Środkowej Afryki[6]. W 2011 został zastępcą dowódcy Jednostki Wojskowej Agat w Gliwicach[1]. W 2013 wyznaczony na stanowisko szefa Oddziału Szkolenia w Zarządzie Szkolenia i Doktryn Inspektoratu Wojsk Specjalnych w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych[1][6]. W 2014 mianowany był na stopień pułkownika[7].

2 maja 2016[a] minister obrony narodowej Antoni Macierewicz wręczył mu nominację na dowódcę 6 Brygady Powietrznodesantowej[8][9][10][11]. 29 listopada 2016 postanowieniem prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 listopada 2016 nominowany na stopień generała brygady. Akt mianowania odebrał z rąk prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy[12]. W latach 2016–2017 był organizatorem i współorganizatorem ćwiczeń pod kryptonimem: „Swift Response 16”[b] „Airborne Detachment-16”; „Efes-16” w Turcji; „Dragon-17”[3]. Przygotowywał wydzielone pododdziały 6 BPD do dwóch kolejnych zmian w ramach Polskiego Kontyngentu Wojskowego KFOR (Kosowo Forces) oraz JMTG-U (Joint Multinational Training Group – Ukraine)[14]. 15 marca 2018 został powołany na członka Konwentu Akademii Wojsk Lądowych[15]. 2 lipca 2018 przekazał dowodzenie[c] 6 BPD dla gen. Szymona Koziatka. Następnie został wyznaczony na stanowisko szefa Zarządu Wojsk Aeromobilnych i Zmotoryzowanych (Inspektorat WL Dowództwa Generalnego RSZ)[18]. 21 stycznia 2020 został wybrany wiceprzewodniczącym Rady Programowej Akademii Wojsk Lądowych im. generała Tadeusza Kościuszki[19]. Od 29 stycznia 2020 do 20 marca 2020 czasowo pełnił obowiązki Inspektora Wojsk Lądowych[20][21].

31 stycznia 2021 w wieku 51 lat zakończył zawodową służbę wojskową[22]. 15 grudnia 2021 został powołany do Rady ds. Bezpieczeństwa i Obronności przy Prezydencie RP w ramach Narodowej Rady Rozwoju[23][24], w której uczestniczył do 16 stycznia 2022[25].

Remove ads

Awanse

(...)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

i inne

Uwagi

  1. Zgodnie z podpisanym kontraktem do końca 2016 miał służyć w Inspektoracie Wojsk Specjalnych[2].
  2. Największe od dziesięcioleci manewry wojsk powietrznodesantowych NATO odbyły się w dwóch etapach. Pierwszy odbył się na początku czerwca 2017 na terenie Ośrodka Szkolenia Poligonowego w Toruniu. Z około 30 samolotów desantowało się 2 tys. żołnierzy po czym w pierwszym etapie opanowali most drogowy w Toruniu, w kolejnym zdobyli lotnisko w Hohenfels. W ramach ćwiczeń desantowali się żołnierze z 82 Dywizji Powietrznodesantowej, Brytyjczycy z 16 Brygady Desantowo-Szturmowej oraz żołnierze 16 Batalionu Powietrznodesantowego z 6BPD. Drugi etap odbył się na terenie Niemiec[13].
  3. Został odwołany przez ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka po dwuletnim dowodzeniu, co oznaczało, że zostało mu prawie rok do wypełnienia kadencji trzyletniej na stanowisku dowódcy 6 BPD[16][17].
Remove ads

Przypisy

Loading content...

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Loading content...
Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads