Loading AI tools
polski historyk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzegorz Józef Gazda (ur. 13 października 1943 w Srocku, zm. 28 sierpnia 2020[1] w Wejherowie[2]) – polski historyk i teoretyk literatury, komparatysta, profesor nauk humanistycznych. Autor książek i artykułów poświęconych porównawczym badaniom literatur europejskich XX wieku, zwłaszcza jej nurtów awangardowych oraz polskiej literaturze międzywojennej i gatunkom literackim.
Grzegorz Gazda (2016) | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
13 października 1943 |
Data i miejsce śmierci |
28 sierpnia 2020 |
Profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: historia i teoria literatury, komparatystyka | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1972 |
Habilitacja |
1986 |
Profesura |
2002 |
Działalność naukowa | |
Uniwersytet |
Uniwersytet Łódzki |
Okres zatrudn. |
1969–2020 |
Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im J. Lelewela w Łodzi. W 1966 ukończył studia na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego w zakresie filologii polskiej ze specjalnością filmoznawczą i uzyskał magisterium na podstawie rozprawy o polskim filmie poetyckim, pod kierunkiem Bolesława W. Lewickiego. W latach 1967–1969 był doktorantem w Studium Doktoranckim Instytutu Badań Literackich PAN. W 1972 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie rozprawy Futuryzm w Polsce na tle ówczesnych prądów literackich napisanej pod kierunkiem Stefanii Skwarczyńskiej (recenzenci: Teresa Cieślikowska, Artur Hutnikiewicz i Michał Głowiński). W 1986 uzyskał stopień doktora habilitowanego i etat docenta w Uniwersytecie Łódzkim na podstawie rozprawy Awangarda – nowoczesność i tradycja. Z teorii i historii europejskich kierunków literackich pierwszych dziesięcioleci XX wieku (recenzenci: Stefania Skwarczyńska, Janusz Sławiński, Alina Kowalczykowa i Stanisław Jaworski). W 2002 uzyskał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych.
Etatowy pracownik Uniwersytetu Łódzkiego od 1969; jako starszy asystent, adiunkt, docent, profesor nadzwyczajny i profesor zwyczajny. W latach 1987–1991 kierował Zakładem Wiedzy o Filmie i pełnił funkcję prodziekana Wydziału Filologicznego. Od 1993 kierował najpierw Zakładem Teorii Literatury, następnie Katedrą Teorii Literatury, Teatru i Filmu o po jej przekształceniu w 2002 w Instytut Kultury Współczesnej pełnił (do 2012) funkcję jego dyrektora kierując jednocześnie (do 2014) Katedrą Teorii Literatury i Pracownią Języka i Kultury Żydowskiej (2005–2014). W latach 1974–1976 pracował jako lektor i wykładowca języka i literatury polskiej we Francji (Université de Caen). Był członkiem Senatu Uniwersytetu Łódzkiego (2002–2012). Wypromował ponad 330 prac magisterskich i 17 doktoratów. Był promotorem doktoratów honoris causa dla Janusza Sławińskiego i Amosa Oza. Od 2003 był członkiem Rady Naukowej Instytutu Badań Literackich PAN, członkiem Komitetu Nauk o Literaturze PAN i Komitetu Nauk o Kulturze PAN. W latach 2007–2010 był członkiem Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów. Laureat wielu nagród naukowych oraz odznaczeń uniwersyteckich i państwowych.
W latach 1997–2012 był redaktorem uniwersyteckiej serii Acta Universitatis Lodziensis. Folia Scientiae Artium i Litterarum. Od 1983 członek redakcji, a od 1997 do 2010 redaktor naczelny czasopisma Zagadnienia Rodzajów Literackich/Les Problèmes des genres littéraires. Był członkiem Rady Redakcyjnej także czeskich czasopism Slavica Litteraria i Nowaja Rusistika. Był autorem i współredaktorem ponad 20 książek oraz ponad stu rozpraw i studiów (w tym drukowanych zagranicą).
W latach 1970–1995 pełnił funkcję sekretarza Komisji Poetyki i Stylistyki przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów, był członkiem Komisji Badań Porównawczych Literatur Słowiańskich przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów. Od 1987 był członkiem Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego, członkiem Komisji Kultury i Sztuki przy łódzkim oddziale Polskiej Akademii Nauk.
Syn Józefa i Genowefy[2]. Pochowany został w Łodzi na cmentarzu pw. św. Rocha na Radogoszczu, przy ul. Zgierskiej 145[3].
Jego synem jest reżyser Michał Gazda (ur. 1972)[4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.