Grecja w Konkursie Piosenki Eurowizji

Grecja uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1974. Udziałem kraju w konkursie zajmuje się grecki nadawca publiczny Ellinikí Radiofonía Tileórasi (ERT).

Grecja

w Konkursie Piosenki Eurowizji

1 0 3 4
Informacje ogólne
Rok i miejsce debiutu	1974, Brighton
Liczba udziałów	45 (42 finały)
Organizacja konkursu	1 raz w 2006
Nadawcy Obecnie Ellinikí Radiofonía Tileórasi (ERT) 2014–2015 Néa Ellīnikí Radiofonía, Ínternet kai Tīleórasī (NERIT) 1970–1974 Ethnikó Ídryma Radiofonías Tileoráseos (EIRT)
Historia preselekcji Obecnie Ellinikós Telikós 1979–1980, 1983, 1987–1991, 1998, 2001–2003, 2005–2012, 2017, od 2025 Ellinikós Telikós 2013–2015 Eurosong 1974, 1976–1978, 1981, 1985, 1992–1997, 2004, 2016, 2018–2024 Wybór wewnętrzny
Statystyka głosowania Najwięcej punktów w finale od Cypr 437 punktów Najwięcej punktów w finale dla Cypr 369 punktów
Najlepsze rezultaty Półfinał 1. miejsce w 2008 oraz 2011 Finał 1. miejsce w 2005
Najgorsze rezultaty Półfinał 16 miejsce w 2016 Finał 21 miejsce w 2019
Strona internetowa

Grecja od czasu debiutu wystawiła do konkursu 41 reprezentantów, przy czym jedynie jeden zwyciężył (Elena Paparizou z utworem „My Number One” w 2005)^[1], dzięki czemu za organizację konkursu w 2006 odpowiedzialna była telewizja ERT^[2]. Kraj czekał 31 lat na wygraną, ustanawiając nowy rekord najdłuższego okresu między debiutem a zwycięstwem^[3].

Mariza Koch podczas 21. Konkursu Piosenki Eurowizji (1976)

Sakis Ruwas podczas 49. Konkursu Piosenki Eurowizji w Stambule (2004)

Sarbel podczas 52. Konkursie Piosenki Eurowizji w Helsinkach (2007)

Kalomira Sarantis podczas 53. Konkursu Piosenki Eurowizji w Belgradzie (2008)

Koza Mostra podczas 58. Konkursu Piosenki Eurowizji w Malmö (2013)

Freaky Fortune i RiskyKidd podczas 59. Konkursu Piosenki Eurowizji w Kopenhadze (2014)

Maria Elena Kiriaku podczas 60. Konkursu Piosenki Eurowizji w Wiedniu (2015)

Argo podczas 61. Konkursu Piosenki Eurowizji w Sztokholmie (2016)

Demy podczas 62. Konkursu Piosenki Eurowizji w Kijowie (2017)

Janna Terzi podczas 63. Konkursu Piosenki Eurowizji w Lizbonie (2018)

Katerine Duska podczas 64. Konkursu Piosenki Eurowizji w Tel Awiwie (2019)

Stefania podczas 65. Konkursu Piosenki Eurowizji w Rotterdamie (2021)

Amanda Tenfjord podczas 66. Konkursu Piosenki Eurowizji w Turynie (2022)

Wiktor Wernikos podczas 67. Konkursu Piosenki Eurowizji w Liverpoolu (2023)

Marina Satti podczas 68. Konkursu Piosenki Eurowizji w Malmö (2024)

Klavdia podczas 69. Konkursu Piosenki Eurowizji w Bazylei (2025)

W 1975 nadawca nie wziął udziału w konkursie z nieznanych powodów^[4], ale już rok później powrócił do stawki konkursowej^[5]. W 1982 Grecja miała wystartować w konkursie z piosenką „Sarantapente kopelies” Temisa Adamantidisa, jednak minister kultury Melina Mercouri podjęła decyzję o wycofaniu jej dwa tygodnie przed konkursem, uznając, że utwór nie spełnia jej standardów jakości^[6][7]. Po powrocie na konkurs w następnym roku^[8] nadawca ponownie zrezygnował z udziału w konkursie w 1984^[9]. Kraj powrócił do konkursu w 1985^[10], ale już w następnym roku ponownie wycofał się z udziału z powodów politycznych^[11]. Reprezentantką Grecji w 1986 miała być Polina z utworem „Wagon-lit”^[12]. W 1999 nadawca nie mógł wystawić reprezentanta z powodu osiągnięcia słabego wyniku w finale 43. konkursu^[13]. W następnym roku stacja ERT wycofała się z udziału w konkursie z powodów finansowych^[14][15].

Uczestnictwo

Grecja uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1974. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich greckich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach^[16]:

Rok	Artysta	Piosenka	Finał	Punkty	Półfinał	Punkty
1974	Marinella	„Krasi, talassa ke t ’agori mu” (Κρασί, θάλασσα και τ' αγόρι μου)	11	7	Brak rundy półfinałowej
1975	Brak reprezentanta
1976	Mariza Koch	„Panaya mu, panaya mu” (Παναγιά μου, παναγιά μου)	13	20
1977	Paschalis, Marianna, Robert i Bessy	„Mathima solfège” (Μάθημα σολφέζ)	5	92
1978	Tania Tsanaklidu	„Charlie Chaplin”	8	66
1979	Elpida	„Sokrati” (Σωκράτη)		69
1980	Ana Wisi	„Autostop” (Ωτοστόπ)	13	30
1981	Yiannis Dimitras	„Feggari kalokerino” (Φεγγάρι καλοκαιρινό)	8	55
1982	Temis Adamantidis	„Sarantapente kopelies” (Σαρανταπέντε κοπελιές)	Rezygnacja
1983	Kristi Stassinopulu	„Mu les” (Μου λες)	14	32
1984	Brak reprezentanta
1985	Takis Biniaris	„Miazume” (Μοιάζουμε)	16	15
1986	Polina	„Wagon-lit” (Βαγκόν λι)	Rezygnacja
1987	Bang	„Stop”	10	64
1988	Afroditi Frida	„Clown”	17	10
1989	Mariana Efstratiu	„To diko su asteri” (Το δικό σου αστέρι)	9	56
1990	Christos Callow & Wave	„Horis skopo” (Χωρίς σκοπό)	19	11
1991	Sophia Vossu	„I anixi” (Άνοιξη)	13	36
1992	Kleopatra	„Olu tu kosmu i elpida” (Όλου του κόσμου η ελπίδα)	5	94
1993	Katerina Garbi	„Ellada, hora tu fotos” (Ελλάδα, χώρα του φωτός)	9	64	Kvalifikacija za Millstreet
1994	Kostas Bigalis	„To Trehandiri” (Το τρεχαντήρι)	14	44	Brak rundy półfinałowej
1995	Elina Konstantopulu	„Pia prosefhi” (Ποια προσευχή)	12	68
1996	Mariana Efstratiu	„Emis forame to himona aniksiatika” (Εμείς φοράμε το χειμώνα ανοιξιάτικα)	14	36	12[a]	45
1997	Marianna Zorba	„Horepse” (Χόρεψε)	12	39	Brak rundy półfinałowej
1998	Talassa	„Mia krifi ewestisia” (Μια κρυφή ευαισθησία)	20	12
Brak reprezentanta w latach 1999–2000
2001	Antique	„(I Would) Die for You”	3	147
2002	Michalis Rakindzis	„S.A.G.A.P.O.”	17	27
2003	Mando	„Never Let You Go”		25
2004	Sakis Ruwas	„Shake It”	3	252	3	238
2005	Elena Paparizou	„My Number One”	1	230	Top 12[b]
2006	Anna Wisi	„Everything”	9	128	Organizator[c]
2007	Sarbel	„Yassou Maria” (Γειά σου Μαρία)	7	139	Top 10
2008	Kalomira	„Secret Combination”	3	218	1	156
2009	Sakis Ruwas	„This Is Our Night”	7	120	4	110
2010	Jorgos Alkieos i Przyjaciele	„Opa!” (Ώπα!)	8	140	2	133
2011	Lukas Jorkas i Stereo Mike	„Watch My Dance”	7	120	1
2012	Elefteria Elefteriu	„Aphrodisiac”	17	64	4	116
2013	Koza Mostra i Agatonas Jakowidis	„Alcohol Is Free”	6	152	2	121
2014	Freaky Fortune (feat. Riskykidd)	„Rise Up”	20	35	7	74
2015	Maria Elena Kiriaku	„One Last Breath”	19	23	6	81
2016	Argo	„Utopian Land”	–		16	44
2017	Demy	„This Is Love”	19	77	10	115
2018	Janna Terzi	„Oniro mu” (Όνειρό Μου)	–		14	81
2019	Katerine Duska	„Better Love”	21	74	5	185
2020	Stefania	„SUPERG!RL”	Konkurs odwołany
2021		„Last Dance”	10	170	6	184
2022	Amanda Tenfjord	„Die Together”	8	215	3	211
2023	Wiktor Wernikos	„What They Say”	–		13	14
2024	Marina Satti	„Zari” (Ζάρι)	11	126	5	86
2025	Klavdia	„Asteromata” (Αστερομάτα)	6	231	4	112
2026

Legenda:

     1. miejsce

Historia głosowania w finale (1974–2025)

Poniższe tabele pokazują, którym krajom Grecja przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw greccy reprezentanci otrzymują najwyższe noty^[17].

Kraje, którym Grecja przyznała najwięcej punktów: Lp. Kraj Punkty 1  Cypr 369 2  Francja 197 3  Hiszpania 158 4  Włochy 155 5  Albania 116

Kraje, od których Grecja otrzymała najwięcej punktów: Lp. Kraj Punkty 1  Cypr 437 2  Albania 184 3  Hiszpania 132 4  Wielka Brytania 128 5  Francja 126

Legenda:

     1. miejsce

     2. miejsce

     3. miejsce

Konkursy Piosenki Eurowizji organizowane w Grecji

Grecja była gospodarzem 50. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2005. Konkurs odbył się w Olympic Indoor Hall w Atenach^[16]:

Rok	Miasto	Miejsce	Prowadzący
2006	Ateny	Olympic Indoor Hall	Maria Menounos Sakis Ruwas

Nagrody im. Marcela Bezençona

Nagroda Artystyczna

Rok	Artysta	Piosenka
2005	Elena Paparizou	„My Number One”

Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji

W październiku 2005 Europejska Unia Nadawców zorganizowała koncert jubileuszowy Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji, podczas którego odbył się plebiscyt na najlepszą piosenkę w historii konkursu. Czwarte miejsce w głosowaniu zajęła grecka propozycja „My Number One” Eleny Paparizou, która zwyciężyła w finale 50. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2005^[18].

Uwagi

1. Podczas konkursu w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale konkursu. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 30 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
2. Zgodnie z regulaminem, w konkursie w latach 2004–2007 kraje z pierwszej dziesiątki poprzedniego konkursu były automatycznie kwalifikowane do sobotniego finału bez konieczności rywalizacji w półfinale. W przypadku rezygnacji z udziału w konkursie jednego z państw z Top 10 zeszłego roku lub w przypadku kiedy któreś z państw Wielkiej Czwórki zajęło miejsce w przedziale 1-10, wówczas automatyczna kwalifikacja przypadała na miejsca poza pierwszą dziesiątką, tj. 11. bądź 12.
3. Kraj wygrał finał konkursu w 2005, dlatego nie musiał rywalizować w półfinale w 2006.