Furan, furfuran – heterocykliczny związek chemiczny z endocyklicznym atomem tlenu, cykliczny eter[6] o charakterze aromatycznym.
Szybkie fakty Nazewnictwo, Wzór sumaryczny ...
Furan
|
|
| Nazewnictwo |
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
oksacyklopentadien |
| Inne nazwy i oznaczenia |
| oksol, furfuran, furan, tlenek diwinylenu |
|
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny |
C4H4O |
| Masa molowa |
68,07 g/mol |
| Wygląd |
przezroczysta, bezbarwna ciecz o intensywnym zapachu[1] |
| Identyfikacja |
| Numer CAS |
110-00-9 |
| PubChem |
8029 |
|
|
| InChI |
InChI=1S/C4H4O/c1-2-4-5-3-1/h1-4H |
| InChIKey |
YLQBMQCUIZJEEH-UHFFFAOYSA-N |
|
|
|
| Niebezpieczeństwa |
| Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich |
|
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów |
| Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[5] |
|
|
| Zwroty H |
H224, H350, H341, H332, H302, H373, H315, H412, EUH019 |
| Zwroty P |
P201, P210, P261, P273, P281, P311 |
|
| Europejskie oznakowanie substancji |
| oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne |
| Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[5] |
 |
 |
Skrajnie łatwopalny (F+) |
Toksyczny (T) |
|
|
| Zwroty R |
R45, R12, R19, R20/22, R38, R48/22, R68, R52/53, R68 |
| Zwroty S |
S53, S45, S61 |
|
| NFPA 704 |
Na podstawie podanego źródła[1] |
|
|
|
| Temperatura zapłonu |
−36 °C[1][2] |
| Temperatura samozapłonu |
390 °C[1] |
| Numer RTECS |
LT8524000 |
| Dawka śmiertelna |
LD50 5,2 mg/kg (szczur, dootrzewnowo) |
|
| Podobne związki |
| Podobne związki |
tiofen, pirol, dioksyna |
| Pochodne |
furfural, furfuramid, alkohol furfurylowy, tetrahydrofuran |
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|
|
|
|
Zamknij
Jest znacznie bardziej reaktywny w substytucji elektrofilowej niż benzen. Podstawienie elektrofilowe zachodzi głównie w pozycji 2 w stosunku do atomu tlenu. W środowisku kwasowym polimeryzuje.
W warunkach normalnych jest bezbarwną cieczą o słodkawym zapachu chloroformu[4]. Jest dobrze rozpuszczalny w etanolu i eterze dietylowym. Otrzymuje się go z furfuralu działaniem pary wodnej na katalizatorze tlenkowym. Stosowany jest do produkcji kwasu adypinowego i heksametylenodiaminy.