Frynosoma rogata

Frynosoma rogata (Phrynosoma cornutum) – jaszczurka z rodziny Phrynosomatidae^[3], dawniej uważanej za podrodzinę legwanów (i wciąż uznawanej za taką przez część naukowców^[4]).

Frynosoma rogata

Phrynosoma cornutum
(Harlan, 1825)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	gady
Rząd	łuskonośne
Podrząd	Iguania
Rodzina	frynosomowate
Rodzaj	Phrynosoma
Gatunek	frynosoma rogata
Synonimy
Agama cornuta Harlan, 1825 Lacerta cornuta — Cuvier, 1819 Tapaya cornuta — Cuvier, 1829 Phrynosoma bufonium Wiegmann, 1828 Phrynosoma harlanii Wiegmann, 1834 Tropidogaster cornutus — Fitzinger, 1843 Phrynosoma planiceps Hallowell, 1852 Phrynosoma Harlesii — Brühl, 1886 Phrynosoma brevicornis E.G. Boulenger, 1916[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
najmniejszej troski

Zasięg występowania

Tereny Ameryki Północnej, od stanów Kolorado i Kansas na północy do północnego Meksyku na południu i od południowo-wschodniej Arizony na zachodzie do zachodniej części Missouri, Arkansas i Luizjany na wschodzie; introdukowane, izolowane populacje występują też w Karolinie Północnej i na Florydzie.

Budowa ciała

Długość ciała 12–13 cm (w tym ogon 4 cm). Ciało bardzo silnie spłaszczone i szerokie. Zwężenie szyi niewidoczne, ogon spłaszczony i bardzo krótki. Na głowie dwa duże wyrostki, przypominające rogi. Wzdłuż boków tułowia i ogona biegnie pojedynczy rząd dużych, stożkowatych łusek, zaś cały grzbiet jest pokryty mniejszymi kolcami^[5].

Ubarwienie ciała szarobrązowe. Wzdłuż kręgosłupa biegnie żółta linia, zaś w poprzek ciała biegnie kilka, również żółtych, poprzecznych, falistych linii^[5].

Biologia i ekologia

Tryb życia

Występuje na terenach górzystych i suchych, piaszczysto-kamienistych^[5]. Prowadzi dzienny tryb życia. Porusza się wyjątkowo powoli i ociężale^[5].

Zdenerwowana frynosoma może wystrzelić strumyk krwi z oczu, by odstraszyć drapieżniki. W takiej sytuacji przez pewien czas nie widzi w związku z zalaniem oczu krwią^[5].

Odżywianie

Ok. 70% jej diety stanowią mrówki z rodzaju Pogonomyrmex, uzupełnia dietę innymi drobnymi stawonogami.

Ochrona

Gatunek ten od 2023 roku jest objęty załącznikiem II konwencji waszyngtońskiej (CITES)^[6][7] i aneksem B UE^[7].