Fiolka Najdenowicz
wokalistka polska pochodzenia bułgarskiego (pseud. Fiolka) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fiolka Najdenowicz, właśc. Wioletta Stefania Najdenowicz (ur. 25 grudnia 1963[2] w Nowej Dębie) – polska wokalistka pochodzenia bułgarskiego. Członkini Akademii Fonograficznej ZPAV[3]. Była nazywaną „polską Björk”[4].
![]() | |
Imię i nazwisko |
Violetta Stefania Najdenowicz[1] |
---|---|
Pseudonim |
Fiolka |
Data i miejsce urodzenia |
25 grudnia 1963 |
Gatunki | |
Zawód | |
Wydawnictwo |
Sony Music |
Zespoły | |
Balkan Electrique |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Wczesne lata
Urodziła się w Nowej Dębie[5] jako córka Polki i Bułgara[6]. Dzieciństwo spędziła w Bułgarii. Do Polski powróciła w wieku 11 lat, dopiero po przyjeździe nauczyła się poprawnie mówić po polsku pod kierunkiem ciotki w Tarnobrzegu[7].
Przed rozpoczęciem kariery muzycznej pracowała w radiowej Trójce w audycji Zapraszamy do Trójki, to wówczas Marek Niedźwiecki wymyślił dla niej pseudonim „Fiolka”[8]. Była też redaktorką naczelną magazynu erotycznego „Wamp”[9].
Kariera
W 1985 zaśpiewała utwór „Zatoka spokojnych głów” w duecie z Wojciechem Waglewskim i zespołem Voo Voo, z którym odbyła także trasę koncertową po Związku Radzieckim i Szwecji. W 1988 wraz ze Sławomirem Starostą założyła zespół Balkan Electrique, grający elektroniczny pop z elementami folkloru bułgarskiego. Pierwsze koncerty duetu odbyły się w Niemczech, a ich oprawa plastyczna została opracowana przez Kaina Maya.
Współpracowała ze szwedzką formacją Army of Lovers, a także zespołami muzycznymi – Tubylcy Betonu, Closterkeller i Wilki[10]. Można ją także było zobaczyć w teledysku grupy Golden Life, poświęconego ofiarom tragicznego pożaru w hali Stoczni Gdańskiej.
W 2000 nagrała pierwszy album solowy, zatytułowany po prostu Fiolka, który na rynku ukazał się 12 marca 2001. Producentem i autorem muzyki z tej płyty był Leszek Biolik z zespołu Republika, teksty pisali m.in. Grzegorz Ciechowski i Lech Janerka, a na płycie gościnnie zaśpiewali Renata Przemyk i Wojciech Seweryn. Płyta zapewniła piosenkarce Fryderka 2001 w kategorii „Album roku – techno/elektronika/dance”[11].
Wspólnie z Michałem Bajorem i Małgorzatą Walewską nagrała utwór „Dove Vai” do ekranizacji powieści Henryka Sienkiewicza Quo Vadis? (2001) w reżyserii Jerzego Kawalerowicza. Wykonała piosenkę „Dziewczyna hakera” do komedii sensacyjnej Janusza Zaorskiego Operacja „Koza” (2002)[12]. Z kolei w komedii fantastycznonaukowej Jerzego Gruzy Yyyreek!!! Kosmiczna nominacja (2002) zaśpiewała utwór „Komu ja”[12].

W 2004 zakończyła karierę muzyczną. Zarabiała jako opiekunka do zwierząt, zarobkowo dbała o ogrody[13], poza tym pracowała jako agentka ubezpieczeniowa, była pomocą domową i kelnerką. W 2013 zamieszkała w Londynie, gdzie podjęła pracę w restauracji jako kelnerka[14]. W 2015 wydała autobiografię pt. Głośny śmiech. Byłam gwiazdą, zostałam bezdomną wolontariuszką. Rok potem ukazała się druga książka o jej życiu pt. Trup w szparagach, w której opisała swoje dwuletnie doświadczenie jako wolontariuszka Workaway.
Dyskografia
Albumy solowe
- Single
Z Balkan Electrique
- Sexmix (EP) (1990)
- Balkan Electrique (1991)
- Piosenki o miłości (1994)
- Piosenki (2004)
Gościnnie
- Voo Voo – Muzyka do filmu Seszele (1990)
- Formacja Nieżywych Schabuff – Schaby (1991)
- Closterkeller – Violet (1993)
- Wilki – Acousticus Rockus (1994)
- Robert Gawliński / Wilki – Największe przeboje (2000)[21]
- Renata Przemyk – The Best Of (2003)
- Marcin Rozynek – Księga urodzaju (2003)
- Sanja Ilić & Balkanika – Balkan Koncept, w utworze „Paparuga” (2008)
Książki
- Fiolka Najdenowicz: Głośny śmiech. Byłam gwiazdą, zostałam bezdomną wolontariuszką. Sophisti Books, 2015, s. 280. ISBN 978-83-92-904-98-4.
- Fiolka Najdenowicz: Trup w szparagach. Sophisti Books, 2016. ISBN 978-83-94-254-73-5.
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.