Loading AI tools
czasopismo antyklerykalne Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fakty i Mity (z podtytułem: Tygodnik nieklerykalny) – polski tygodnik antyklerykalny wydawany od marca 2000 do 31 lipca 2020. Założycielem pisma był Roman Kotliński.
 Stoisko magazynu w czasie Święta Świni w Siedlcu | |
| Częstotliwość |
tygodnik |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres |
ul. A. Struga 26, 90-513 Łódź[1][2] |
| Wydawca |
Błaja News Sp. z o.o. |
| Tematyka |
polityczno-społeczna |
| Pierwszy numer |
10 marca 2000 |
| Ostatni numer |
31 lipca 2020 |
| Redaktor naczelny |
Ewa Kotlińska (ostatni redaktor naczelny) |
| Średni nakład |
(styczeń 2018) 83 170 egz. |
| Średnia sprzedaż |
(styczeń 2018) 24 661[4] egz. |
| Liczba stron |
32 |
| ISSN | |
| OCLC | |
| Strona internetowa | |
Tygodnik został założony przez Romana Kotlińskiego, który do listopada 2016 pełnił w nim funkcję redaktora naczelnego[5].
Czasopismo ukazywało się od 10 marca 2000[6]. Jego deklarowana działalność od początku skupiała się na "obnażaniu hipokryzji Kościoła katolickiego"[6] oraz publikowaniu materiałów dotyczących przestępstw kryminalnych i obyczajowych popełnianych przez duchownych różnych wyznań (zwłaszcza księży katolickich)[7]. „FiM” drukował także teksty publicystyczne, bieżące analizy sytuacji społecznej i politycznej, prześmiewcze ilustracje i komiksy[8][7]. W 2001 tygodnik jako pierwszy ujawnił przypadki molestowania seksualnego przez arcybiskupa Juliusza Paetza[6].
Z inicjatywy czytelników „FiM“ w 2002 powołano lewicową Antyklerykalną Partię Postępu „Racja”[9]. Działalność partii skupiała się głównie na kwestiach światopoglądowych: ugrupowanie opowiadało się za zbudowaniem państwa o sekularnym i neutralnym światopoglądowo obliczu oraz za pełnym rozdziałem Kościoła od państwa. Partia zakończyła działalność w 2013[9]. Redaktor naczelny tygodnika wystartował w wyborach parlamentarnych w 2011, dostając się do parlamentu z listy Ruchu Palikota[10].
Od października 2016 tygodnik wszedł w skład Związku Kontroli Dystrybucji Prasy[11]. W styczniu 2018 redaktorem naczelnym „FiM” został Dariusz Cychol[12].
Z powodu nierentowności i systematycznego spadku liczby czytelników, „Fakty i Mity” przestały być wydawane. Ostatni numer wydany przez spółkę Błaja News ukazał się 31 lipca 2020. Tygodnik od kilku lat notował sukcesywny spadek odbiorców. Trudną sytuację pisma pogłębiła dodatkowo pandemia COVID-19, kiedy to od marca do czerwca pismo odnotowało rekordowo słabe wyniki sprzedaży od początku istnienia[13].
W lipcu 2020 z funkcji redaktora naczelnego tygodnika został zwolniony Dariusz Cychol, a jego miejsce zajęła Ewa Kotlińska, będąca prezesem Błaja News, spółki wydającej pismo, która nadzorowała jego likwidację. Natomiast prawa do tytułu zostały wystawione na sprzedaż[14][15].
Pismo miało charakter centrolewicowy i antyklerykalny[6][9][7][5]. „Fakty i Mity“ były pozycją przeznaczoną – jak to określała redakcja – „dla humanistów i ludzi z wyzwolonym umysłem”[6]. Autorzy krytycznym okiem patrzyli na działania Kościoła katolickiego i organizacji uchodzących za prawicowe[8][5][6].
Ostatnim redaktorem naczelnym pisma została w lipcu 2020 Ewa Kotlińska, żona założyciela tygodnika, Romana Kotlińskiego[12]. Do ostatniego składu redakcji wchodzili: Artur Cecuła, Joanna Cysterska, Jerzy Dolnicki, Dariusz Dyrda, Blanka Florczyk, Piotr Gadzinowski, Marta Hoffman, Waldemar Janiec, Krzysztof Karolczak, Dariusz Kędziora, Wacław Jerzy Koniecpolski, Michał Kostur, Weronika Książek, Artur Kulikowski, Oskar Lipman, Zbigniew Nita, Bolesław Parma, Stefan Płonicki, prof. Joanna Senyszyn, Grzegorz Szokliński, Maks Szymański, Norman Tabor, Krzysztof Werwicki, Katarzyna Wilk-Wojtczak, Dorota Wróblewska i Janusz Zawodny[16].
Współpracownikami tygodnika w przeszłości byli m.in.: Mariusz Agnosiewicz, Marek Barański, Anna Grodzka, Jan Hartman, Piotr Ikonowicz, Jerzy Sławomir Mac, Janusz Palikot, Andrzej Rodan, Piotr Tymochowicz, Marek Szenborn i Maria Szyszkowska[17][18][19][20][21][22][23][24].
W związku z aresztowaniem redaktora naczelnego Romana Kotlińskiego i skazaniem go na karę 10 lat bezwzględnego więzienia[25], 7 lipca 2016 dziennikarze tygodnika m.in. zastępca redaktora naczelnego Adam Cioch, sekretarz redakcji Paulina Arciszewska-Siek oraz reporterzy Oksana Hałatyn-Burda i Ariel Kowalczyk (Ariel Szenborn) odeszli z pracy w redakcji i założyli „Tygodnik Faktycznie”. W pierwszych numerach pisma ogłosili rezultaty rzekomego śledztwa dziennikarskiego w sprawie zarzutów wobec redaktora naczelnego[26][27]. Wydawca zarzucił byłym dziennikarzom pisma nielojalność, uszkodzenie sprzętu i zniesławienie Romana Kotlińskiego, zapowiadając, że „Fakty i Mity” nadal będą się ukazywać[28]. 25 listopada 2017 „Tygodnik Faktycznie” zakończył działalność, a jego wydawca ogłosił upadłość[29].
Stałymi rubrykami „FiM“ były „Piąta kolumna”, „Co tam, panie w Watykanie”, „Czarne wersety“, „Heretykon“ i „Okiem biblisty“[30].
We wrześniu 2020 roku grupa byłych dziennikarzy tygodnika „Fakty i Mity”, założyła tygodnik „Fakty po Mitach”[31][32].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
