Loading AI tools
kompozytor austriacki Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eduard Strauss (ur. 15 marca 1835 w Wiedniu, zm. 28 grudnia 1916 tamże) – austriacki kompozytor. Razem z ojcem Johannem Straussem i braćmi Johannem Straussem II i Josefem Straussem tworzył muzyczną "dynastię" Straussów, kształtującą przez większość XIX wieku muzyczny świat Wiednia[1].
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
15 marca 1835 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
28 grudnia 1916 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Współpracownicy | |
| Johann Strauss (syn), Josef Strauss | |
| Odznaczenia | |
         | |
 | |
Na świat przyszedł jako najmłodsze z sześciorga dzieci Johanna i Marii Ann z d. Streim[2]. Był absolwentem wiedeńskiego Akademisches Gymnasium[1] (1852)[3]. Eduard od młodości wykazywał znaczny talent do nauki języków obcych[4][3], dlatego też ukierunkował się na pracę w austriackiej służbie konsularnej. Wkrótce jednak zmienił swe plany i tak jak Josef całkowicie poświęcił się muzyce[5]. Zadebiutował w rodzinnej orkiestrze w 1855 roku jako harfista[1], podczas wykonywania walca Glossen op. 163, autorstwa jego najstarszego brata[6]. W 1863 roku poślubił Marię Klenkhart (13.07.1840-16.04.1921), córkę właściciela kawiarni Sebastiana Klenkharta. Doczekał się z nią dwóch synów, Johanna Straussa III i Josefa Eduarda Straussa[4].
Skomponował wiele świetnych szybkich polek, z niemiecka nazywanych: "polka-schnell". Wśród najpopularniejszych jego dzieł tego rodzaju znajdują się: Bahn Frei op. 45, Ausser Rand und Band op. 168, i Ohne Bremse op. 238[7]. Tworzył także polki-mazurki[8][9], polki francuskie[10][11], kadryle oraz marsze[3]. Tak jak jego bracia, zostawił po sobie szereg walców[12][13][14], z których niestety tylko część się zachowała. Charakterystycznym elementem walców Eduarda, odróżniającym jego dzieła od walców braci, jest mistrzowskie zastosowanie kontrapunktu. Najlepszym przykładem zastosowania tej techniki kompozytorskiej przez Eduarda jest jego walc Manuscripte op.90, z piękną równoległą linią melodyczną wykonywaną na wiolonczeli. Oprócz tego skomponował walce takie jak m.in. Doctrinen op. 79, Interpretationen op. 97, Studenten-Ball-Tänze op. 101, Das Leben ist doch Schön op. 150, Leuchtkäferln op. 161, Glockensignale op. 198, Schleier und Krone op. 200 czy Blüthenkranz Johann Strauss'scher Walzer op. 292, będący wiązanką melodii autorstwa jego brata Johanna.
W latach 1871–1901 piastował prestiżowe stanowisko k.k. Hofballmusikdirektora (Cesarsko-Królewskiego Dyrektora Muzycznego Balów w Hofburgu)[15]. Oprócz tego kierował Orkiestrą Straussa aż do jej rozwiązania[1] 13 lutego 1901[4], kiedy to po przejściach związanych ze śmiercią jego brata Johanna Straussa II w 1899 oraz kłopotach finansowych rodziny, zdecydował się na przejście w stan spoczynku. Po rozwiązaniu orkiestry wrócił do Wiednia, gdzie zmarł w 1916. Przez cały ten okres aż do śmierci dystansował się od życia publicznego i nie brał aktywnego udziału w żadnym koncercie.
W roku 1906 opublikował wspomnienia rodzinne zatytułowane: Erinnerungen[16].
Do 1901[17]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
