Loading AI tools
austriacki kompozytor (1825-1899) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johann Strauss (syn) (ur. 25 października 1825 w Wiedniu, zm. 3 czerwca 1899 tamże)[1] – austriacki kompozytor, dyrygent i skrzypek. Rozsławiony przez walce taneczne swojego autorstwa, m.in. Nad pięknym modrym Dunajem (An der schönen blauen Donau)[2]. Przedstawiciel tzw. dynastii Straussów[3].
Data i miejsce urodzenia |
25 października 1825 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
3 czerwca 1899 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Współpracownicy | |
Eduard Strauss, Josef Strauss | |
Odznaczenia | |
Był synem znanego kompozytora – również Johanna[4] i Marii Ann Streim. Miał pięcioro młodszego rodzeństwa: Josefa (20.08.1827 – 22.07.1870), Annę (ur. 1829), Therese (ur. 1831), Ferdinanda (ur. 1834) i Eduarda (15.03.1835 – 28.12.1916)[5]. W wieku 6 lat skomponował pierwszego walca[6]. W tajemnicy przed ojcem uczył się gry na fortepianie u Plachy’ego, na skrzypcach u Franza Amona, a następnie u Johanna Antona Kolmanna[7]. Lekcje kompozycji pobierał u Josepha Drechslera[4]. W październiku 1844 debiutował Dommayera w Hietzingu[7] podczas koncertu w Cassino, dyrygując własną orkiestrą taneczną. Cztery lata później został muzykiem Gwardii Narodowej, komponując marsze i polki[8]. W Wiedniu zaczęła królować muzyka obydwu Straussów, konkurujących ze sobą[4]. Po śmierci ojca w 1849 Johann Strauss zadedykował mu skomponowanego walca Aeols-Töne op.88. Połączone zostały wtenczas obie orkiestry w jeden zespół. Międzynarodową popularność przyniosły mu trasy koncertowe po Niemczech, Rosji, Królestwie Polskim i Stanach Zjednoczonych[3][1].
27 sierpnia 1862 poślubił o 7 lat starszą śpiewaczkę Jetty Treffz, matkę siedmiorga dzieci. Po jej śmierci w 1878 zawarł związek małżeński z młodszą o 25 lat Angeliką Dietrich, śpiewaczką pochodzącą z Wrocławia. Małżeństwo to szybko skończyło się rozwodem. Trzecią żoną Straussa była o 30 lat młodsza Adela Deutsch[4]. Zadedykował jej walca Adele[9].
W 1863 roku Johann Strauss objął stanowisko cesarsko-królewskiego nadwornego koncertmistrza[6]. Przez kolejne 7 lat pełnił funkcję dyrektora balów na wiedeńskim dworze. W 1872 dostał zaproszenie do Stanów Zjednoczonych na serię koncertów z okazji setnej rocznicy uzyskania przez Amerykanów niepodległości. Z tej okazji skomponował walc jubileuszowy z wmontowanym hymnem USA[10]. Od 1863 orkiestrę prowadzili jako stali dyrygenci jego młodsi bracia – Josef i Eduard[4]. Prawdziwe uznanie zdobył wystawieniem Zemsty nietoperza[7] w Operze Dworskiej w Wiedniu (1895) z okazji swoich siedemdziesiątych urodzin[11]. Cztery lata później zmarł na zapalenie płuc. Nie zdążył ukończyć baletu Kopciuszek[9]. Pochowany na Cmentarzu Centralnym w Wiedniu[7].
Dorobek Johanna Straussa juniora obejmuje 20 operetek, 1 balet, 1 operę i około 500 walców, kadryli i polek[7].
26 czerwca 1921 roku miało miejsce odsłonięcie pomnika Johanna Straussa w Stadtpark w Wiedniu. Odsłonięcie uwieńczono muzyką orkiestry Filharmonii Wiedeńskiej. Autorem pomnika jest Edmund Hellmer[7].
|
|
|
Otrzymał następujące odznaczenia[12]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.