Edmund Jankowski (biotechnolog)
polski naukowiec biotechnolog Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edmund Jankowski[1] (ur. 7 sierpnia 1849 w Warszawie, zm. 19 grudnia 1938 tamże) – polski biolog, ogrodnik, specjalista w dziedzinie nauk sadowniczych.
Życiorys
Ukończył II gimnazjum w Warszawie na Nowolipkach. Następnie studiował na wydziale Matematyczno-Fizycznym Szkoły Głównej Warszawskiej, który ukończył w 1871 r.[2], po czym rozpoczął pracę w Ogrodzie Pomologicznym w Warszawie, najpierw jako praktykant, potem młodszy (od 1871 r.) i starszy ogrodnik (od 1874 r.). W latach 1873–1874 studiował w Szkole Hodowli Drzew w Paryżu, po czym wrócił do pracy w Ogrodzie Pomologicznym[3].
Był współzałożycielem pierwszego na ziemiach polskich specjalistycznego pisma ogrodniczego „Ogrodnik Polski”[3][1]. Od 1921 roku był wykładowcą Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Był także pracownikiem Rady Komisji Rolnictwa Tymczasowej Rady Stanu[4]. W 1930 roku Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego nadała Mu tytuł doktora honoris causa[5].
Ostatnią jego wolą było, aby na jego grobie widniał napis „ogrodnik-przyrodnik”[6].
Miał syna Andrzeja, inżyniera, którego w nocy z 22 na 23 marca 1933 roku zastrzelił po przypadkowej kłótni mjr Jerzy Stawiński. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 243 przed-1-23)[7].
Publikacje książkowe
- „Sad i ogród przy chacie” (1883)
- „Krzew winny, jego hodowla w gruncie i w budynkach” (1877)
- „Sad i ogród owocowy” (1878)
- „Ogród przy dworze wiejskim” tom 1 i tom 2(1888)
- „Dzieje ogrodnictwa w Polsce w zarysie” (1923)
- „Dzieje ogrodnictwa” (1938)
- „Ogródki robotników (z planikami)” (1909)
- „Wspomnienia ogrodnika” (1972; opracowanie: A. Szwejcerowa i A Brachfogel)
Był również encyklopedystą. Brał udział w redakcji opracowywanego przez Muzeum Przemysłu i Rolnictwa wydania Encyklopedii Rolniczej[8] .
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[9]
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.