Dzioborożec srebrnolicy[6] (Bycanistes brevis) – gatunek dużego ptaka z rodziny dzioborożców (Bucerotidae). Występuje we wschodniej Afryce. Nie jest zagrożony wyginięciem.
.jpg)
Systematyka
Takson ten zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał Herbert Friedmann w 1929 roku na łamach „Proceedings of the New England Zoölogical Club”. Autor nadał mu nazwę Bycanistes cristatus brevis, uznając go za podgatunek Bycanistes cristatus[3] – taksonu opisanego w 1835 roku z Abisynii przez Eduarda Rüppella jako Buceros cristatus[7], a obecnie traktowanego jako synonim[3], gdyż nazwa ta okazała się wcześniej zajęta[4] – w 1816 roku Louis Jean Pierre Vieillot nadał nazwę Buceros cristatus gatunkowi przywiezionemu z Batawii w Indiach Holenderskich[8]. Nazwa nadana przez Vieillota jest z kolei traktowana jako młodszy synonim Buceros bicornis (dzioborożca wielkiego)[9].
Bycanistes brevis to gatunek monotypowy[2][10]. W 1945 roku James Lee Peters opisał podgatunek omissus z Etiopii[4], ale nie jest on obecnie uznawany[2][3].
Morfologia
Długość ciała: 60–70 cm; masa ciała: samce 1265–1400 g, samice 1050–1450 g[2].
Samice są mniejsze od samców, mają mniejszą i ciemniejszą narośl na dziobie oraz różową obrączkę oczną (u samców jest ona niebieskoczarna)[2].
Zasięg występowania
Afryka Wschodnia – od Etiopii i południowo-wschodniego Sudanu Południowego na południe po środkowy Mozambik i południowo-wschodnie Zimbabwe[2][10]. Status występowania w Erytrei niepewny[2][5].
Ekologia i zachowanie
- Biotop
- Zasiedla tropikalne lasy, a także luźne zadrzewienia[11]. Występuje do 2600 m n.p.m.[2][5]
- Sezon lęgowy
- Raz dobrana para tworzy trwały związek monogamiczny[11]. Gniazdo zakłada w dziuplach[11]. Samica podczas okresu lęgowego zamurowuje się w dziupli od środka, używając do tego mułu, kału oraz resztek pożywienia[11]. Pomaga jej w tym samiec, tworząc twardą ściankę z niewielkim otworem[11]. Samica składa 1–2 jaja, które wysiaduje przez 40 dni, a przez ten czas jest karmiona przez samca[11].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje dzioborożca srebrnolicego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana; ptak ten opisywany jest jako lokalnie pospolity, ale rozmieszczony plamowo. Trend liczebności oceniany jest jako spadkowy ze względu na utratę siedlisk[5].
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
