Loading AI tools
typ domu letniskowego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Domek Brda – typ drewnianego domu letniskowego, o przekroju poprzecznym w kształcie litery A, z dwuspadowym dachem o kącie nachylenia 60°, spopularyzowany w Polsce w okresie PRL.
Produkcja budynków odbywała się w Zakładach Stolarki Budowlanej w Bydgoszczy, w związku z czym autorzy nazwy zaczerpnęli ją od przepływającej przez miasto rzeki – Brdy[1][2].
Pierwotnie budynki w kształcie litery A pojawiały się zarówno w Europie, Chinach, jak i wyspach wschodniego Pacyfiku, funkcjonowały jako szałasy i budynki gospodarcze do przechowywania m.in. płodów rolnych. W 1934 r. powstał pierwszy nowoczesny A-kształtny dom dla Giseli Bennati w Lake Arrowhead w Kalifornii[3]. Na początku lat 50. XX w. tego typu budynki były realizowane przez architektów, takich jak: Walter Reemelin, John Campbell, George Rockrise, Henrik Bull i Andrew Geller. Sławę zyskały w 1955 r., gdy Andrew Geller[4] wybudował tego typu dom na plaży Sagaponack na Long Island w stanie Nowy Jork[5]. Budynek ten znany jako Elizabeth Reese House[4] zyskał sławę po pojawieniu się na okładce The New York Times[4] 5 maja 1957[6][7]. Także w 1957 r. tego typu budynki zostały spopularyzowane na terenie Polski, czemu sprzyjał fakt, iż były one prefabrykowane oraz tanie w budowie. Stawiano je głównie w państwowych ośrodkach wypoczynkowych[6], bazach turystycznych PTTK oraz zakładowych ośrodkach wczasowych[8]. W latach 70. XX w. w okresie rządów Edwarda Gierka umożliwiono zakup domu typu Brda przez prywatnych klientów, co przełożyło się również na pojawianie się ich na prywatnych posesjach[6].
We współczesnych domkach brda istnieje możliwość zaplanowania budynku tak, aby skutecznie pełnił swoje funkcje przez cały rok, umożliwiając korzystanie z niego nawet podczas zimowych okresów[4]. W przypadku całorocznego domku Brda, często standardowo wyposaża się go w system ogrzewania, pompę ciepła oraz panele fotowoltaiczne na dachu[4].
Budynki te mogą być budowane z prefabrykatów. Konstruowane są najczęściej z drewna i posadowione na betonowych ławach. Budynki te mają dwuspadowe dachy o kącie nachylenia 60°[8]. Spadzisty dach sprawia, że nie zalegają na nim liście, ani śnieg[4]. Dach jednocześnie pełni funkcję ścian, sięgając ziemi. Tego typu budynki zazwyczaj osiągają maksymalnie 3 kondygnacje, a ponadto przypominają literę A lub trójkąt[6]. Zazwyczaj mają 40-50 m² powierzchni, a największe z nich nawet 100 m²[4], na parterze mieszcząc salon, łazienkę i kuchnię oraz sypialnie na wyższych kondygnacjach[4][6][9].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.