Ceber (województwo świętokrzyskie)

Ceber – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Bogoria^[3][5].

Ceber

wieś
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	staszowski
Gmina	Bogoria
Liczba ludności (2021)	148[1]
Strefa numeracyjna	15
Kod pocztowy	28-210[2]
Tablice rejestracyjne	TSZ
SIMC	0788130[3]
Położenie na mapie gminy Bogoria Ceber
Położenie na mapie Polski Ceber
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Ceber
Położenie na mapie powiatu staszowskiego Ceber
50°41′03″N 21°13′16″E[4]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Części wsi

Integralne części wsi Ceber^[3][5]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0788146	Ceber-Kolonia	część wsi

Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne

W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Cebra zawarty w tabeli 2.

Tabela 2. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych^[6]

Nazwa wsi – miasta	Nazwy części wsi – miasta	Nazwy obiektów fizjograficznych – charakter obiektu
I. Gromada PRZYBOROWICE
Ceber	Ceber-Kolonia Piaski Pod Chrustami Rzeki	Chorest — pole, łąka Dołki — pole Karczmisko — pole Kępie — pastwisko Leśniczówka — pole Łąki — łąka Łąki Młyńskie — łąka Łopata — pole Łysa Góra — pole Młynówka — rzeka Nakło — pastwisko, pole Olszyna — łąki Pastwiska — pole Piaski — pole, łąka Pniaki — pole Pod Chrustami — pole, łąka Pod Kolejką — pole, łąka Podkałcze — pole Podziomczyzna — łąka Porąbka — łąka Poręby — łąka Przedrzecze — łąka Rzeki — pole Sieradzki Las — las Smug — nieużytki, las Stawy Sieradzkie — stawy Stok — pole, zarośla Wschodnia, -niej — rzeka Za Gawronami — pole, łąka Za Górą — łąki Za Wsią — pole Zastodole — pole Zatoki — łąka

Historia

Pod koniec XIX wieku, według „Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”, Ceber był wsią z folwarkiem należącą do ówczesnego powiatu opatowskiego, gminy Malkowice i parafii Kiełczyna. Miejscowość była oddalona o 3 mile od Opatowa, 1,5 mili od Staszowa i 5 wiorst od poczty w Iwaniskach. W 1827 r. miejscowość liczyła 12 domów i 79 mieszkańców, zaś w 1880 roku 15 domów i 110 mieszkańców. W 1880 r. wieś obejmowała 491 morg ziemi, z czego 115 morg należało do 12 osad włościańskich. Folwark liczył 15 drewnianych zabudowań i obejmował 376 morg, w tym 202 ziemi ornej, 31 łąk, 115 lasu (w 1877 r.), oraz 28 pozostałych gruntów (nieużytki, drogi, place itp.)^[7].

W sierpniu 1944 roku żołnierze 2 pułku piechoty Legionów Armii Krajowej stoczyli pod Cebrem bitwę partyzancką z Niemcami. Wydarzenie to upamiętnia pomnik, odsłonięty w 1991 roku. W 1993 roku pomnik uzupełniono tablicą ku czci żołnierzy miejscowej placówki Batalionów Chłopskich^[8]. 5 sierpnia 1944 Niemcy w odwecie za potyczkę z partyzantami spacyfikowali wieś. Zamordowali 3 mieszkańców i spalili 18 budynków^[9].

Osobny artykuł: Bitwa pod Ceberem.

Przypisy

1. Wieś Ceber w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-20], liczba ludności na podstawie danych GUS.
2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 136 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
3. GUS. Wyszukiwarka TERYT
4. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 14356
5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
6. Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 39-40, 77-96.
7. Ceber, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 528.
8. Wiesław Kuca. W 67. rocznicę partyzanckiego boju. „Monitor Staszowski”. nr 155, s. 31, lipiec-wrzesień 2011. ISSN 1232-6895.
9. Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1981, s. 418

Literatura

1. Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970. Brak numerów stron w książce