Borsucze Skały

Borsucze Skały – zespół kilkumetrowej wysokości wychodni skalnych w masywie Babiej Góry. Nazwa pochodzi od jam borsuków, znajdywanych na tym terenie^[1]. Rejon ten znajduje się w Paśmie Babiogórskim w Beskidzie Żywiecko-Orawskim^[2] (w regionalizacji według Jerzego Kondrackiego w Beskidzie Żywieckim^[3]).

Borsucze Skały znajdują się w Babiogórskim Parku Narodowym, w granicach wsi Zawoja w województwie małopolskim, w powiecie suskim, w gminie Zawoja na północnych stokach Małej Babiej Góry, mniej więcej w linii spadku jej wierzchołka (Cylu), nieco na wschód i ok. 100 m powyżej Markowego Stawku. Pojawiły się w wyniku ogromnego osuwiska, jakie miało miejsce na północnych stokach Cylu ok. 6 000 lat temu. Tworzy je zespół kilkumetrowej wysokości ścianek skalnych, usytuowanych piętrowo i założonych na czołach warstw skalnych budujących masyw Babiej Góry piaskowców magurskich. Ścianki porozdzielane są pasami rumowisk, obecnie zarośniętych lasem^[1].

W Borsuczych Skałach znajduje się stanowisko rzadkiego w Polsce okrzynu jeleniego (znane są tylko 4 jego stanowiska na Babiej Górze i jedno w Beskidzie Śląskim)^[4].

Przypisy

1. WładysławW. Midowicz WładysławW. (red.), Mała Encyklopedia Babiogórska, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 1992, s. 52–53, ISBN 83-85557-04-0, OCLC 749244498.
2. Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-11-07].
3. JerzyJ. Kondracki JerzyJ., Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 330–333, ISBN 83-01-12479-2.
4. ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ., HalinaH. Piękoś-Mirek HalinaH., Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6. Brak numerów stron w książce