Borsuk[7] (Meles) – rodzajssaków z podrodzinyMelinae w obrębie rodzinyłasicowatych (Mustelidae). Współcześnie używane polskie określenie tego zwierzęcia, które wyparło wcześniejszą nazwę jaźwiec[8], pochodzi oryginalnie z języków tureckich (turcyzm), a do języka polskiego trafiła za pośrednictwem rusińskim (rutenizm)[9].
Długość ciała (bez ogona) 49,5–90 cm, długość ogona 11,5–20,5 cm; masa ciała 3,5–17 kg[11][13].
Rodzaj zdefiniował w 1762 roku francuski zoologMathurin Jacques Brisson w publikacji swojego autorstwa dotyczącej systematyki ssaków[c][1]. Brisson nie wskazał gatunku typowego (opisał tylko cztery gatunki bez stosowania się do zasad nazewnictwa binominalnego); w ramach późniejszego oznaczenia w 1998 roku Międzynarodowa Komisja Nomenklatury Zoologicznej na gatunek typowy wyznaczyła borsuka europejskiego (M. meles)[2].
Eumeles: gr. ευ eu „dobry, ładny, typowy”; rodzaj MelesBrisson, 1762 (borsuk)[16]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Meles anakumaTemminck, 1844.
Meledes: rodzaj MelesBrisson, 1762 (borsuk); -οιδης -oidēs ‘przypominający’[17]. Gatunek typowy: Meles taxus arenariusSatunin, 1895 (= Taxidea leucurusHodgson, 1847).
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[18][13][10]:
Publikacja Brissona Regnum animale in classes IX... została uznana za nieważną na mocy uprawnień ICZN ze względu na niekonsekwentne stosowanie nazewnictwa binominalnego, jednak nazwa Meles została zachowana aby uniknąć zamieszania nomenklatorycznego[2].
Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz:Polskie nazewnictwo ssaków świata.Warszawa:Muzeum i Instytut Zoologii PAN,2015,s.158. ISBN978-83-88147-15-9.(pol.•ang.).
AleksanderBrückner:Słownik etymologiczny języka polskiego.1927. Cytat: turecka nazwa zamiast rodzimej, p.jaźwiec, już w 16. w. w Wielkopolsce obiegająca; Ruś pisze je barsuk; tur. borsuk. Brak numerów stron w książce
S. Larivière & A.P. Jennings:Family Mustelidae (Weasels and relatives). W:D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy):Handbook of the Mammals of the World.Cz.1:Carnivores.Barcelona:Lynx Edicions,2009,s.622–624. ISBN978-84-96553-49-1.(ang.).
D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy):Genus Meles.[w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line].Johns Hopkins University Press,2005.[dostęp 2021-05-23].
N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby:Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy.[w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line].American Society of Mammalogists.[dostęp 2023-12-20].(ang.).
Q. Jiangzuo, J. Liu, J. Wagner & J. Chen.Taxonomical revision of „Arctonyx” fossil remains from the Liucheng Gigantopithecus Cave (South China) by means of morphotype and morphometrics, and a review of Late Pliocene and Early Pleistocene Meles fossil records in China.„Palaeoworld”.27(2),s.289,2018. DOI: 10.1016/j.palwor.2017.12.001.(ang.).
W. Pei.Carnivora, Proboscidea and Rodentia from Liucheng Gigantopithecus cave and other caves in Guangxi.„Memoirs of Institute of Vertebrate Palaeontology and Palaeoanthropology Academia Sinica”.18,s.16,1987.
T. Shikama.The Kuzuü ossuaries. Geological and palaeontological studies of the limestone fissure deposits, in Kuzuü, Totigi Prefecture.„Science Reports of the Tohoku Imperial University”.2nd series.23,s.152,1949.