Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bornit – minerał z gromady siarczków. Jest minerałem rzadkim, rozpowszechnionym tylko w niektórych regionach Ziemi. Minerał hydrotermalnych żył kruszcowych, zwykle występuje w asocjacji z chalkopirytem jako produkt odmieszania roztworu stałego, z galeną, sfalerytem i pirytem. Znany z wielu złóż miedzi, powszechny szczególnie w strefie cementacyjnej złóż siarczków Cu. Pospolity w łupkach miedzionośnych cechsztynu, tu w asocjacji z tetraedrytem, chalkozynem, pirytem, kowelinem.
 | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
Cu5FeS4 |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
3 |
| Przełam |
muszlowy albo nierówny |
| Łupliwość |
niewyraźna |
| Układ krystalograficzny |
rombowy[1] |
| Gęstość |
4,9 – 5,4 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
Na świeżym przełamie brązowa jednak szybko pojawiają się pstre naloty. Spotyka się minerał w barwie różowobrunatnej, czerwonej i miedzianej, często pokryty niebieskofioletowym nalotem. |
| Rysa |
szara do czarnej |
| Połysk |
metaliczny |
Nazwa pochodzi od nazwiska austriackiego mineraloga Ignaza von Borna (1742-1791)[2].
Niezmiernie rzadko tworzy kryształy izometryczne o postaci sześcianu, ośmiościanu, bądź ich kombinacji. Często jest zbliźniaczony. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, tworzy wpryśnięcia i impregnacje. Jest kruchy, nieprzezroczysty, wykazuje iryzację w odcieniach fioletowych, niebieskich, zielonych. W stanie świeżym podobny do pirytu i nikielinu.
Na świeżym przełamie wykazuje podobieństwo do pirotynu, a po pewnym czasie do kowelinu i chalkopirytu.
Miejsca występowania:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.