Loading AI tools
rosyjski pisarz pochodzenia gruzińskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boris Akunin (ros. Борис Акунин, właśc. Grigorij Szałwowicz Czchartiszwili (ros. Григорий Шалвович Чхартишвили, gruz. გრიგოლ შალვას ძე ჩხარტიშვილი – Grigol Szalwas dze Czchartiszwili); ur. 20 maja 1956 w Zestaponi, Gruzińska SRR) – rosyjski pisarz pochodzenia gruzińsko-żydowskiego, eseista, tłumacz z języka japońskiego, autor kryminałów przeważnie rozgrywających się w realiach carskiej Rosji.
 Boris Akunin, 2012 | |
| Imię i nazwisko |
Grigorij Szałwowicz Czchartiszwili |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
| Odznaczenia | |
 | |
| Strona internetowa | |
„Akunin” (悪人) to słowo japońskie, które można przetłumaczyć jako „łotr”. W swojej powieści Diamentowa karoca autor definiuje „akunina” jako osobę, która sama tworzy swoje zasady. Pseudonim „B. Akunin” to również aluzja do anarchisty Michaiła Bakunina (akronim jego nazwiska).
Grigorij Czchartiszwili urodził się w rodzinie oficera-artylerzysty Szałwy Czchartiszwilego i nauczycielki języka rosyjskiego i literatury pochodzenia żydowskiego Berty Brazińskiej (1923–2007). W 1958 roku rodzina przeprowadziła się do Moskwy. W 1973 roku ukończył szkołę Nr 36 z rozszerzonym językiem angielskim. Pod wpływem japońskiego teatru Kabuki rozpoczął naukę na wydziale historyczno-filologicznym Instytutu Krajów Azji i Afryki Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego im. M.W. Łomonosowa, uzyskał dyplom historyka-japonisty. Pracował jako tłumacz literatury japońskiej i angielskiej. W jego przekładzie na język rosyjski wydano dzieła takich japońskich autorów jak: Yukio Mishima, Kenji Maruyama, Yasushi Inoue, Masahiko Shimada, Kōbō Abe, Shin’ichi Hoshi, Takeshi Kaikō, Shōhei Ōoka, a także przedstawicieli literatury amerykańskiej i angielskiej.
Pracował jako zastępca głównego redaktora magazynu „Literatura obca” («Иностранная литература») 1994–2000, był głównym redaktorem 20-tomowej Antologii literatury japońskiej, prezesem zarządu dużego projektu Biblioteka Puszkina (Пушкинская библиотека) (Fundusz Sorosa). Od roku 1998 Grigorij Czchartiszwili pisze jako prozaik pod pseudonimem „Boris Akunin”. Jako krytyk i dokumentalista publikuje swoje prace, podpisując się swoim prawdziwym imieniem i nazwiskiem.
Oprócz powieści z serii Nowa powieść detektywistyczna (Przygody Erasta Fandorina), które przyniosły mu rozgłos, Akunin stworzył serie: Prowincjonalna powieść detektywistyczna (Przygody siostry Pelagii), Przygody Magistra, czyli historie Nicholasa Fandorina, wnuka Erasta, Gatunki (powieści, każda reprezentująca inny rodzaj – gatunek: Książka dla dzieci, Powieść szpiegowska, Fantastyka, opracował także zbiór najbardziej mrocznych dzieł współczesnych zachodnich beletrystów – Lekarstwo na nudę. Specjalnością pisarza są historie umieszczone na przełomie XIX i XX w. w Imperium Rosyjskim.
20 marca 2013 roku Boris Akunin zapowiedział na swym blogu zaprzestanie pisania książek detektywistycznych, jednocześnie zapewniając, że cykl o Eraście Fandorinie zostanie zgodnie z planem zakończony[1]. Akunin postanowił skupić się na stworzeniu cyklu książek popularnonaukowych dotyczących historii Rosji[1]. W swym nowym przedsięwzięciu zamierza wzorować się na monumentalnej pracy Nikołaja Karamzina, „Historii państwa rosyjskiego”[1]. Akunin podkreślił potrzebę stworzenia takiej historii Rosji, która napisana językiem potocznym, byłaby zrozumiała dla wszystkich[1]. Pragnie też stworzyć dzieło będące apolityczne i aideologiczne, które w jak najbardziej obiektywny sposób będzie prezentować dzieje Rosji[1]. Pierwszy tom ma obejmować wydarzenia do momentu mongolskiego najazdu na Ruś[1].
18 grudnia 2023 roku rosyjski Komitet Śledczy ogłosił wszczęcie sprawy karnej przeciwko Akuninowi (który od 2014 roku mieszka poza Rosją). Zarzuty: „usprawiedliwianie terroryzmu” i „świadome rozpowszechnianie fałszywych informacji o siłach zbrojnych”. Dzień wcześniej Rosfinmonitoring, rosyjski regulator finansowy, umieścił Akunina na liście „terrorystów i ekstremistów”. Jak donosi The Guardian – autor jest celem ataku ze względu na swoją krytykę wojny prowadzonej przez Rosję w Ukrainie[2]. Informację o wpisaniu go do rejestru pisarz skomentował na gorąco: „Terroryści uznali mnie za terrorystę. Jednak wieści z Rosji już od dawna mnie nie dziwią”[3].
W 2000 Akunin był nominowany do Nagrody Bookera. We wrześniu 2000 został „Rosyjskim Pisarzem Roku”.
W 2003 brytyjskie Stowarzyszenie Pisarzy Literatury Kryminalnej przyznało powieści Azazel drugą nagrodę Złotego Sztyletu, tzw. Srebrny Sztylet.
Od 29 kwietnia 2009 Boris Akunin jest kawalerem Orderu Wschodzącego Słońca czwartego stopnia. Nagrodę wręczono 20 maja w ambasadzie Japonii w Moskwie.
10 sierpnia 2009 za wkład w rozwój kulturalnych więzi między Rosją i Japonią Borisowi Akuniniowi przyznano nagrodę funduszu działającego pod egidą rządu Japonii.
Słuchowisko Mewa według sztuki Borysa Akunina w reżyserii Igora Gorzkowskiego i realizacji akustycznej Andrzeja Brzoski zostało nagrodzone Grand Prix XIII Festiwalu „Dwa Teatry – Sopot 2013”[4].
Seria ta jest zakończona.
Seria ta będzie kontynuowana, powstaną jeszcze przynajmniej dwie książki, w tym druga część Powieści szpiegowskiej.
Seria ta jest zakończona[6].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
