Loading AI tools
architekt polski, historyk architektury Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bohdan Jan Guerquin (ur. 26 stycznia 1904 w Nowogrodzie Wielkim, zm. 28 września 1979 we Wrocławiu) – polski architekt, historyk architektury.
.jpg) Bohdan Guerquin (1949) | |
| Pełne imię i nazwisko |
Bohdan Jan Guerquin |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
26 stycznia 1904 |
| Data i miejsce śmierci |
28 września 1979 |
| Narodowość | |
| Alma mater | |
| Odznaczenia | |
  | |
Był wnukiem emigranta francuskiego. Urodził się w rodzinie Kazimierza, inżyniera komunikacji, i Zofii z Sadowskich[1]. Do gimnazjum uczęszczał w Radomiu, Mohylowie i Warszawie. W latach 1925–1936 studiował architekturę na Politechnice Warszawskiej u Rudolfa Świerczyńskiego. Na wydziale od 1927 pracował w Zakładzie Architektury Polskiej, od 1929 jako członek sekcji historii fortyfikacji, a od 1934 jako asystent. Następnie w okresie 1936–1945 pracował dydaktycznie i naukowo w Zakładzie Architektury Polskiej Politechniki Warszawskiej u Oskara Sosnowskiego. Pod jego kierunkiem rozpoczął prace nad doktoratem i jako starszy asystent wydał pierwsze publikacje o zamkach[2]. Jako asystent w ZAP badał wraz z Stanisławem Herbstem zamki Podola i Wołynia. W 1940 ratował Zamek Królewski w Warszawie. Podczas okupacji (1939–1945) pracował jako adiunkt na tajnym Wydziale Architektury PW u Jana Zachwatowicza. Podczas okupacji wykładał w tajnych szkołach budowlanych. Jesienią 1944 roku, po upadku powstania warszawskiego, uczestniczył wraz J. Zachwatowiczem, S. Herbstem, Piotrem Biegańskim i Stanisławem Lorentzem w tzw. akcji pruszkowskiej, ratując zbiory naukowe. 5 stycznia 1945 został osadzony przez Niemców w obozie na Prądniku i wywieziony do Makowa[2].
Po zakończeniu działań wojennych, w latach 1945–1947 organizował Katedrę Historii Architektury Polskiej[2] i Zakład Architektury Polskiej przy Wydziale Architektury Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W latach 1946–1947 pełnił funkcję Kierownika Odnowienia Zamku na Wawelu. Od 1947 roku był zastępcą profesora w ZAP PW w Warszawie[2]. W latach 1947–1950 prowadził zajęcia dydaktyczne na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, w Akademii Sztuk Pięknych oraz na uniwersytetach w Łodzi i Warszawie[1]. W 1949 roku ukończył rozpoczętą przed wojną u prof. Oskara Sosnowskiego rozprawę (promotor prof. Jan Zachwatowicz) pod tytułem Zamek w Jazłowcu i uzyskał stopień doktora nauk technicznych. W tym czasie badał m.in. zamki w Malborku i Chęcinach[2]. W 1951 roku zorganizował, a następnie kierował Katedrą Historii Architektury Polskiej we Wrocławiu. W 1954 został profesorem nadzwyczajnym. W 1961 roku zamieszkał we Wrocławiu. W 1969 roku został profesorem zwyczajnym. M.in. członek Komisji Architektury i Urbanistyki Sekcji Ochrony Zabytków PAN, Komisji Historii Sztuki Akademii Umiejętności w Krakowie. W końcu lat 70. XX wieku zorganizował przy wrocławskim oddziale PAN Komisję Architektury i Urbanistyki. W 1974 przeszedł na emeryturę[2].
Wypromował pięciu doktorów oraz czterech doktorów habilitowanych i profesorów wśród wychowanków. Był jednym z najlepszych znawców średniowiecznej architektury obronnej w Polsce.
Został we Wrocławiu, pochowany na cmentarzu św. Rodziny przy ul. Smętnej (sektor 11-6-8,8a)[3].
Jego żoną była architektka Anna Boyé-Guerquin. Para pobrała się w 1950.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
