Piotr Biegański

polski architekt Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Piotr Biegański

Piotr Biegański (ur. 8 maja 1905 w Rosieniach, zm. 12 stycznia 1986 w Warszawie) – polski architekt, profesor Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Piotr Biegański
Thumb
Data i miejsce urodzenia

8 maja 1905
Rosienie

Data i miejsce śmierci

12 stycznia 1986
Warszawa

Zawód, zajęcie

architekt

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej Order Zasługi Republiki Włoskiej V Klasy (1951-2001)
Odznaka Nagrody Państwowej
Zamknij
Thumb
Tablica w Bramie Senatorskiej Zamku Królewskim w Warszawie upamiętniająca Piotra Biegańskiego
Thumb
Międzymurze Piotra Biegańskiego i tablica upamiętniająca Marię Konopnicką na murze obronnym w Warszawie
Thumb
Pałac Staszica w Warszawie

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Urodził się 8 maja 1905 w Rosieniach na Kowieńszczyźnie[1]. Był absolwentem Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Warszawie[2]. W 1933 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. W 1937 otrzymał Grand Prix na Wystawie Sztuki i Techniki w Paryżu (dział architektoniczny)[3].

W czasie okupacji niemieckiej pracował w Wydziale Technicznym Zarządu m. st. Warszawy, zajmując się potajemnie m.in. zabezpieczeniem spalonego podczas obrony Warszawy we wrześniu 1939 gmachu Teatru Wielkiego[4]. Od wiosny 1942 do wybuchu powstania warszawskiego był członkiem Wydziału Legalizacji i Techniki w Oddziale II Komendy Głównej Armii Krajowej i kierownikiem jej pracowni „Grajewski”[5]. Brał udział jako wykładowca w tajnym nauczaniu politechnicznym[6]. Wiosną 1943 obronił rozprawę doktorską i uzyskał stopień doktora nauk technicznych na działającym w konspiracji Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej[6].

Współtwórca odbudowy Starego i Nowego Miasta w Warszawie i współorganizator Biura Odbudowy Stolicy. W latach 1947–1954 główny konserwator zabytków Warszawy. Autor projektu odbudowy i rozbudowy Pałacu Staszica oraz projektu odbudowy Zamku Ujazdowskiego w Warszawie. Konsultant odbudowy Starego Miasta w Poznaniu. Projektant i kierownik odbudowy zabytków Fromborka i Wiślicy.

Od 1945 wykładowca Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (od 1954 profesor nadzwyczajny, a w latach 1960–1964 dziekan tego wydziału). Autor publikacji architektonicznych i urbanistycznych[7].

Był członkiem wielu rad naukowych w wydawnictwach i na uczelniach, a także m.in. honorowym członkiem Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Towarzystwa Urbanistów Polskich, prezesem Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Włoskiej, członkiem ICOMOS. Od 1971 był także członkiem Obywatelskiego Komitetu Odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie[8].

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 114-6-14)[1][9].

Ordery i odznaczenia

Nagrody

Upamiętnienie

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.