Remove ads
polski rusycysta, badacz literatury rosyjskiej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bohdan Galster (ur. 16 grudnia 1931 w Warszawie, zm. 2 marca 1994[2]) – polski rusycysta, profesor nauk humanistycznych[1], znawca literatury rosyjskiej pierwszej połowy XIX wieku, w tym epoki romantyzmu[2].
Data i miejsce urodzenia |
16 grudnia 1931 |
---|---|
Data śmierci |
2 marca 1994 |
Profesor nauk humanistycznych[1] | |
Specjalność: literatura rosyjska | |
Alma Mater |
Uniwersytet Warszawski (1955)[2] |
Doktorat |
1960 |
Habilitacja |
1969 |
Profesura |
1982 prof. nadzw., 1993 prof. zw.[2] |
Pracownik naukowy, nauczyciel akademicki | |
Uczelnia wyższa | |
Okres zatrudn. |
od 1971 |
Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1949)[3] i filologię rosyjską na Uniwersytecie Warszawskim (1955)[2]. W 1960 doktoryzował się na UW na podstawie pracy Działalność literacka Rylejewa[2], a w 1969 uzyskał habilitację się na Uniwersytecie Wrocławskim na podstawie książki Mikołaj Gogol[2]. W 1982 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1993 profesora zwyczajnego[2].
W 1952 rozpoczął pracę w Instytucie Polsko-Radzieckim[2]. Następnie pracował w Zakładzie Słowianoznawstwa PAN (obecnie Instytut Slawistyki PAN) i od 1971 na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie pełnił funkcję kierownika Zakładu Literatury Rosyjskiej i Radzieckiej[2]. Wykładał również na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu[2]. Twórczość Bohdana Galstera była wysoko oceniana przez specjalistów w zakresie literatury rosyjskiej Ryszarda Łużnego i Mariana Jakóbca, który w 1974 nazwał go „najwybitniejszym specjalistą w zakresie historii literatury rosyjskiej I połowy XIX wieku i jednym spośród kilku najlepszych znawców i badaczy tej literatury w ogóle”[2].
Przygotował wydania krytyczne m.in. Bajek Iwana Kryłowa (1989) i Martwych dusz Nikołaja Gogola (1998)[2]. Członek zwyczajny Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, członek Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza i Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk[2]. Wchodził w skład Komitetu Słowianoznawstwa PAN[2]. W latach 1958–1969 był sekretarzem redakcji czasopisma „Slavia Orientalis”[2]. Promotor pracy doktorskiej japońskiego rusycysty i polonisty Kōichiego Kuyamy (1990)[1].
Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ul. Młynarskiej w Warszawie (aleja 12, rząd 1, grób 2)[4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.