Beskid Makowski
grupa górska, część Beskidów Zachodnich Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Beskid Makowski (także Beskid Średni, 513.48) – grupa górska, część Beskidów Zachodnich.
 Pasmo Lubomira i Łysiny | |
| Megaregion | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion |
Beskid Makowski |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
|
_a1.jpg)
Regionalizacja
Podsumowanie
Perspektywa
Według Jerzego Kondrackiego, autora naukowo opracowanej regionalizacji geograficznej Polski granice Beskidu Makowskiego są następujące[1]:
- granica zachodnia: od przełęczy Głuchaczki na granicy polsko-słowackiej potokiem Przybyłka, rzeką Koszarawą w dół, zachodnim podnóżem Pasma Pewelskiego do rzeki Łękawki, Łękawką w górę i Kocońką w dół, Lachówką do Stryszawki, nią do ujścia do Skawy; Skawą dalej w dół na północ, do Skawiec.
- granica północna: po północnej stronie Pasma Babicy do Myślenic.
- granica wschodnia: od Myślenic w górę doliną Raby i jej dopływu Krzczonówki.
- granica południowa: doliną górnej Skawy do ujścia Skawicy oraz doliną Skawicy od ujścia po Przełęcz Jałowiecką Północną na granicy polsko-słowackiej.
Przy tak wyznaczonych granicach Beskid Makowski ma powierzchnię ok. 900 km², długość ok. 60 km i szerokość 15 km[1], a najwyższym szczytem jest Mędralowa.
Według najnowszej regionalnej geografii fizycznej Polski, granice Beskidu Makowskiego są następujące[2]:
- granica zachodnia i południowa: od Wadowic doliną Skawy do Jordanowa dalej potokiem Malejówka do Krzczonówki.
- granica północna: po północnej stronie Pasma Babicy od Wadowic do Myślenic dalej północnymi stokami Pasma Lubomira i Łysiny.
Opis regionu
Podsumowanie
Perspektywa
- Rzeźba terenu
Beskid Makowski zbudowany jest z piaskowców magurskich przewarstwionych warstwami łupków. W łupkach wyrzeźbione zostały doliny rzeczne. Składa się z wielu rozczłonkowanych pasm górskich i wzniesień[1]. Są to (w nawiasie najwyższy szczyt pasma, podział według J. Kondrackiego)[3]:
- Pasmo Chełmu (Chełm 603 m)
- Pasmo Babicy (Babica 727 m)
- Pasmo Koskowej Góry (Koskowa Góra 866 m)
- Pasmo Lubomira i Łysiny (Lubomir 902 m)
- Pasmo Przedbabiogórskie (Mędralowa 1169 m). Składa się z Grupy Mędralowej, Pasma Jałowieckiego i Pasma Solnisk[4].
- Klimat
Na klimat w Beskidzie Makowskim wpływa zróżnicowana rzeźba terenu i położenie geograficzne. Średnia temperatura wynosi od 5 do 7 °C. Wiosna trwa długo i jest chłodna i deszczowa, nawroty niskiej temperatury występują aż do maja. Lato bywa trochę cieplejsze niż w Beskidzie Żywieckim, lecz trwa tyle samo. Jesień jest długa i sucha. Notowane są częste wahania temperatury, tak, jak i w reszcie regionu. Zima utrzymuje się zazwyczaj od końca listopada do marca. Przeciętnie najwięcej opadów zaobserwowano w czerwcu i w sierpniu, a najmniej w październiku, średnia roczna wynosi 800 mm. Podobnie jak w Beskidzie Wyspowym zdarzają się tu inwersje temperatury[5].
- Ludność
Jest to obszar dość gęsto zaludniony. Lasy występują głównie na wyższych grzbietach górskich, natomiast doliny i śródgórskie zrównania zajęte są pod uprawy rolne i osady ludzkie[1]. Na terenie Beskidu Makowskiego znajdują się 4 miasta: Maków Podhalański, Sucha Beskidzka, Jordanów oraz Myślenice[3].
Turystyka
Na obszarze Beskidu Makowskiego znajduje się jedyne w tym mezoregionie Schronisko PTTK na Kudłaczach. Wybrane szlaki turystyczne[3]:
- Pasmo Koskowej Góry
Sucha Beskidzka – Mioduszyna – Maków Podhalański
Maków Podhalański – Stańkowa – Koskowa Góra – Parszywka – Przełęcz Dział – Groń – Pcim
łącznikowy pomiędzy niebieskim i żółtym (jw.)
Maków Podhalański – Budzów- Bieńkówka – Koskowa Góra – Przełęcz Jabconiówka – Groń – Zarębki – Jordanów
- Osielec – Groń (810 m) – Skomielna Czarna – Tokarnia – Knapówka – Groń – Stróża
- Zębalowa – Tokarnia – Groń – Zawadka – dojście do szlaku żółtego pod Kotoniem
- Lubień – Zębalowa – Krzeczów
- Pasmo Babicy
Mały Szlak Beskidzki na odcinku: Zembrzyce – Chełm – Zachełmna – Palcza – Bieńkowska Góra – Babica – Trzebuńska Góra – Sularzowa – Myślenice- Stryszów – Chełm
- Budzów – Mysia Góra – Przełęcz Wrotka – Stronie
- Przełęcz Wrotka – Skawinki
- Przełęcz Sanguszki – Krowia Góra – Bieńkówka
- łącznikowy pomiędzy szlakiem niebieskim (jw.) i czerwonym Małym Szlakiem Beskidzkim
- Stróża – dojście do szlaku czerwonego Małego Szlaku Beskidzkiego pod Sularzową
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
