Antti Aalto (skoczek narciarski)

Antti Aalto (ur. 2 kwietnia 1995 w Kitee^[1]) – fiński skoczek narciarski, reprezentant klubu Kiteen Urheilijat. Uczestnik mistrzostw świata, olimpijczyk, medalista mistrzostw kraju.

Antti Aalto

Data i miejsce urodzenia	2 kwietnia 1995 Kitee
Klub	Kiteen Urheilijat
Wzrost	183 cm[1]
Reprezentacja	Finlandia
Debiut w PŚ	31 stycznia 2016 w Sapporo (48. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	19 listopada 2017 w Wiśle (28. miejsce)
Rekord życiowy	225,5 m na Kulm w Bad Mitterndorf (15 lutego 2020)[2]

Przebieg kariery

W cyklu FIS Cup zadebiutował 8 sierpnia 2012 w Kuopio, zajmując 15. miejsce. Na tej samej skoczni, 10 sierpnia zadebiutował w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego, gdzie zajął 29. lokatę. 29 listopada 2012 wystąpił w kwalifikacjach do konkursu Pucharu Świata w Ruce, został jednak w nich zdyskwalifikowany^[3]. Wystąpił w zawodach skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2013 oraz 2015^[4].

31 stycznia 2016 w Sapporo zadebiutował w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, zajmując 48. pozycję^[5]. 28 stycznia 2017 zajął wraz z reprezentacją Finlandii 7. miejsce w drużynowym konkursie PŚ w Willingen. Wystartował w Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 w Lahti, gdzie zwyciężył w kwalifikacjach do konkursu na skoczni dużej. W konkursach głównych nie osiągnął jednak sukcesów, plasując się w czwartej dziesiątce (38. na skoczni normalnej i 31. na obiekcie dużym). W rywalizacji drużynowej, w której też wziął udział, Finowie uplasowali się na 6. pozycji^[6].

W 2017 zdobywał punkty Letniego Grand Prix, zajmując między innymi 10. pozycję w zawodach w Hakubie. Punkty Pucharu Świata w rywalizacji indywidualnej po raz pierwszy zdobył 19 listopada 2017 w Wiśle, gdzie zajął 28. miejsce. W sezonie 2017/2018 jeszcze czterokrotnie zajmował w tym cyklu miejsca w trzydziestce. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, gdzie zajął 32. miejsce indywidualnie i 8. w drużynie, a także na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018, na których indywidualnie znalazł się na 50. pozycji na skoczni normalnej i 37. na dużej, a w drużynie zajął 8. lokatę^[7].

17 listopada 2018 w otwierających sezon 2018/2019 Pucharu Świata zawodach w Wiśle, po raz pierwszy zajął miejsce w czołowej dziesiątce konkursu indywidualnego tego cyklu, plasując się na 7. pozycji. W dalszej części sezonu regularnie zdobywał punkty, a najwyżej sklasyfikowany został 2 grudnia w Niżnym Tagile, na 6. lokacie^[8]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 25. miejscu z 288 punktami^[9]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie był 31. na skoczni dużej i 47. na normalnej, a w drużynie – 10. w zespole męskim i 11. w mieszanym^[8].

W Pucharze Świata 2019/2020 punkty zdobywał głównie w drugiej połowie sezonu, najczęściej zajmując miejsca w trzeciej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany został w rozgrywanym 15 lutego 2020 konkursie na skoczni mamuciej w Bad Mitterndorf, gdzie zajął 6. pozycję^[10]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 32. lokacie ze 133 punktami, zaś w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2019/2020 znalazł się na 7. miejscu z 64 punktami^[9].

W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata najwyżej sklasyfikowany był na 19. miejscu, w styczniowych zawodach w Bischofshofen oraz Zakopanem. Na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020 zajął 16. pozycję indywidualnie oraz 8. w drużynie. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 indywidualnie był 27. na skoczni normalnej oraz 31. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 9. miejsce^[11].

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata tylko dwukrotnie zdobył punkty – w styczniu 2022 był 23. w Titisee-Neustadt, a w lutym 17. w Lahti. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022, na których zajął 12. miejsce na skoczni normalnej oraz 17. na dużej indywidualnie. Wystartował też na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, gdzie był 28. indywidualnie i 7. w drużynie^[12].

W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata najwyżej klasyfikowany był na 20. miejscu, które zajmował w grudniu 2022 w Titisee-Neustadt i w styczniu 2023 w Sapporo. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Indywidualnie zajął 24. lokatę na skoczni normalnej i 31. na dużej, w drużynie mieszanej był 6., a w zespole męskim zajął 9. pozycję^[13].

W sezonie 2023/2024 Pucharu Świata 11 razy zdobył punkty, a w najlepszym występie, 3 lutego 2024 w Willingen, zajął 14. miejsce. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024, na których indywidualnie był 41., a w drużynie zajął 7. lokatę^[14].

Stawał na podium mistrzostw Finlandii. Indywidualnie zimą zdobył złoty medal w 2020 na skoczni normalnej^[15] i w 2022 na skoczni dużej^[16], srebrny w 2023 na skoczni dużej^[17] oraz brązowy w 2017 na skoczni średniej^[18] i w 2024 na skoczni normalnej^[19]. Latem został mistrzem kraju w 2018^[20], a w 2019^[21], 2020^[22] oraz 2022^[23] zdobył srebrny medal. W drużynie męskiej zdobył brązowy medal latem 2023^[24].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2018 Pjongczang	–	50. miejsce (K-98), 37. miejsce (K-125)
2022 Pekin/Zhangjiakou	–	12. miejsce (K-95), 17. miejsce (K-125)

Drużynowo

2018 Pjongczang

–

8. miejsce[uwaga 1]

Starty A. Aalto na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
50.	10 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	indywid.	80,0 m	–	60,8 pkt	198,5 pkt	Andreas Wellinger
37.	17 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-142	indywid.	121,5 m	–	105,7 pkt	180,0 pkt	Kamil Stoch
8.	19 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-142	druż.[uwaga 1]	115,0 m	118,5 m	790,4 pkt (196,9 pkt)	308,1 pkt	Norwegia
12.	6 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	indywid.	101,5 m	99,5 m	256,1 pkt	18,9 pkt	Ryōyū Kobayashi
17.	12 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	indywid.	131,0 m	134,0 m	257,2 pkt	38,9 pkt	Marius Lindvik

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2017 Lahti	–	38. miejsce (K-90), 31. miejsce (K-116)
2019 Seefeld/Innsbruck	–	31. miejsce (K-120), 47. miejsce (K-99)
2021 Oberstdorf	–	27. miejsce (K-95), 31. miejsce (K-120)
2023 Planica	–	24. miejsce (K-95), 31. miejsce (K-125)

Drużynowo

2017 Lahti	–	6. miejsce (K-116)[uwaga 2]
2019 Seefeld/Innsbruck	–	10. miejsce (K-120)[uwaga 3], 11. miejsce (drużyna mieszana/K-99)[uwaga 4]
2021 Oberstdorf	–	9. miejsce (K-120)[uwaga 5]
2023 Planica	–	6. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[uwaga 6], 9. miejsce (K-125)[uwaga 7]

Starty A. Aalto na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
38.	25 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywid.	87,5 m	–	107,1 pkt	163,7 pkt	Stefan Kraft
31.	2 marca	2017	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	indywid.	115,0 m	–	109,3 pkt	170,0 pkt	Stefan Kraft
6.	4 marca	2017	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	druż.[uwaga 2]	122,0 m	114,5 m	926,5 pkt (239,7 pkt)	177,7 pkt	Polska
31.	23 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	indywid.	117,5 m	–	104,0 pkt	175,4 pkt	Markus Eisenbichler
10.	24 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	druż.[uwaga 3]	118,0 m	–	354,1 pkt (103,2 pkt)	633,4 pkt	Niemcy
47.	1 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	indywid.	85,0 m	–	72,7 pkt	145,6 pkt	Dawid Kubacki
11.	2 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	druż. miesz.[uwaga 4]	97,0 m	–	354,8 pkt (107,5 pkt)	657,4 pkt	Niemcy
27.	27 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	indywid.	100,5 m	88,5 m	224,9 pkt	43,9 pkt	Piotr Żyła
31.	5 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	indywid.	113,0 m	–	94,8 pkt	181,7 pkt	Stefan Kraft
9.	6 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	druż.[uwaga 5]	118,0 m	–	344,6 pkt (93,0 pkt)	702,0 pkt	Niemcy
24.	25 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	indywid.	91,5 m	90,5 m	232,4 pkt	29,4 pkt	Piotr Żyła
6.	26 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	druż. miesz.[uwaga 6]	90,0 m	92,5 m	885,5 pkt (220,2 pkt)	131,7 pkt	Niemcy
31.	3 marca	2023	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	indywid.	120,0 m	–	111,3 pkt	176,2 pkt	Timi Zajc
9.	4 marca	2023	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	druż.[uwaga 7]	117,0 m	–	483,7 pkt (122,9 pkt)	740,2 pkt	Słowenia

Mistrzostwa świata w lotach

Indywidualnie

2018 Oberstdorf	–	32. miejsce
2020 Planica	–	16. miejsce
2022 Vikersund	–	28. miejsce
2024 Tauplitz	–	41. miejsce

Drużynowo

2018 Oberstdorf	–	8. miejsce[uwaga 8]
2020 Planica	–	8. miejsce[uwaga 9]
2022 Vikersund	–	7. miejsce[uwaga 10]
2024 Tauplitz	–	7. miejsce[uwaga 11]

Starty A. Aalto na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
32.	19–20 stycznia	2018	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	indywid.	160,0 m	–	–	–[uwaga 12]	117,6 pkt	534,3 pkt	Daniel-André Tande
8.	21 stycznia	2018	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	druż.[uwaga 8]	177,0 m		184,0 m		1262,2 pkt (304,8 pkt)	400,0 pkt	Norwegia
16.	11–12 grudnia	2020	Planica	Letalnica	K-200	HS-240	indywid.	205,0 m	208,5 m	208,5 m	207,5 m	739,9 pkt	137,3 pkt	Karl Geiger
8.	13 grudnia	2020	Planica	Letalnica	K-200	HS-240	druż.[uwaga 9]	183,5 m		194,5 m		1284,8 pkt (343,1 pkt)	442,9 pkt	Norwegia
28.	11–12 marca	2022	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	indywid.	194,0 m	186,0 m	200,0 m	160,0 m	602,6 pkt	251,6 pkt	Marius Lindvik
7.	13 marca	2022	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	druż.[uwaga 10]	169,0 m		184,0 m		1182,8 pkt (289,9 pkt)	528,7 pkt	Słowenia
41.	26–27 stycznia	2024	Tauplitz	Kulm	K-200	HS-235	indywid.	150,0 m	–	–	–[uwaga 12]	112,4 pkt	535,0 pkt	Stefan Kraft
7.	28 stycznia	2024	Tauplitz	Kulm	K-200	HS-235	druż.[uwaga 11]	185,0 m		175,5 m		1300,4 pkt (286,0 pkt)	315,0 pkt	Słowenia

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2013 Liberec	–	34. miejsce
2015 Ałmaty	–	dyskwalifikacja

Drużynowo

2013 Liberec	–	8. miejsce[uwaga 13]
2015 Ałmaty	–	8. miejsce[uwaga 14]

Starty A. Aalto na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
34.	24 stycznia	2013	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	indywid.	90,5 m	–	109,0 pkt	174,5 pkt	Jaka Hvala
8.	26 stycznia	2013	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	druż.[uwaga 13]	91,0 m	93,0 m	919,0 pkt (226,0 pkt)	167,5 pkt	Słowenia
DSQ	23 lutego	2015	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	indywid.	DSQ				Johann André Forfang
8.	7 lutego	2015	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	druż.[uwaga 14]	95,5 m	92,5 m	769,5 pkt (197,4 pkt)	123,8 pkt	Norwegia

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[9]
2017/2018	54.
2018/2019	25.
2019/2020	32.
2020/2021	37.
2021/2022	58.
2022/2023	38.
2023/2024	40.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[25][26]
Sezon 2012/2013
																											punkty
-	-	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2014/2015
																															punkty
-	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2015/2016
																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	48	-	-	-	-	-	q	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2016/2017
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	q	35	q	q	45	35	q	46	-	-	-	-	-	-	32	36	q	36	-	0
Sezon 2017/2018
																						punkty
28	26	36	34	42	32	30	40	49	q	q	-	-	27	37	42	q	q	40	40	q	-	13
Sezon 2018/2019
																												punkty
7	32	33	12	6	15	10	22	36	41	20	23	23	18	-	-	40	40	20	9	18	25	18	25	29	18	34	25	288
Sezon 2019/2020
																											punkty
-	40	34	33	23	47	46	37	q	24	34	-	-	31	21	27	43	26	27	6	11	19	26	44	52	26	22	133
Sezon 2020/2021
																									punkty
-	20	36	-	-	20	23	23	25	27	19	21	33	19	36	36	46	23	41	-	-	-	q	56	-	90
Sezon 2021/2022
																												punkty
q	q	q	47	-	-	-	-	-	44	q	q	q	-	-	23	47	-	-	17	41	37	31	40	q	31	q	-	22
Sezon 2022/2023
																																punkty
46	32	47	26	20	29	25	q	38	33	27	32	26	34	20	41	q	-	26	29	25	23	-	34	27	31	-	-	-	36	q	-	69
Sezon 2023/2024
																																punkty
18	18	41	16	22	34	40	29	34	37	48	28	31	38	14	q	28	31	28	38	-	-	28	35	39	37	37	43	37	-	q	28	85
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[25][26]
Sezon 2016/2017
				-	9	7	9	10	11
Sezon 2017/2018
		11	10	7	-	9	-	-	-
Sezon 2018/2019
			9	9	8	9	10	9	8
Sezon 2019/2020
					-	9	-	8	-
Sezon 2020/2021
					-	7	8	-	8
Sezon 2021/2022
			-	-	-	-	6	-	7
Sezon 2022/2023
			8	6	-	7	-	8	-
Sezon 2023/2024
				8	10	9	-	6	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 (Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[9]
2018/2019	30.
2019/2020	7.
2023/2024	42.

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[9]
2016/2017	53.
2017/2018	57.
2018/2019	30.
2019/2020	39.
2020/2021	15.
2021/2022	59.
2022/2023	33.
2023/2024	35.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[9]
2017	42.
2018	53.
2019	20.
2020	29.
2022	37.
2023	51.
2024	39.

Willingen Six

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[26]
2018	33.
2019	23.
2020	27.
2021	36.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[26]
2018	63.
2019	23.
2021	39.
2022	41.
2023	54.
2024	35.

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[26]
2020	28.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[27]
2017	31.
2018	66.
2019	45.
2021	42.
2022	77.
2023	74.
2024	74.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[25][26]
2015
											punkty
-	-	-	-	-	-	dq	34	-	-	-	0
2017
									punkty
32	28	41	12	10	40	12	44	q	73
2018
									punkty
48	-	-	-	dq	21	-	-	dq	10
2019
								punkty
41	-	-	-	13	19	-	41	32
2021
								punkty
14	19	19	-	-	-	30	36	43
2022
						punkty
-	-	-	-	34	26	5
2023
									punkty
-	-	-	-	-	-	23	28	50	11
2024
									punkty
-	-	-	-	31	25	32	29	48	8
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[25][26]
2017
									6
2018
								9	-
2019
							10	-	-
2024
									11
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[26]
2014/2015	115.
2015/2016	96.
2016/2017	33.
2021/2022	68.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[25][26]
Sezon 2012/2013
																												punkty
-	-	-	-	72	52	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	51	38	36	54	-	-	0
Sezon 2014/2015
																										punkty
48	31	27	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	30	28	-	-	-	-	-	-	-	-	-	8
Sezon 2015/2016
																											punkty
-	-	-	36	30	-	-	-	-	-	-	36	25	21	-	-	-	-	-	-	-	-	-	56	45	-	-	17
Sezon 2016/2017
																														punkty
39	44	44	26	4	12	6	-	-	-	-	-	-	-	-	-	25	7	-	-	7	13	-	-	-	-	-	-	-	-	215
Sezon 2021/2022
																										punkty
-	-	-	-	11	19	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	36
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[26]
2012	102.
2013	86.
2015	95.
2018	97.
2019	51.
2024	55.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2024

Źródło[25][26]
2012
														punkty
-	-	-	-	-	-	29	29	-	-	-	-	-	-	4
2013
										punkty
-	-	-	-	31	23	-	-	-	-	8
2014
														punkty
-	-	-	-	39	33	-	-	-	-	-	-	-	-	0
2015
														punkty
-	-	-	-	24	32	-	-	-	-	-	-	-	-	7
2018
													punkty
28	35	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	3
2019
																punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	18	4	63
2021
												punkty
-	-	-	-	-	-	47	40	-	-	-	-	0
2024
								punkty
-	-	35	22	-	-	-	-	9
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[28]
2012/2013	135.
2013/2014	150.
2014/2015	157.
2015/2016	145.
2016/2017	177.
2022/2023	95.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[25][26]
Sezon 2012/2013
																					punkty
-	-	-	15	15	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	32
Sezon 2013/2014
																								punkty
-	-	-	-	11	24	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	31
Sezon 2014/2015
																										punkty
-	-	-	-	15	28	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	19
Sezon 2015/2016
																								punkty
-	-	21	22	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	19
Sezon 2016/2017
																				punkty
49	53	-	-	52	28	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	3
Sezon 2022/2023
																				punkty
-	-	-	-	-	-	22	14	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	27
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

1. Skład zespołu: Janne Ahonen, Andreas Alamommo, Jarkko Määttä i Antti Aalto
2. Skład zespołu: Jarkko Määttä, Ville Larinto, Antti Aalto i Janne Ahonen
3. Skład zespołu: Jarkko Määttä, Andreas Alamommo, Eetu Nousiainen i Antti Aalto
4. Skład zespołu: Susanna Forsström, Jarkko Määttä, Julia Kykkänen i Antti Aalto
5. Skład zespołu: Niko Kytösaho, Antti Aalto, Arttu Pohjola i Eetu Nousiainen
6. Skład zespołu: Jenny Rautionaho, Antti Aalto, Julia Kykkänen i Niko Kytösaho
7. Skład zespołu: Eetu Nousiainen, Vilho Palosaari, Antti Aalto i Niko Kytösaho
8. Skład zespołu: Antti Aalto, Jarkko Määttä, Eetu Nousiainen i Janne Ahonen
9. Skład zespołu: Niko Kytösaho, Jarkko Määttä, Eetu Nousiainen i Antti Aalto
10. Skład zespołu: Antti Aalto, Eetu Nousiainen, Kalle Heikkinen i Niko Kytösaho
11. Skład zespołu: Eetu Nousiainen, Kasperi Valto, Antti Aalto i Niko Kytösaho
12. Seria konkursowa została odwołana.
13. Skład zespołu: Antti Aalto, Miika Ylipulli, Jarkko Määttä i Juho Ojala
14. Skład zespołu: Andreas Alamommo, Antti Aalto, Eetu Nousiainen i Juho Ojala

Przypisy

1. Antti AALTO - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-07-12].
2. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-07-12].
3. AALTO Antti - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
4. AALTO Antti - Athlete Information; FIS Junior World Ski Championships. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
5. AALTO Antti - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
6. AALTO Antti - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
7. AALTO Antti - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
8. AALTO Antti - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
9. AALTO Antti - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
10. AALTO Antti - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-06]. (ang.).
11. AALTO Antti - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-10-21]. (ang.).
12. AALTO Antti - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-06-18]. (ang.).
13. AALTO Antti - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-09-18]. (ang.).
14. AALTO Antti - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-07-17]. (ang.).
15. Michał Grzela: Mistrzowski powrót Aalto - skład Finów na Rukę. skijumping.pl, 2019-11-25. [dostęp 2020-11-06].
16. Adam Bucholz: Janne Ahonen na podium Mistrzostw Finlandii (wideo). skijumping.pl, 2022-01-16. [dostęp 2023-09-18].
17. Weronika Brodowska: Niko Kytösaho zdeklasował rywali w mistrzostwach Finlandii w Kuopio. skokipolska.pl, 2023-02-18. [dostęp 2023-09-18].
18. Dominik Formela: Nousiainen i Forsstroem mistrzami Finlandii. skijumping.pl, 2017-04-02. [dostęp 2017-11-19].
19. Adam Bucholz: Rautionaho i Valto mistrzami Finlandii w Rovaniemi. skijumping.pl, 2024-04-05. [dostęp 2024-07-17].
20. Dominik Formela: Aalto i Forsstroem mistrzami Finlandii. skijumping.pl, 2018-10-07. [dostęp 2018-11-17].
21. Kuopio: Mäkihypyn ja yhdistetyn Kesä-SM – Miehet Yleinen. skijumping.pl, 2019-09-22. [dostęp 2019-09-25].
22. Dominik Formela: Kytosaho letnim mistrzem Finlandii, weteran sensacyjnym medalistą. skijumping.pl, 2020-10-04. [dostęp 2020-11-06].
23. Dominik Formela: Nousiainen i Rautionaho letnimi mistrzami Finlandii, upadek Ahonena. skijumping.pl, 2022-09-10. [dostęp 2023-09-18].
24. Dominik Formela: Rekordowa niedziela w Kuopio i dodatkowy medal. skijumping.pl, 2023-09-11. [dostęp 2023-09-18].
25. AALTO Antti - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-07-12]. (ang.).
26. Adam Kwieciński: AALTO Antti 1995.04.02 FIN. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-07-12].
27. AALTO Antti - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-10-10]. (ang.).
28. AALTO Antti - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-31]. (ang.).

Bibliografia

• AALTO Antti - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-07-12]. (ang.).
• Adam Kwieciński: AALTO Antti 1995.04.02 FIN. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-07-12].