Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Antoine Griezmann
francuski piłkarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Antoine Griezmann (ur. 21 marca 1991 w Mâcon) – francuski piłkarz pochodzenia niemiecko- portugalskiego[2][3] występujący na pozycji napastnika w hiszpańskim klubie Atletico Madryt oraz w reprezentacji Francji.
Remove ads
Od 2014 reprezentant Francji w piłce nożnej. Złoty medalista Mistrzostw Europy U-19 2010, Mistrzostw Świata 2018 i Ligi Narodów UEFA 2020/2021, srebrny medalista Mistrzostw Europy 2016 i Mistrzostw Świata 2022. Uczestnik Mistrzostw Świata 2014, 2018 i 2022. W 2024 zakończył profesjonalną reprezentacyjną karierę[4][5].
Remove ads
Kariera klubowa
Podsumowanie
Perspektywa
Początki
Karierę piłkarską rozpoczął w rodzinnym mieście Mâcon. Trenował w tamtejszych klubach EC Mâcon i UF Mâcon. W 2005 podczas testów w Montpellier HSC wzbudził zainteresowanie Realu Sociedad i następnie przeniósł się do tego klubu, mającego siedzibę w San Sebastián[6]. W latach 2005–2009 grał w młodzieżowych zespołach Realu.
Real Sociedad
Latem 2009 Griezmann awansował do kadry pierwszej drużyny Realu Sociedad, prowadzonej przez Urugwajczyka Martína Lasarte. 2 września 2009 zaliczył debiut w pierwszym zespole Realu Sociedad w meczu Pucharu Króla z Rayo Vallecano (0:2). Z kolei w Segunda División zadebiutował 6 września 2009 w zremisowanym 0:0 domowym meczu z Realem Murcia. W 2010 awansował z Realem do Primera División po tym, jak klub z San Sebastián wywalczył mistrzostwo Segunda División. W kwietniu 2010 przedłużył kontrakt z Realem do 2015, a w nim została zawarta klauzula odstępnego w wysokości 30 milionów euro[7]. W ekstraklasie hiszpańskiej swój debiut zaliczył 29 sierpnia 2010 w meczu z Villarrealem (1:0). Z kolei pierwszą bramkę w Primera División zdobył 25 października 2010 w spotkaniu z Deportivo La Coruña (3:0)[8].
Atlético Madryt
29 lipca 2014 Griezmann przeszedł do Atlético Madryt (za 30 mln euro), podpisując z nowym klubem sześcioletni kontrakt[9][10]. Swój debiut w barwach Los Indios rozegrał 19 sierpnia w meczu o Superpuchar Hiszpanii z Realem Madryt, zmieniając Saúla Ñígueza w 57. minucie[11]. Pierwszą bramkę dla klubu strzelił 17 września w przegranym 2:3 meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów UEFA przeciwko Olympiakosowi[12]. Pierwsze (i drugie) ligowe trafienie zaliczył 1 listopada w meczu przeciw Córdoba CF, wygranym 4:2[13]. Debiutancki sezon w Madrycie zakończył strzelając dla Atlético łącznie 22 gole w 37 spotkaniach. Na zamknięcie rozgrywek 2014/15 ligi hiszpańskiej, został wybrany do jedenastki sezonu, jako jedyny gracz Los Indios i jeden z trzech napastników, obok Cristiano Ronaldo i Leo Messiego[14].
FC Barcelona
12 lipca 2019 FC Barcelona wpłaciła 120 milionów euro klauzuli odejścia Antoine'a Griezmanna. Podpisał z klubem pięcioletni kontrakt[15].
W FC Barcelonie w lidze zadebiutował 16 sierpnia w wyjazdowym meczu 1. kolejki z Athletic Bilbao przegranym 0:1. Swojego pierwszego gola strzelił 25 sierpnia w meczu domowym na Camp Nou w 2. kolejce w 41. minucie, a pięć minut po przerwie strzelił swoją drugą bramkę w tym meczu.
Remove ads
Kariera reprezentacyjna
Podsumowanie
Perspektywa
Drużyny młodzieżowe
W 2010 Griezmann został mianowany kapitanem reprezentacji Francji U-19. Zadebiutował w niej 2 marca 2010 w bezbramkowym meczu z Ukrainą[16]. W lipcu 2010 wystąpił w Mistrzostwach Europy U-19 we Francji. Jego drużyna wywalczyła tam mistrzostwo kontynentu, a Griezmann pomógł jej w tym sukcesie strzelając dwie bramki, obie w grupowym meczu z Austrią[17].
Po turnieju, we wrześniu 2010, został powołany do reprezentacji U-20 na towarzyskie spotkanie z Portugalią. Na poprzedzającym mecz treningu doznał jednak kontuzji uda, co wykluczyło go z gry[18]. Swoje pierwsze spotkanie w drużynie U-20 rozegrał dopiero 9 lutego 2011, wygrywając 2:1 przeciwko Anglii[19]. Wcześniej, w listopadzie 2010, po wyleczeniu urazu, Griezmann zadebiutował natomiast w reprezentacji Francji U-21 w przegranym 0:1 meczu z Rosją[20].
Kadra seniorska
27 lutego 2014, po udanym sezonie 2013/2014, selekcjoner reprezentacji Francji, Didier Deschamps, powołał Griezmanna do kadry seniorskiej[21]. Zadebiutował w niej 5 marca 2014 w wygranym 2:0 meczu z Holandią[22].
Mistrzostwa Świata 2014
13 maja 2014, Griezmann został powołany do kadry Trójkolorowych na Mistrzostwa Świata w Brazylii[23]. Swoją pierwszą bramkę dla kadry seniorskiej zdobył 1 czerwca w trakcie przygotowań przed mundialem, otwierając wynik zremisowanego 1:1 meczu towarzyskiego z Paragwajem[24]. Kolejne dwa gole strzelił 8 czerwca podczas ostatniego sprawdzianu przed turniejem, w wygranym 8:0 meczu z Jamajką, wchodząc z ławki rezerwowych w drugiej połowie spotkania[25].
Jeszcze przed pierwszym meczem Trójkolorowych na mistrzostwach, kontuzji doznał skrzydłowy Franck Ribéry. Deschamps postanowił powierzyć jego zadania Griezmannowi. Francuzi rozpoczęli mistrzostwa od dwóch zwycięstw i remisu, wygrywając grupę E[26]. Wygrali również mecz 1/8 finału przeciwko Nigerii[27][28]. Les Bleus odpadli z turnieju przegrywając 0:1 mecz ćwierćfinałowy z późniejszymi triumfatorami – Niemcami[29][30].
Mistrzostwa Europy 2016
Antoine Griezmann został również powołany na Euro 2016 rozgrywane we Francji. W fazie grupowej otworzył w 90. minucie wynik wygranego (ostatecznie 2:0) meczu z Albanią[31]. W 1/8 finału zdobył dwie bramki w spotkaniu przeciwko Irlandii, ustalając wynik na 2:1 dla Francji[31]. W ćwierćfinale Trójkolorowi mierzyli się z Islandią, wygrywając 5:2. Griezmann zdobył w tym meczu gola na 4:0, trafiając w 45. minucie[32][33]. W spotkaniu półfinałowym Les Bleus zagrali przeciwko Niemcom. W wygranym 2:0 meczu oba gole zdobył Griezmann[34][35]. W finale Euro, swoim trzecim w historii reprezentacji, Francja uległa Portugalii 0:1 po dogrywce[36][37].
Antoine Griezmann zakończył rozgrywki z sześcioma trafieniami, zdobywając koronę króla strzelców[38][39]. Został również wybrany najlepszym zawodnikiem mistrzostw[40].
Mistrzostwa Świata 2018
17 maja 2018 Griezmann został powołany do kadry Francji na Mistrzostwa Świata 2018 w Rosji[41]. 16 czerwca 2018 został sfaulowany w polu karnym i wykorzystał rzut karny, otwierając wynik w meczu, a ostatecznie wygranym 2:1 nad Australią w pierwszym meczu grupowym, który był pierwszą decyzją karną przyznaną na mistrzostwach świata, za pomocą systemu wideoweryfikacji[42]. 30 czerwca 2018 w meczu 1/8 finału wykorzystał rzut karny na faulu Kyliana Mbappé w wygranym 4:3 z Argentyną[43]. 6 lipca 2018 w meczu ćwierćfinałowym przeciwko Urugwaju asystował przy golu Raphaëla Varana z rzutu rożnego, a dziewiętnaście minut później sam zdobył gola ustalając wynik na 2:0 po błędzie bramkarza Urugwaju Fernando Muslery[44] i nie celebrował gola ze względu na przyjaźń z piłkarzami Urugwaju grających z nim w Atlético Madryt[45]. 10 lipca 2018 w meczu półfinałowym przeciwko Belgii dośrodkował z rzutu rożnego piłkę po której Samuel Umtiti zdobył gola uderzając głową ustalając wynik 1:0 i tym samym awansując trzeci raz w historii do finału mistrzostw świata[46]. 15 lipca 2018 w finale przeciwko Chorwacji w 18 minucie meczu dośrodkowując piłkę z rzutu wolnego Mario Mandžukić niefortunnie skierował piłkę do swojej bramki zdobywając gola samobójczego otwierając wynik[47], a w 38 minucie wykorzystał rzut karny po zagraniu ręką Ivana Perišića[48], a ostatecznie mecz zakończył się wygraną Francji 4:2 po golach Kyliana Mbappé i Paula Pogby i zdobywając drugie mistrzostwo świata[49]. Został wybrany zawodnikiem meczu finałowego[50], a także został wybrany trzecim najlepszym zawodnikiem turnieju za Luką Modriciem i Edenem Hazardem, otrzymując Brązową Piłkę[51].
Mistrzostwa Europy 2020
W maju 2021 otrzymał powołanie na przełożone Mistrzostwa Europy 2020 z powodu epidemii COVID-19[52]. 19 czerwca 2021 w drugim meczu fazy grupowej strzelił jedynego gola na tym turnieju w zremisowanym 1:1 z Węgrami[53]. 28 czerwca 2021 w meczu 1/8 finału ze Szwajcarią został zdjęty w 88 minucie, a w jego miejsce wszedł Moussa Sissoko. Mecz zakończył się remisem 3:3 gdzie w konkursie rzutów karnych przegrali 4:5 i odpadli z turnieju[54].
Mistrzostwa Świata 2022
9 listopada 2022 znalazł się w kadrze Francji na Mistrzostwa Świata 2022 w Katarze[55]. 14 grudnia 2022 w meczu półfinałowym został zawodnikiem meczu w wygranym 2:0 w meczu z Marokiem[56]. Wystąpił w finale z Argentyną do 71 minuty spotkania, a mecz zakończył się remisem 3:3 gdzie po dogrywce w konkursie rzutów karnych trójkolorowi przegrali 4:2 i ostatecznie zdobyli drugie wicemistrzostwo świata[57], a sam turniej zakończył z trzema asystami (razem z Bruno Fernandesem, Harrym Kanem, Lionelem Messim i Ivanem Perišićem)[58].
Remove ads
Statystyki klubowe
- (aktualne na 19 lutego 2023)[59]
Sukcesy
Real Sociedad
- Mistrzostwo Segunda División: 2009/2010
Atlético Madryt
FC Barcelona
Francja
Wicemistrzostwo: 2016
Mistrzostwo: 2020/2021
Francja U-19
- Mistrzostwo: 2010
Indywidualne
- Król strzelców Mistrzostw Europy: 2016 (6 goli)
Wyróżnienia
- Drużyna turnieju Mistrzostw Europy U-19: 2010
- Najlepszy piłkarz świata według Onze Mondial: 2014/2015
- Drużyna sezonu Primera División: 2014/2015
- Najlepszy zawodnik Primera División: 2015/2016
- Najlepszy zawodnik Mistrzostw Europy: 2016
- Drużyna turnieju Mistrzostw Europy: 2016
- Piłkarz roku w plebiscycie France Football: 2016[60]
- Drużyna Roku UEFA: 2016
- Drużyna sezonu Ligi Mistrzów: 2015/2016, 2016/2017
- Drużyna sezonu Ligi Europy: 2017/2018
- Gracz sezonu Ligi Europy: 2017/2018
- Drużyna roku według IFFHS: 2018
Rekordy
- Najskuteczniejszy obcokrajowiec w historii Atlético Madryt: 149 goli
- Najskuteczniejszy francuski zawodnik w historii Atlético Madryt: 149 goli
Remove ads
Życie prywatne
Ma siostrę Maud oraz młodszego brata Théo[61][62]. W lutym 2020 r. jego ojciec, Alain Griezmann został prezesem UF Mâconnais[63]. Od 15 czerwca 2017 r. żoną Griezmanna jest Erika Choperena[64]. Mają córki – Mię (ur. 8 kwietnia 2016) Albę (ur. 8 kwietnia 2021) oraz syna Amaro (ur. 8 kwietnia 2019)[65][66][67].
Jego dziadek Amaro Lopez, był portugalskim piłkarzem[3].
W styczniu 2020 r. Griezmann założył organizację e-sportową Grizi Esport, biorącą udział w turniejach Rainbow Six Siege, Fortnite i FIFA[68][69].
Remove ads
Odznaczenia
- Kawaler Legii Honorowej – nadanie 2018[70], wręczenie 2019[71][72]
Przypisy
Uwagi
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads