Franck Ribéry

Franck Bilal Ribéry (wym. [fʁɑ̃k ʁibeʁi]; ur. 7 kwietnia 1983 w Boulogne-sur-Mer) – francuski piłkarz, który występował na pozycji pomocnika. W latach 2006–2014 reprezentant Francji. Wicemistrz świata 2006. Zdobywca Ligi Mistrzów w sezonie 2012/13 z Bayernem Monachium. Zakończył karierę 22 października 2022 roku^[1].

Franck Ribéry

Franck Ribéry (2019)
Data i miejsce urodzenia	7 kwietnia 1983 Boulogne-sur-Mer
Wzrost	170 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1996 Conti Boulogne 1996–1999 Lille OSC 1999–2001 US Boulogne
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2001–2002 US Boulogne 28 (6) 2002–2003 Olympique Alès 19 (1) 2003–2004 Stade Brestois 29 35 (3) 2004–2005 FC Metz 20 (2) 2005 Galatasaray 14 (0) 2005–2007 Olympique Marsylia 60 (11) 2007–2019 Bayern Monachium 273 (86) 2019–2021 ACF Fiorentina 50 (5) 2021–2022 US Salernitana 1919 24 (0) W sumie: 523 (114)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2004–2006  Francja U-21 13 (2) 2006–2014  Francja 81 (16) W sumie: 94 (18)
Aktualne na: 6 września 2021. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata II miejsce Niemcy 2006 piłka nożna
Strona internetowa

Kariera

Ribéry zaczynał karierę w klubie US Boulogne, gdzie grał w sezonie 2001-2002. Następnym zespołem w karierze Francuza był Olympique Alès. Po roku niespełna 20-letni zawodnik zmienił drużynę na sporo silniejszy Stade Brestois 29. Dobre występy w tym klubie zaowocowały podpisaniem kontraktu z pierwszoligowym FC Metz. Tu także grał na wysokim poziomie, więc po rozegraniu 20 meczów Ribéry przeniósł się do tureckiego Galatasaray SK, gdzie zdobył swoje pierwsze trofeum – Puchar Turcji. Jednak pod względem sportowym Ribéry nie był całkowicie zadowolony, toteż po pół roku wrócił do ojczyzny i grał w Olympique Marsylia. W Marsylii Ribéry spisywał się znakomicie, co spowodowało, że stał się obiektem zainteresowania m.in. takich klubów jak FC Barcelona, Arsenal, Bayern Monachium, Real Madryt, Juventus F.C., Inter Mediolan czy Manchester United. Ostatecznie przeszedł do Bayernu Monachium, gdzie występował, podobnie jak w Olympique Marsylia, z numerem 7. W sezonie 2009/2010 zdobył mistrzostwo Niemiec, zaś rok później zagrał w finale Ligi Mistrzów, w którym Bayern uległ Chelsea F.C. (1:1 w podstawowym czasie gry) 4:3 w karnych^[2]. W sezonie 2012/2013 ponownie wystąpił w finale Champions League, gdzie Bayern pokonał Borussię Dortmund 2:1^[3]. W czerwcu 2013 przedłużył kontrakt z klubem do 2017^[4][5][6]. W maju 2019 roku Bayern ogłosił, że po zakończeniu sezonu Ribéry odejdzie z klubu^[7]. W latach 2019–2021 był zawodnikiem Fiorentiny. Od 2021 do 2022 był piłkarzem US Salernitana 1919^[8], w której zakończył swoją karierę piłkarską^[1].

Ribéry zaliczył pierwszy występ w reprezentacji Francji na Mistrzostwach Świata w 2006 roku w Niemczech. Powołanie dla uzdolnionego zawodnika zostało wymuszone na Raymondzie Domenechu przez kibiców. Ribéry został uznany na tym turnieju za jednego z najlepszych piłkarzy swojej drużyny, a Francja wywalczyła wicemistrzostwo świata. Ribéry zdobył swojego pierwszego reprezentacyjnego gola w 41. minucie w meczu 1/8 finału z Hiszpanią.

Ribery w barwach Bayernu Monachium.

Statystyki reprezentacyjne

Reprezentacja	Rok	Występy	Gole
Francja	2006	15	1
	2007	9	1
	2008	8	3
	2009	8	2
	2010	7	0
	2011	8	0
	2012	14	4
	2013	11	5
	2014	1	0
Łącznie		81	16

Ostatnia aktualizacja: 22 czerwca 2015^[9]

Gole w reprezentacji

Lp.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Gol	Wynik	Rozgrywki
1.	27.06.2006	FIFA WM Stadion Hannover, Hanower	Hiszpania	1:1	3:1	Mundial 2006
2.	02.06.2007	Stade de France, Saint-Denis	Ukraina	1:0	2:0	El. Euro 2008
3.	26.03.2008		Anglia	1:0	1:0	Mecz towarzyski
4.	03.06.2008		Kolumbia	1:0	1:0
5.	11.10.2008	Stadion Farul, Konstanca	Rumunia	1:2	2:2	El. Mundialu 2010
6.	28.03.2009	Stadion im. S. Dariusa i S. Girėnasa, Kowno	Litwa	1:0	1:0
7.	01.04.2009	Stade de France, Saint-Denis		1:0	1:0
8.	27.05.2012	Stade du Hainaut, Valenciennes	Islandia	2:2	3:2	Mecz towarzyski
9.	31.05.2012	Stade Auguste Delaune, Reims	Serbia	1:0	2:0
10.	05.06.2012	MMArena, Le Mans	Estonia	1:0	4:0
11.	11.09.2012	Stade de France, Saint-Denis	Białoruś	3:1	3:1	El. Mundialu 2014
12.	22.03.2013		Gruzja	3:0	3:1
13.	10.09.2013	Stadion Centralny, Homel	Białoruś	1:1	4:2
14.				2:2	4:2
15.	11.10.2013	Stade de France, Saint-Denis	Australia	1:0	6:0	Mecz towarzyski
16.	15.10.2013		Finlandia	1:0	3:0	El. Mundialu 2014

Ostatnia aktualizacja: 22 czerwca 2015^[10]

Życie prywatne

W wieku 2 lat uczestniczył w wypadku samochodowym, podczas którego wypadł z pojazdu przez przednią szybę. Blizna pozostała po obrażeniach, jakich doznał w tym wypadku, jest wyraźnie widoczna na prawej stronie twarzy. Mimo że Ribéry należał do najlepiej zarabiających francuskich piłkarzy, nie chciał poddać się operacji plastycznej. Nie zdecydował się też na zabieg prostowania zębów i korekty złamanego nosa. „Blizny to nic hańbiącego” – powiedział w jednym z wywiadów^[11].

Ma wykształcenie podstawowe^[12].

Pod wpływem narzeczonej, a później żony, Wahiby, Franck Ribéry przyjął islam i zmienił imię na Bilal Yusuf Mohammed^[13]. Mają dwie córki: Hiziyę i Shahinez i syna Seifa.

Sukcesy

Galatasaray Stambuł

• Puchar Turcji: 2004/2005

Olympique Marsylia

• Puchar Intertoto UEFA: 2005

Bayern Monachium

• Mistrzostwo Niemiec: 2007/2008, 2009/2010, 2012/2013, 2013/2014, 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018, 2018/2019
• Puchar Niemiec: 2007/2008, 2009/2010, 2012/2013, 2013/2014, 2015/2016, 2018/2019
• Superpuchar Niemiec: 2012, 2016, 2017, 2018
• Puchar Ligi Niemieckiej: 2007
• Liga Mistrzów: 2012/13
• Superpuchar Europy: 2013
• Klubowe mistrzostwo Świata: 2013

Reprezentacyjne

• Wicemistrzostwo Świata: 2006

Indywidualne

• Piłkarz Roku we Francji: 2007, 2008, 2013
• Drużyna Roku Ligue 1: 2006
• Gol Roku Ligue 1: 2006
• Najlepszy Piłkarz Bundesligi: 2008
• Człowiek roku w niemieckiej piłce nożnej: 2008
• Najlepszy Piłkarz Europejski według UEFA: 2013
• Jedenastka Roku FIFA: 2008, 2013
• Najlepszy Piłkarz według magazynu "Kicker": 2013
• Król asyst Bundesligi: 2010/2011, 2011/2012, 2012/2013
• Król asyst Pucharu Niemiec: 2016/2017
• Król asyst Ligi Mistrzów: 2011/2012