Loading AI tools
aktor i reżyser amerykański Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herman Andrew Stephens[1][2], lepiej znany jako Andrew Stevens (ur. 10 czerwca 1955 w Memphis) – amerykański, reżyser, scenarzysta, producent i aktor[3].
Imię i nazwisko |
Herman Andrew Stephens |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Zawód |
aktor, reżyser, scenarzysta, producent filmowy |
Współmałżonek |
Kate Jackson |
Lata aktywności |
od 1973 |
Strona internetowa |
Urodził się w Memphis[4] w Tennessee jako syn aktorki Stelli Stevens i jej pierwszego męża Noble Hermana Stephensa[5]. Jego rodzice rozwiedli 10 lipca 1956[6].
W latach 1973–74 uczęszczał do Immaculate Heart College w Los Angeles, a w latach 1974–75 był uczniem West Los Angeles College i Los Angeles Valley College. W 1987 studiował psychologię na prywatnym Uniwersytecie Antioch w Yellow Springs[7], w stanie Ohio. Uczył się aktorstwa pod kierunkiem Lee Strasberga, Davida Craiga, Vincenta Chase i Roberta Eastona.
Po raz pierwszy na dużym ekranie wystąpił w wieku 8 lat ze swoją matką w filmie Zaloty ojca Eddiego (The Courtship of Eddie's Father, 1963)[8]. W grudniu 1973 pojawił się w jednym z odcinków serialu Adam-12[9].
Po ukończeniu liceum, latem został odkryty przez hollywoodzkiego agenta i mając okrągłe 20 lat powrócił przed kamery kinowe w takich filmach jak: komedia romantyczna Szampon (Shampoo, 1975) z Warrenem Beatty, Julie Christie i Goldie Hawn oraz dramat kryminalny Las Vegas Lady (1975) u boku swojej matki.
W grudniu 1975 był przesłuchiwany do roli Luke’a Skywalkera w Gwiezdnych wojnach (Star Wars Episode IV: A New Hope)[10], lecz ostatecznie postać tę zagrał Mark Hamill. Status młodego i zdolnego aktora zyskał po udziale w horrorze Masakra w ogólniaku (Massacre at Central High, 1976)[11].
Pierwszą główną rolą była postać Billy’ego Raya Pikewa w dramacie wojennym Chłopcy w kompanii C (The Boys in Company C, 1978), a za swój właściwy debiut otrzymał nominację do nagrody Złotego Globu[12]. Wcielając się w rolę syna ex-agenta CIA ze zdolnościami telekinetycznymi w dreszczowcu Briana De Palmy Furia (The Fury, 1978), zaimponował ogromną siłą wyrazu i nastrojowością[13].
Karierę telewizyjną kontynuował w serialach CBS: Emerald Point N.A.S. (1983-84)[14] w roli porucznika Glenna Matthews oraz operze mydlanej Dallas (1987-89)[15] jako Casey Denault. Jego kolejne filmy, np. kryminał Za dziesięć minut północ (Ten To Midnight, 1983)[16] jako detektyw Paul McAnn, który pomaga w prowadzeniu śledztwa porucznikowi Kesslerowi (Charles Bronson), świadczą o poszukiwaniach na oślep. Bowiem role, które grywał były pozbawione wewnętrznej dynamiki, jakby podczas realizacji tracił do nich serce. Za to grał z zapałem na małym ekranie; m.in. w sitcomie ABC Statek miłości (Love Boat, 1984), w podwójnej roli jako aktor/żigolo Buddy Hudson i tajemniczy syn Sadie LaSalle w miniserialu ABC Żony Hollywoodu (Hollywood Wives, 1985), będącym adaptacją powieści Jackie Collins[17]. W odcinku serialu kryminalnego ABC Columbo pt. „Morderstwo w Malibu” (Murder in Malibu, 1990) został obsadzony w roli ambitnego żigolaka.
Emanował witalizmem i zmysłowością, elektryzował spojrzeniem małych ale wyrazistych oczu, niepokoił pojawiającym się czasem uśmiechem drapieżnika jako uwikłany w pożądliwości ciała ochroniarz w cyklu erotycznych dreszczowców klasy C Nocne oczy[18] – w roku 1990 z Tanyą Roberts[19], 1992, 1993 (także jako reżyser, producent i scenarzysta) i 1996 – oraz Chemia ciała 3 (Point of Seduction: Body Chemistry III, 1994) z Morgan Fairchild. Pojawił się z Shannon Tweed w pięciu filmach: Nocne oczy II (Night Eyes II, 1991), Nocna straż III (Night Eyes Three, 1993), Kobieta odrzucona (Scorned, 1994), Zakazane sny (Illicit Dreams, 1994) i Chemia ciała 4 (Body Chemistry 4: Full Exposure, 1995)[20].
Był założycielem i prezesem Franchise Pictures. Był reżyserem m.in. filmu Biały Kruk (The White Raven, 1998) z Joanną Pacułą, a zdjęcia kręcono również w Polsce. Jako producent może się pochwalić obrazami, które odniosły duży sukces, m.in. Jak ugryźć 10 milionów (The Whole Nine Yards, 2000) i sequel Jak ugryźć 10 milionów 2 (The Whole Ten Yards, 2004) z Bruce’em Willisem, Obietnica (The Pledge, 2001) z Jackiem Nicholsonem i Teściowie (The In-Laws, 2003) z Michaelem Douglasem. Firma Franchise Pictures, po przegranej sprawie oszustwa o wartości wielu milionów dolarów w Los Angeles, ogłosiła upadłość na podstawie rozdziału 11 w dniu 19 sierpnia 2004, a następnie przestała istnieć[21].
W 2017 opublikował podręcznik do pisania scenariuszy, Screenwriting for Profit: Writing for the Global Marketplace. Książka omawia, w jaki sposób autorzy mogą wykorzystać lepsze zrozumienie krajowych i międzynarodowych rynków filmowych, aby pomóc w ich scenariuszach[22].
23 sierpnia 1978 ożenił się z aktorką Kate Jackson, z którą zagrał w telewizyjnym remake'u Cylinder (Topper, 1979). 4 stycznia 1980 doszło do rozwodu. Związany był z Kim Darby (1976), Heather Locklear (1980-1981), Terri Garber (1981), Britt Ekland (1981), Morgan Fairchild (1981), BarBarą Luną (1981), Kelly Harmon (1981-82) i Heather Thomas (1989-1990)[23]. W 1995 poślubił Robyn, z którą ma troje dzieci. W 2010 Robyn i Andrew Stevens rozwiedli się.
Jest zdeklarowanym demokratą.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.