Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aldo Ray, właściwie Aldo Da Re[1] (ur. 13 czerwca 1926, zm. 27 marca 1991) – amerykański aktor filmowy[2].
 Aldo Ray (1955) | |
| Imię i nazwisko |
Aldo Da Re |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
25 września 1926 |
| Data i miejsce śmierci |
27 marca 1991 |
| Zawód |
aktor filmowy |
| Współmałżonek |
Shirley Green |
| Lata aktywności |
1951-1991 |
Urodził się w Pen Agryl, w hrabstwie Northampton w Pensylwanii, w rodzinie pochodzenia włoskiego jako syn Marii Da Re i Silvio Da Re[3]. Wychowywał się z pięcioma braćmi i jedną siostrą[3]. Kiedy miał cztery lata, jego rodzina przeniosła się do Crockett w Kalifornii, gdzie jego ojciec rozpoczął pracę w cukrowni. Uczył się w John Swett High School, gdzie był zawodnikiem szkolnej drużyny piłkarskiej[3]. Był także doskonałym pływakiem i uczył pływania młodszych dzieci[3].
W 1944, kiedy miał 18 lat, służył w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych[4], aby walczyć o swój kraj w czasie II wojny światowej[3]. Służył w marynarce jako płetwonurek do czasu zakończenia wojny. Opuścił flotę w 1946 i powrócił do Crockett, gdzie kontynuował naukę w Vallejo Junior College i grał w piłkę nożną w swojej drużynie. Następnie interesował się polityką i studiował nauki polityczne na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley[4]. Porzucił jednak studia, by w wieku 23 lat zostać policjantem, ale nie pracował długo.
W kwietniu 1950 Columbia Pictures w San Francisco poszukiwała sportowców do dramatu Saturday's Hero (1951) z Johnem Derekiem, Donną Reed, Alexandrem Knoxem i Sidneyem Blackmerem. Brat Aldo Raya, Guido, zobaczył artykuł w „San Francisco Chronicle” na temat przesłuchań i poprosił brata, by go tam zaprowadził. Reżyser David Miller był jednak bardziej zainteresowany Rayem niż jego bratem z powodu jego głosu i zaangażował go do roli Gene’a Hauslera. Ray czuł się swobodnie przed kamerą ze względu na swoje polityczne doświadczenie. W 1951 wystąpił w melodramacie kryminalnym Mickeya Rooneya My True Story jako Mark Foster, filmie noir Never Trust a Gambler z Cathy O’Donnell jako State Trooper i komedii przygodowej The Barefoot Mailman z Robertem Cummingsem.
George Cukor powierzył mu rolę Cheta Keefera w komediodramacie The Marrying Kind (1952) z Judy Holliday. Za rolę zazdrosnego boksera Davie’a Hucko w komedii romantycznej George’a Cukora Pat i Mike (Pat and Mike, 1952) u boku Spencera Tracy i Katharine Hepburn był nominowany do nagrody Złotego Globu dla najbardziej obiecującego nowego aktora. Gościł w operze mydlanej CBS Falcon Crest (1985) jako Phil McLish.
W 1989 zdiagnozowano u niego nowotwór złośliwy krtani przez nadmierne palenie papierosów i picie alkoholu. Po raz ostatni pojawił się na ekranie jako właściciel pizzerii Tony w komedii grozy Szatański pakt (Shock 'Em Dead, 1991) z Traci Lords, Michaelem Angelo Batio i Troyem Donahue. Zmarł 27 marca 1991 w Martinez w Kalifornii w wieku 64 lat.
20 czerwca 1947 poślubił Shirley Green. Mieli córkę Claire (ur. 1951). Jednak w 1953 doszło do rozwodu. 30 września 1954 ożenił się z Jeff (prawdziwe imię Jean) Donnell. W 1956 rozwiódł się. 26 marca 1960 poślubił brytyjską aktorkę Johanną Bennet. Mieli dwóch synów: Erica (ur. 3 marca 1965) i Paula.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
