Agnieszka Kotulanka

Agnieszka Krystyna Kotulanka (Kotuła), po mężu Sas-Uhrynowska (ur. 26 października 1956 w Warszawie, zm. 20 lutego 2018 tamże) – polska aktorka filmowa i teatralna, wykonawczyni piosenki aktorskiej.

Agnieszka Kotulanka

Foto: Paweł Matyka (2002)
Imię i nazwisko	Agnieszka Krystyna Sas-Uhrynowska
Data i miejsce urodzenia	26 października 1956 Warszawa
Data i miejsce śmierci	20 lutego 2018 Warszawa
Zawód	aktorka
Współmałżonek	Jacek Sas-Uhrynowski (1980–1992; rozwód)
Lata aktywności	1980–2013

Życiorys

Uczęszczała do szkoły muzycznej z wydziałem wokalnym. O szkole teatralnej zaczęła myśleć w liceum^[1]. W 1975 ukończyła XXXIX Liceum Ogólnokształcące im. Lotnictwa Polskiego w Warszawie^[2], a w 1980 studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Dyplom zrobiła jednak dopiero rok później^[3]. Po ukończeniu stołecznej Szkoły Teatralnej po raz pierwszy pojawiła się w 1980 roku w epizodycznych rolach w serialu Jana Łomnickiego Dom^[4].

W Teatrze Telewizji zadebiutowała w 1980 rolą Letty w inscenizacji dramatu Śmierć komiwojażera (1949) Arthura Millera w reżyserii Kazimierza Karabasza, u boku m.in. Tadeusza Łomnickiego i Barbary Krafftówny. W latach 1981–1989 była aktorką Teatru Współczesnego w Warszawie. W 1986 wystąpiła na 23 Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu podczas Koncertu piosenki kabaretowej i aktorskiej^[5].

W 1989 wyjechała do Kanady, gdzie mieszkała dwa lata. Tam sporadycznie występowała dla tamtejszej Polonii. Po dobrych recenzjach krytyków, po jej występie na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu^[6] podjęła decyzję o powrocie do Polski. Przez kolejne lata głównie współpracowała z Teatrem Telewizji, gdzie zagrała m.in. w przedstawieniach O żonach dobrych i złych oraz Żołnierz i bohater^[4]. Jako aktorka dubbingowa użyczyła swojego głosu w takich produkcjach jak: Siostro, moja siostro (1994) i Jeszcze bardziej zgryźliwi tetrycy (1995).

W 1997 roku dołączyła do obsady serialu Klan^[7]. W 1999 brała udział w VI Gali Piosenki Biesiadnej w koncercie Piosenka o mojej Warszawie^[8][9].

W 2000 roku otrzymała statuetkę Telekamery dla najlepszej polskiej aktorki^[10].

Agnieszka Kotulanka (2007)

Występowała w Teatrze Komedia, a także gościnnie w Teatrze Kwadrat, oraz w Teatrze Bajka w Warszawie. Związana też była z Teatrem Syrena w Warszawie^[11]. W 2001 wystąpiła podczas premierowego spektaklu muzycznego z piosenkami Wojciecha Młynarskiego Niedziela na Głównym w Teatrze Buffo. Przedstawienie zostało odegrane w scenografii przypominającej dworzec kolejowy z kasami, bufetem, ławeczkami i wielkim zegarem pośrodku. Prapremiera tego przedstawienia, odbyła się w tym samym roku na 22. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu. Autorem scenariusza oraz reżyserem tego koncertu był Janusz Józefowicz. Nagranie z tego koncertu zostało zarejestrowane i pojawiło się na 5-płytowym albumie Wojciecha Młynarskiego, zatytułowanym Prawie całość^[12].

W dorobku artystycznym miała role w kilkunastu filmach, m.in. w Niezawodnym systemie, Roślinach trujących, Nadzorze i Wielkim wozie oraz serialach telewizyjnych. Największą popularność przyniosła jej jednak rola Krystyny Lubicz, żony Pawła Lubicza w serialu telewizyjnym Klan (1997–2013)^[13].

W 2013 przestała pracować i zniknęła z show-biznesu. 2472 odcinek serialu Klan był ostatnim, w którym zagrała^[4][14].

Życie prywatne

Dorastała nad Zalewem Zegrzyńskim. Była córką podpułkownika Wojska Polskiego Józefa (1923−1996) i Genowefy (1929−2019^[15]) Kotułów. Miała siostrę Jolantę Kotułę-Żukowską (ur. 1955) – polonistkę, teatrolożkę, pracownicę działu literackiego (1982-1985) i sekretarz literacką (1985-2010), a obecnie Muzeum Teatru^[16].

Jej mężem był aktor Jacek Sas-Uhrynowski, z którym rozwiodła się w roku 1992 po 12 latach małżeństwa^[17]. Miała z nim dwoje dzieci: syna Michała (ur. 1985) i córkę Katarzynę (ur. 1987)^[18]. Była w związku z Pawłem Wawrzeckim^[19].

Cierpiała na chorobę alkoholową^[20]. Zmarła na krwotoczny udar mózgu 20 lutego 2018 w Warszawie^[21][22][23]. Msza pogrzebowa odbyła się w parafii św. Józefa Oblubieńca NMP w Legionowie. Została pochowana przy swoim ojcu, na cmentarzu parafialnym w Legionowie^[24].

Filmografia

Filmy fabularne
Rok	Tytuł	Rola	Reżyseria
1982	Punkty za pochodzenie	pielęgniarka	Franciszek Trzeciak
1983	Nadzór	kochanka Adama	Wiesław Saniewski
1985	Rośliny trujące	głuchoniema	Robert Gliński
1987	Wielki Wóz	żona Karola	Marek Wortman
1993	Dwaj zgryźliwi tetrycy	Ariel (polski dubbing)	Elżbieta Jeżewska
1994	Siostro, moja siostro	madame Danzar (polski dubbing)	Elżbieta Jeżewska
1995	Wielki tydzień	majorowa Karska	Andrzej Wajda
1995	Jeszcze bardziej zgryźliwi tetrycy	Ariel (polski dubbing)	Elżbieta Jeżewska
Seriale telewizyjne
1980	Dom	wiejska dziewczyna (odc. 1)narzeczona Gienka-milicjantka (odc. 7)	Jan Łomnicki
1989	Rzeka kłamstwa	Cyganka z martwym dzieckiem (odc. 7)	Jan Łomnicki
1992	Aby do świtu...	głos Bożeny (odc. 1-5, 8-10, 13-14)	Radosław Piwowarski
1996–2000	Superman	Lois Lane (polski dubbing)	Elżbieta Jeżewska
1997–2013	Klan	Krystyna Lubicz (odc. 1-2472)	różni
2006	Niania	Ewelina (odc. 47)	Jerzy Bogajewicz
2007	Hela w opałach	mama Jacka (odc. 40)	Andrzej Kostenko

Role teatralne

Teatr Telewizji

• 1980: Śmierć komiwojażera jako Letta
• 1984: Wzywamy w charakterze świadka jako Alina
• 1984: Sposób na życie
• 1984: Neapol miasto milionerów jako Maria-Rosaria
• 1984: Mahagonny jako dziewczyna z Mahagonny
• 1984: Królowa śniegu jako Lilia
• 1984: Deszcz
• 1985: Strach i nędza III rzeszy
• 1985: Jak to w szkole
• 1986: Natalia jako Głasza
• 1992: Żołnierz i bohater jako Raina
• 1992: O żonach złych i dobrych jako Żaneta Firley
• 1993: Tessa jako Flora Churchil
• 1993: Jogging jako Judy
• 1993: Ja, Michał z Montaigne jako Koryzanda
• 1993: Gorzkie łzy Petry von Kant jako Sydonia von Grasenabb
• 1994: Stroiciel jako Anna
• 1994: Rozdział drugi jako Jenny Malone
• 1994: Rewanż jako Mary – Cara
• 1994: O przemyślności kobiety niewiernej jako żona
• 1994: Niezawodny system jako Amelia Ribadier
• 1994: Chory z urojenia jako Belina
• 1994: Anielka jako ciocia Andzia
• 1995: Zęby jako Mary
• 1995: Przeszłość jest nieśmiertelna...
• 1995: Pamiętam...
• 1995: Grzeszki tatusia jako Harriet
• 1995: Don Carlos jako Markiza Mondecar
• 1995: Chryzantema złocista jako Iza
• 1997: Kram z piosenkami
• 1997: Bajki o zwierzętach jako Mrówka
• 1998: Książę chochlik jako Wróżka Matka
• 2003: Siła komiczna jako matka/żona Farmera

Teatr

Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie

• 1979: Ćwiczenia ze Snu nocy letniej Williama Shakespearea jako Hermia oaz Pigwa, reż. Marek Grzesiński
• 1980: Beatrix Cenci Juliusza Słowackiego jako Beatryks oraz III wiedźma, reż. Zofia Mrozowska

Słupski Teatr Dramatyczny

• 1980: Wacława dzieje Stefana Garczyńskiego jako siostra oraz wielbicielka, reż. Marek Grzesiński
• 1981: Hamlet i Hamlet Williama Shakespearea jako aktorka oraz Ofelia, reż. Marek Grzesiński
• 1981: Biesy Fiodora Dostojewskiego jako studentka, reż. Paweł Nowicki

Teatr Współczesny w Warszawie

• 1982: Pastorałka Leona Schillera jako anioł, reż. Maciej Englert
• 1982: Mahagonny Bertolta Brechta, Kurta Weilla jako dziewczyna z Mahagonny, reż. Krzysztof Zaleski
• 1983: Sen nocy letniej Williama Shakespearea jako Hermia, reż. Maciej Englert
• 1983: Człowiek-Słoń Bernarda Pomerance jako dziewczyna spiczastogłowa, reż. Marcel Kochańczyk
• 1984: Walka karnawału z postem Janusza Wiśniewskiego jako Weronika, reż. Janus Wiśniewski
• 1984: Niech no tylko zakwitną jabłonie Agnieszki Osieckiej jako dziewczyna z Suteryny, Hela Doktorka oraz Szczur^[25], reż. Krzysztof Zaleski
• 1985: Trzy siostry Antoniego Czechowa jako Natalia, reż. Maciej Englert
• 1986: Lorenzaccio Alfreda de Musseta jako Margrabina Cibo, reż. Krzysztof Zaleski
• 1987: Mistrz i Małgorzata Michaiła Bułhakowa, reż. Maciej Englert

Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie

• 1994: Czarna komedia Petera Shaffera jako Carol Melkett (gościnnie), reż. Marek Sikora

Teatr Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie

• 1983: Fantasticks Tom Jones Harveya Schmidta jako Luiza (gościnnie), reż. Jagienka A. Zychówna

Teatr Dramatyczny w Warszawie

• 1996: Ildefonsjada, czyli Sen o letniej nocy Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, reż. Piotr Cieślak

Teatr Komedia w Warszawie

• 2001: Stosunki na szczycie Edwarda Taylora jako Lady Lillian Partridge, reż. Jerzy Bończak
• 2003: Łóżko pełne cudzoziemców Freemana Davea jako Helga Philby, reż. Jerzy Bończak
• 2005: Ośle lata Frayna Michaela jako żona dyrektora, reż. Marcin Sławiński
• 2006: Jeszcze jeden do puli?! Cooneya Raya, Hiltona Tony jako Winnie, reż. Jerzy Bończak
• 2007: Pół żartem pół sercem Kena Ludwiga jako Florance, reż. Marcin Sławiński
• 2011: Fotki z wakacji Johna Chapmana, Michaela Pertweea jako Celia, reż. Tomasz Dutkiewicz

Przedstawienie impresaryjne

• 1994: Pejzaż bez ciebie Jerzego Wasowskiego, reż. Wojciech Młynarski

Radio

Teatr Polskiego Radia

• 1996: Alicjo – śpisz Wandy Majerówny, reż. Jan Warenycia

Dyskografia gościnnie

• T. Suchocki: pianista, kompozytor, aranżer i dyrygent, Polskie Nagrania, 2000
  • „Wzięłam urlop od kochania”, sł. Magda Czapińska – Agnieszka Kotulanka
• Wojciech Młynarski: Prawie całość, Polskie Radio S.A., 2001
  • „Jurata” – Agnieszka Kotulanka
• Galimatias – Gala Piosenki Aktorskiej: Wrocław 1989-95, Agencja Artystyczna MTJ 2003
  • „Bo ty masz w sobie coś” – Maria Pakulnis, Agnieszka Kotulanka, Ewa Błaszczyk, Krystyna Tkacz
  • „Przez minutkę” – Agnieszka Kotulanka
  • „Rosołek” – Maria Pakulnis, Agnieszka Kotulanka, Krystyna Tkacz, Barbara Dziekan
• Gwiazdy na Gwiazdkę, Agencja Artystyczna MTJ, 2004
  • „Pójdźmy Wszyscy do Stajenki” – Agnieszka Kotulanka
• Kolędy. Wśród nocnej ciszy., MTJ Agencja Artystyczna, 2005
  • „Pójdźmy Wszyscy do Stajenki” – Agnieszka Kotulanka