Adam Marian Bratro
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Marian Bratro (ur. ?, zm. 31 marca 1943) – polski inżynier, działacz społeczny i niepodległościowy.
.jpg)
| Data śmierci | |
|---|---|
| Miejsce spoczynku | |
| Miejsce zamieszkania | |
| Narodowość |
polska |
| Edukacja | |
| Małżeństwo |
Emilia z domu Heidler |
| Dzieci |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Adam Marian Bratro[1] był wychowankiem Zakładu Sierot i Ubogich w Drohowyżu[2]. Uzyskał tytuł inżyniera[3]. Został zatrudniony w fabryce maszyn i wagonów w Sanoku, gdzie według różnych źródeł pracował jako: werkmistrz[4], kierownik budowy wagonów[5], kierownik fabryki[6][7], w latach 20. II Rzeczypospolitej naczelnik fabryki[8], w 1928 był naczelnikiem warsztatów w fabryce[9]. Uchodził wówczas za najstarszego pracownika sanockiej fabryki[10].
Należał do Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Pod koniec XX wieku był członkiem gniazda w Nowym Sączu[11]. Później został działaczem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”[12] (1906, 1912, 1920, 1921, 1922, 1924)[13]; pełnił funkcje wydziałowego (od 1909[14]), II zastępcy przewodniczącego (1919)[15], gospodarza, wiceprezesa oraz delegata do Związku Okręgu i na Zjazd Prezesów Gniazd Sokolich Dzielnicy Małopolskiej 7 maja 1922[16][17][18][19]. Był działaczem Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń Urzędników Prywatnych w Sanoku[20]. W 1904, 1907 był wybierany członkiem wydziału Czytelni Chrześcijańskiej „Ogniwo” w Sanoku[21][22]. W 1906 został członkiem wydziału Koła Towarzystwa Szkoły Ludowej w Sanoku[23]. Przy C. K. Sądzie Obwodowym w Sanoku został wybrany przysięgłym zastępcą w 1910[4] i przysięgłym głównym w 1913[24]. W 1910, 1912 był wybierany zastępcą członka wydziału Bursy Jubileuszowej im. Cesarza Franciszka Józefa[25][26]. W maju 1913 został wybrany skarbnikiem zarządu Powiatowego Towarzystwa Kółek Rolniczych w Sanoku[27].
Po wybuchu I wojny światowej w 1914 wraz z bliskimi (łącznie pięć osób) przebywał w Wiedniu[7]. Podczas wojny, po utworzeniu Naczelnego Komitetu Narodowego wszedł w skład Powiatowego Komitetu Narodowego (PKN) w Sanoku[3], a w jego ramach został kierownikiem sekcji mundurowej[28]. Później został delegatem Departamentu Wojskowego NKN (okręg lwowski) na powiat sanocki[3][29][30][31][32][33]. Także jego żona działała w PKN, oboje założyli Ligę Kobiet w pobliskim Zagórzu i Porażu[3][34]. Adam Marian Bratro organizował werbunek żołnierzy do Legionów Polskich, a później na rzecz Polskiego Korpusu Posiłkowego; utrzymywał korespondencję (pośrednikiem był inż. Romuald Kern) z DW NKN do końca roku 1917 (w tym czasie rozwiązaniu uległ PKN w Sanoku)[3][35].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został działaczem zawiązanego 1 czerwca 1919 koła powiatowego Związku Urzędników i Urzędniczek Prywatnych w Sanoku[36]. W 1923 był w komitecie organizacyjnym Katolickiego Związku Młodzieży Rękodzielniczej i Przemysłowej w Sanoku i wspierał to stowarzyszenie[8].
Jego żoną została Emilia z domu Heidler[3][6]. Ich synami byli: Jan (1895-1951, legionista, pułkownik Wojska Polskiego[37]), Tadeusz Artur (ur. 1896 w Nowym Sączu[38], legionista poległy w bitwie pod Kuklami 13 lipca 1916), Adam Antoni (1900-1920, poległy w wojnie polsko-bolszewickiej 11 sierpnia 1920 pod Pułtuskiem)[3][39][40] oraz zmarli w wieku dziecięcym Aleksander Franciszek (1899-1901[6][41]) i Kazimierz (1902-1903[42]).
Zmarł 31 marca 1943[43]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera LXXV, rząd 45, miejsce 6)[43], gdzie nieco ponad rok później spoczęła także jego żona, Emilia Bratro (zm. 19 maja 1944)[43].
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.