Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisław Kielar (ur. 1945 w Bliznem) – polski inżynier mechanik, nauczyciel, działacz polityczny i sokoli.
Bronisław Kielar urodził się 25 grudnia[potrzebny przypis] w 1945[1][2] w Bliznem[3]. Kształcił się w Zespole Szkół Mechanicznych w Sanoku, gdzie w 1962 ukończył szkołę zawodową w zawodzie blacharza, a w 1966 r. ukończył technikum mechaniczne dla pracujących, otrzymując tytuł technika mechanika o specjalności obróbka skrawaniem[4]. Tytuł inżyniera mechanika[5] uzyskał na Politechnice Krakowskiej (specjalność: samochody i ciągniki), a tytuł magistra na Politechnice Rzeszowskiej (specjalność: technologia wytwarzania maszyn)[3]. Ponadto ukończył studium pedagogiczne[3]. Pracował w Sanockiej Fabryce Autobusów „Autosan” i w Sanockich Zakładach Przemysłu Gumowego „Stomil”[5][3]. Później podjął pracę nauczyciela w Zespole Szkół Zawodowych w Sanoku[5], gdzie wykładał przedmioty zawodowe, prowadził pracownię fryzjerską i krawiecką oraz kółka: filatelistyczne, szachowe i fotograficzne, a przez 10 ostatnich lat pracy pełnił funkcję kierownika szkolenia praktycznego[3].
Został działaczem Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Sanoku, z ramienia którego w wyborach samorządowych w 1990 uzyskał mandat radnego Rady Miasta Sanoka[5][6]. W wyborach samorządowych 1998 uzyskał mandat radnego Rady Powiatu Sanockiego startując z listy Akcji Wyborczej Solidarność oraz zasiadł w zarządzie powiatu[7][8][9][10]. W wyborach samorządowych 2002 bezskutecznie ubiegał się o mandat Rady Miasta Sanoka, startując z listy Komitet Wyborczy Polska Unia Gospodarcza[11][12]. W wyborach samorządowych 2006 bez sukcesu startował do Rady Powiatu Sanockiego z listy KW Prawo i Sprawiedliwość[13]. W wyborach samorządowych 2010 ponownie ubiegał się bez powodzenia o mandat Rady Miasta Sanoka startując z listy KW PiS[14][9].
Został powołany do zespołu organizacyjnego „Tygodnik Sanocki” uchwałą Rady Miasta Sanoka z 29 listopada 1990[15]. Został członkiem rady nadzorczej Zespołu Opieki Zdrowotnej w Sanoku oraz sekretarzem Fundacji „Alpy–Karpaty”[3]. Był autorem artykułu pt. Wznowienie działalności „Sokoła” w Sanoku, opublikowanego w tomie VIII „Rocznika Sanockiego” z 2001[16].
Zaangażował się w działalność reaktywowanego sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, w którym w czerwcu 2000 został wiceprezesem[17] (ponownie wybrany w 2003), a w 2005 prezesem (ponownie wybierany w 2008, 2012, 2015, 2018, 2021)[18][19][20]. Był współautorem publikacji pt. 125 lat historii „Sokoła” w Sanoku 1889–2014, wydanej w 2014[21]. Wraz z zarządem TG „Sokół” w Sanoku poczynił starania, dzięki którym został ocalony pisany ręcznie w 1905 przez dh. Stanisława Budweila, następnie przepisany i wydany „Śpiewnik Sokoli” zawierający 67 pieśni[22][23][24][25]. Autor publikacji pt. 130 lat sanockiego „Sokoła” 1889-2019[26].
Jego żoną jest Maria (nauczycielka matematyki)[5][27], ma dwóch synów[3] (Tomasz i Mirosław[potrzebny przypis]).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
_18a_Bronisław_Kielar.jpg)
