7 Łużycka Brygada Obrony Wybrzeża

7 Łużycka Brygada Obrony Wybrzeża (7 BOW) – związek taktyczny Sił Zbrojnych PRL istniejący w latach 1986-1995.

7 Brygada Obrony Wybrzeża

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1986
Rozformowanie	1995
Nazwa wyróżniająca	Łużycka
Tradycje
Rodowód	7 Łużycka Dywizja Desantowa
Kontynuacja	1 Gdańska Brygada Obrony Terytorialnej
Organizacja
Dyslokacja	Gdańsk
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	Wojska desantowe
Podległość	Pomorski Okręg Wojskowy

Brygada wchodziła w skład Pomorskiego Okręgu Wojskowego. Popularna nazwa "niebieskie berety".

TOPAS – podstawowy transporter opancerzony brygady

Historia

Rozkazem ministra ON nr 041/Org. z 19.07.1986 r. 7 Łużycką Dywizję Desantową przeformowano w 7 Łużycką Brygadę Obrony Wybrzeża. Początkowo zadania brygady nie uległy zmianie. Zachowano nawet jej dotychczasową strukturę organizacyjną. W 1989 r. brygadę przeformowano na strukturę batalionową. Zmniejszono jej stan osobowy, rozwiązano 11 Batalion Czołgów i 41 Dywizjon Artylerii. Dotychczas samodzielne pododdziały sztabowe (kompanie: łączności i regulacji ruchu) połączono w batalion dowodzenia. Od początku lat 90. zmieniono przeznaczenie brygady. W szkoleniu skoncentrowano się na przygotowaniu do prowadzenia obrony własnego wybrzeża morskiego a nie, jak wcześniej, tylko na działaniach desantowych. Jednocześnie, w latach 1990-1991 wycofano ze służby lub zmieniono przeznaczenie wszystkich 22 okrętów desantowych projektów 770/771^[1], pozostawiając jedynie kilka nowych okrętów desantowych projektu 767 (Lublin), aczkolwiek ze zmienioną klasyfikacją na okręty transportowo-minowe.

W 1995, ze względu na wyczerpanie limitów eksploatacyjnych podstawowego sprzętu bojowego brygady tj. transporterów opancerzonych TOPAS i czołgów pływających PT-76, brygadę rozformowano tworząc na jej bazie 1 Gdańską Brygadę Obrony Terytorialnej.

Tradycje brygady dziedziczy obecnie 7 Pomorska Brygada Obrony Wybrzeża.

Struktura organizacyjna (1990)

W tych koszarach stacjonowała brygada

• Dowództwo i sztab – Gdańsk
• 7 Batalion Dowodzenia (JW 2755^[2]) – Gdańsk
• 4 Batalion Obrony Wybrzeża – Lębork
• 34 Batalion Obrony Wybrzeża – Słupsk
• 35 Batalion Obrony Wybrzeża – Gdańsk
• 20 Dywizjon Artylerii Mieszanej – Gdańsk
• 18 Batalion Saperów – Lębork
• 7 Batalion Remontowy – Słupsk
• 29 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej – Gdańsk
• 23 Kompania Medyczna – Gdańsk
• 7 Kompania Zaopatrzenia – Gdańsk
• 7 kompania przeciwchemiczna - Lębork

Dowódcy brygady

• płk dypl. Ryszard Lackner (1986-1988)
• płk dypl. Zbigniew Głowienka (1988-1992)
• płk dypl. Andrzej Wołowiecki (1992-1995)

Przekształcenia

3 i 5 Brygady Obrony Wybrzeża oraz 32 bcz i apanc → 23 Dywizja Piechoty → 23 Dywizja Desantowa → 7 Łużycka Dywizja Desantowa → 7 Łużycka Brygada Obrony Wybrzeża → 1 Gdańska Brygada Obrony Terytorialnej → 1 Gdański Batalion Obrony Terytorialnej → 1 batalion 7 Pomorskiej Brygady Obrony Wybrzeża

Przypisy

1. Jarosław Ciślak, Okręty desantowe projektów 770/771/773/776, w: Morza, Statki i Okręty nr 3/1998, s. 69
2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu

Bibliografia

• "Niebieskie Berety", Żołnierz Polski 1993 nr 9
• "Zarys historii niebieskich beretów", Gdańsk 1993